Yaşam karşımıza beklememiz gereken peşi sıra yeni aşamaları sıralarken yine de her şeye rağmen beklemeden yaşamak nasıl mümkün? 
Bu bölümde gelişim ve dönüşüm şeklinde kavramsal bir ikilikten bahsedeceğim.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Yaşama Rağmen Beklemeden Yaşamak

Garanti BBVA Pardon hanımefendi, işinizi bölüyorum ama sizi sahneye alabilir miyiz? Dış ses açıklayacak. Girişiminle parlamak mı? Birlikte yaparız. Garanti BBVA, Kagider ve Ekonomist Dergisi İşbirliği ile düzenlenen Türkiye'nin Kadın Girişimcisi Yarışması'na başvurular başladı. Sesini Türkiye'ye duyurmak ve ödülleri kazanmak için son başvuru tarihi 15 Kasım. Ayrıntılı bilgi garantibbvakadingirişimci.com'da.

Neden buradayız? Her şey ne anlama geliyor? Ben kimim? Nasıl yaşamalı? Metafizikten gündelik yaşantımıza yanıtını aradığımız onlarca sorumuz var. Ben Dilara. Bu gibi sorulara cevap aramak adına bu podcast de seninle birlikte felsefenin izinde yola koyuluyoruz.

Uzun bir aradan sonra bu bölümü muhtemelen hiç de şaşırtıcı olmayan bir şekilde bazı dizelerle açacağım.

Ne beklediğini bilerek ama beklemeden yaşayacaksın. En çok beklediğinin de gelse bile bir gün hiçbir zaman beklediğin anlamda gelmeyeceğini bilerek yaşamın bir bekleme olacak ama beklemeden yaşayacaksın.

Bu muhteşem dizeler Oruç Arıoba'ya ait. Onun vefatından sonra hakkında bir videoda hazırlamıştım. YouTube kanalımda mutlaka rastlayabilirsiniz. Hatta o videoda bir konuğum vardı. Karavandaki Adam adlı YouTube kanalından Hakan dizeleri seslendirmişti. Sanatsal niteliği olan bir içerik. Oraya dönüp bakmak isteyenler olabilir diye hatırlatmak istedim. Şimdi bu dizeler nereden çıktı? Senenin bu 11. ayında, geriye dönüp bakıyorum da,

Bütün sene beklemelerle geçti. Önce bir şeyin, sonra bir sonucun, sonra bir süreci, bir evrağın hep beklentileriyle dolu olduğunu görüyorum. Okuldan kabulü bekledim, işi bekledim, evi bekledim, taşınmayı bekledim, sonsuza uzanan evrakları bekledim. Buraya geldik, her şey başladı. Sadece ev kiralama sürecimiz bile, bakın ev bulmaktan bahsetmiyorum, o ev için teklif vermeniz ve onun sonuçlanması bile üç hafta aldı.

Bekledim de bekledim özetle. 14 Kasım Perşembe'deyiz ve 11 aylık bu süreçte olanları düşündüğümüzde başlangıçtaki yerden yani 1 Ocak 2024'teki yerden çok bambaşka bir yerdeyim. Farklı etiketlerle, farklı ortamlarda her şey de değişmiş gözüküyor bir yandan. Ama burada garip bir şey var.

Her şey değişmiş olmasına rağmen ya da değişmiş gözükmesine rağmen aslında çok da bir şey değişmemiş gibi hissediyorum. Çünkü bahsettiğim beklemeler ve bir şeyi daha tamamlamış olmanın vermiş olduğu mutlulukla üstünü çizmek ya da bunu şöyle düşünün, bilgisayar oyunu gibi, Mario'daki gibi, bazı engellerden atlıyorsunuz, ilerliyorsunuz, bölüm geçtiğinizi ve yeni bir bölüme geldiğinizi düşünüyorsunuz ama aslında Marlow'da öyledir ya, bir önceki bölüme çok benzer. Artık altın yemiyorsunuzdur da elma yiyorsunuzdur. Yani çok küçük değişiklikler vardır. Hayatımdaki bu 11 aylık gelişme biraz buna benziyor. Daha önce o okulda okuyordum, şimdi bu okulda okuyorum. O şehirde yaşıyordum, bu şehirde yaşıyorum gibi. Yani hayatımın bütünüyle değişmiş olduğu bir sene olmasına rağmen bu seneyi tekrar yaşamak ister miydim? Hayır, kesinlikle hayır. İnanılmaz sıkıcıydı bu. Ondan bir sene öncesine bakarsak hiçbir şeyin gelişim olarak adlandırılamayacağım, hiçbir etiketimin değişmediği, bir şeyleri başararak üstünü çizemediğim, sürekli yollarda olduğum, kendimi bir oraya bir buraya attığım ama bir açıdan etiket bağlamında gelişmemiş olsam da benliğimin değiştiği bir seneydi. Ve bunların arda arda yaşanmış olmasının getirdiği bir aydınlanma oldu bende. Nasıl bir aydınlanma derseniz yine her zaman olduğu gibi

iki farklı kavram ortaya atacağım. Bir tanesine gelişim diyelim, diğerine de dönüşüm diyelim. Bu 2024 senesinde bahsettiğim işte bir evrağı alıp, vize almak, taşınmak, havalı bir okuldan kayıt almak gibi şeyler, yaşamımızı da gelişim olarak adlandırdığımız şeyler değil mi? Yani başlangıçtakinden artık daha yüksek bir seviyede oluyorsun, belki daha fazla para kazanıyorsun, belki daha iyi şeyler giyiyorsun gibi. Direkt etiketlerinizde bir gelişim

Merdivende bir kat yukarı çıkmak anlamında düşünün bunu. Diğer taraftan bir sene önceki deneyimlerime baktığımda hiçbir şey gelişmemişti ama bir şeyler dönüşmüştü. Tabii ki burada şu da söylenebilir, bu gibi gelişimleri izleyen bir dönüşüm süreci de olacak. Yani henüz bir şeyler dönüşmemiş olsa da en temelde markete gitmen bile dönüştürücü bir deneyim olabilir, denilebilir.

Elbette öyle ama bir şeye dikkatinizi çekmek istiyorum. Toplumsal yaşantı içerisinde bizim gelişim olarak adlandırdığımız her şey her zaman bir dönüşümü beraberinde getirmiyor. Çünkü gelişim biraz daha hepimizin hedef odaklı davranarak sadece merdivende bir basamak yukarı çıkması anlamına geliyor ve o merdivendeki bir basamak daha dediğim şey bizi kendimize yakınlaştırmak zorunda dahi değil. Sadece ünvanlarınızın, ekonomik durumunuzun yükselmesi de bir açıdan gelişim

Ama dönüşüm mü? Bunun üzerine düşünmek gerekiyor. Ve yine diğer bir açıdan benim dönüştürücü dediğim deneyimlerde aslında bir gelişim yoktu. Yine toplumsal çerçevede tanımladığımız ölçüde. Bu yüzden ben kendi deneyimlerimden yola çıkarak gelişim ve dönüşüm arasında ayrımı ortalama bu bağlamda kuruyorum. Umarım anlatabilmişimdir.

Henüz kafamın içerisinde bu konu üzerine yeni yeni düşünürken benim yürüttüğüm bir kitap kulübümüz var. Detayları zaten Instagram hesabımda var. Geçtiğimiz ay kitap kulübünde Joseph Campbell'ın Saf Mutluluk adlı bir kitabı var. Onun üzerine konuşuyorduk. Saf Mutluluk'ta Campbell çok enteresan bir şey söylüyor ve tam da bu söylediğim şeylerin altını dolduracak bence. Diyor ki...

Abraham Maslow'a çok büyük saygı duyarım. Muazzam işler yaptı. Maslow'un ihtiyaçlar piramidini bilirsiniz değil mi? Der ki insanın ihtiyaçları bir piramitte olduğu gibi aslında katmanlar halinde ilerler ve en altta duran, en geniş alanı kaplayan şey vazgeçilmez elzem bir parça ve onun üzerindeki katların her birini ancak tamamladıkça bir üst seviyeye erişmeniz mümkün olabilir. Maslow burada tabii şunu kastetmeye çalışıyor bu piramit alegorisiyle. İnsanın temel ihtiyaçları var. İşte barınma gibi, beslenme gibi değil mi? Bu en temel ihtiyaçlarını karşılayamadığı durumda bir üst seviyeye doğru çıkması yani piramide yükselmesi mümkün değil.

güvenliğini sağlayacak, kendi geçimini sağlayacak, aile ve dostluk ilişkileriyle birlikte bir manevi yaşam içerisinde olacak. Sonrasında bütün bu gibi ihtiyaçları karşıladıktan sonra en tepeye çıktığında kendini gerçekleştirebilir. Yani entelektüel bir gelişimden, bir farkındalıktan söz edebiliriz diyor Maslow.

Tabii o o kadar klişe ki tekrar tekrar üzerine konuşmanın anlamı yok. Ama bir açıdan mesaj çok haklı. Yani siz günde 15 saat ekmek parası için çalışıyorsanız, entelektüel açıdan kendinizi geliştirmeniz, farkındalık yaşamanız veya kendinizi gerçekleştirmeniz elbette beklenemez. Çünkü piramitin hala o en alt seviyesindeki ihtiyaçlarınızı gidermek üzere çaba sarf ediyorsunuzdur.

Şimdi Joseph Campbell bu örneği kabaca anlattıktan sonra bize şöyle bir şey söylüyor. Ben Maslow'un ihtiyaçlar piramidi meselesini okuduğumda burada beni rahatsız eden bir şey olduğunu farkettim diyor. Ve devamında şöyle söylüyor. Bunlar bir insanın uğruna yaşayacağı şeyler değildir. Aksine uğruna yaşayacak bir hikayesi olmadığında onu yaşatan şeylerdir.

Şimdi bu cümleyi biraz açmamız gerekecek. Eğer hayatınızda uğruna yaşayacağınız bir hikayeniz, bir amacınız, bir akışınız, bir etkinliğiniz varsa zaten orada piramidin hangi seviyesinde olduğunuz çok da önemli olmaz. Çünkü siz o hikayenin kahramanı olmak üzere yola çıkmışsınızdır. Ama kendi hikayenizi bulamadıysanız, kendi hayatınızın anlamını yaratma konusunda kendinize doğru o yolculuğa çıkamadıysanız, Maslow'un ihtiyaçlar piramidindeki şeyler bir insanı hayatta tutmak için sağlaması gereken adımlardır. Yani aslında Campbell bize şunu söylüyor. Evet, ihtiyaçlar piramidinde sürekli atlayarak kendinizi o toplumsal bağlamda gelişim olarak adlandırılan yerde yukarı çıkartabilirsiniz. Bu bir yolculuk. Ama bu yolculuğun dışında bir de böyle bir kavşak var ve bu bambaşka bir yol. O yol ise

aslında kendi çağrısını duyan ve o çağrıyla birlikte hikayesinin baş rolü olarak dönüşen bir kahramanın yolunu görüyoruz.

Bu ikili yapı, yani Maslow'a karşı Campbell'ın söylediği şey ve Campbell'ın ikisi arasındaki farkı belirtmesi benim gelişim ve dönüşüm olarak adlandırdığım son iki senem konusunda bana biraz daha iyi bir çerçeve sağlamıştı. O noktada da tabii Campbell şunu açıklamaya çalışıyor, yani kendi hikayemi bulmak, kendi hayatımın anlamını yaratmak da belirli ihtiyaçlarımı gelişimsel anlamda tamamladıktan sonra olabilecek bir şey değil mi diyebilirsiniz. Campbell'ın iddiası bunun doğru olmadığı yönünde. Yani bazen insanlar oldukça yoksul bir durumdayken, işte barınma gibi ihtiyaçlarını gideremezken, hiçbir şekilde manevi açıdan da tatmin olduğu bir ortama sahip olmadığı halde kendi kahramanlık hikayelerini yazmaya başlarlar. Keza zaten bu gibi hikayeler genelde böylesi durumlardan çıkar diyerek Campbell bu durumu haksız çıkarmaya çalışıyor.

O yüzden özetle onun sürekli söylediği şey, evet toplumsal anlamda bizden beklenen tamamlamamız ve üzerini çizmemiz gereken gelişimsel adımlar var ama bunların hepsinde sırtınızı dönüp kendi çağrınıza göre dönüşümsel bir yolculuğa da girebilirsiniz. Şimdi burada birkaç kez çağrı çağrı çağrı dedim. Bu çağrıyı mistik bir çağrı mı tanrısal bir ses mi ne olarak düşündüğünü de açıklamak gerekiyor.

O kitabı başka biri okusaydı nasıl yorumlardı bilmiyorum ama işte felsefe tarihine dair bir şeyleri biliyor olmak bazen sadece bir cümle bütün kitabın anlamını değiştirebiliyor. Campbell, Schopenhauer'dan bahsediyor o kitapta ve tam da bu çağrı, kader, nedensellik meseleleriyle ilişkili olarak Schopenhauer'dan bahsediyor.

Schopenhauer kabaca irademizle özgür seçimler yapmadığımızı, nitekim evrende hiçbir şeyin iradi olmadığını, dolayısıyla bugün yaşamakta olduğumuz olayların sebep-sonuç ilişkisi içerisinde koşullandırıldığını söylemişti. Hem genellikle hatırlamadığımız geçmiş deneyimlerimizin bilinçaltımızdaki tortusu, hem de dünyada hakim süren nedensellik, zaten biz istesek de istemesek de bizim için bir çağrı yaratıyor. Yani bir açıdan baktığınızda bu çağrıyı biz seçmiyoruz.

O yüzden çağrı denildiğinde anlamamız gereken şey şu, bu bizim edilgin olduğumuz, duyduğumuz, işittiğimiz, kulağımıza gelen bir şey. Kişiler kendi çağrılarının niteliğini veya onun için çizdiği yol konusunda söz hakkı sahibi değiller. Dolayısıyla buradaki belirlenim bence tanrısal olmaktan ziyade fiziksel ve ilişkisel. Campbell'ın bahsettiği kendi çocukluk anısını da örneklendiriyor burada. O da küçükken bir yerlinin ok atması sahnesinden çok etkilenmiş ve onda peşi sıra bazı ilgilerin oluşmasına yuvalaşmış gibi. Hayatınızın hikayesinin peşinden giderken zaten o içinizdeki çağrıya dikkat kesilmeniz ve o çağrıyı dinleyerek kendi hikayenizin kahramanı olmak adına yola çıkmanız gerekliliğinden söz ediyor.

Bu yolun da kendi içerisinde bazı belirlenimleri var Campbell'a göre. Bu çok tartışmalı bir konu çünkü dünya üzerindeki bütün mitoloji ve dini anlatıların aynı şablona oturtulması yapısalcı bir görüş değil mi? Ortak bir yapı bulduğunu düşünüyorsunuz ve ona karşı argüman geliştiren pek çok insan da var ama bu bölümün ana konusu bu olmadığı için çok uzatmayacağım. Belki başka bir bölümde konuşuruz.

3 ay ertelemeli anında krediniz İşçep'te. İşçep'ten anında krediye başvurun. Onaylanan kredinizin ilk taksitini 3 ay sonraya erteleyin. İhtiyaçlarınızı ertelemeyin. Ayrıntılı bilgi İşçep ve İşbank.com.tr'de.

Campbell'ın söylediği şey, gelişim olarak adlandırdığımız piramidin basamaklarını çıkmak yerine bambaşka bir yol da izleyebileceğimiz. Ve bize bir ikili seçenek sunmuş olması. Sadece oraya giden A yolunu deniyorsun, A olmuyorsa B'yi deniyorsun, B olmuyorsa C'yi deniyorsun. Farklı yollar deniyorsun ama varacağın yeri biliyorsun. Ya da varacağın yere dair bir projeksiyonun olduğu için orayı kurmuşsun ve o kurmayla birlikte ona adanmış bir şekilde devam ediyorsun. Böyle olduğunda hani o noktaya varıp geliştiğimizi zannediyoruz ya aslında yolun kendisinden pek çok şey kaybediyoruz. Çünkü kafamızın içerisinde tasarlanmış öylesine belirli bir imaj var ki ve ona doğru yol almaya çalışıyoruz ki orada bir an var. Ben orada olmak istiyorum. O yüzden o kafamın içerisinde beliren imajı olan bağlılığımdan dolayı zaten bütün diğer olanakları da kaçırıyorum. Yani başka bir karşılaşma yaşanacaksa da zaten ona müsaade etmemiş oluyorum.

Bu yüzden buradan bakınca kafamın içerisinde şöyle bir şey oluyor. Gelişimde bir çizgi düşünün. İşte merdiven basamakları gibi sürekli çizgi yukarı, yukarı, yukarı, yukarı gidiyor. Dönüşümdeki çizgi böyle içine giren, dışarı çıkan, dalgalanan böyle karman çorman bir çizgi yığını gibi düşünün. Bir sarmal ama muntazam bir sarmal da değil. Hani elinize kalem alırsınız, deftere bir şeyler çizersiniz ya mantıklı mantıksız içinizden nasıl gelirse daha doğaçlama bir şekilde. İşte o dönüşüm. Ve başlangıçta Araoba'nın sözleriyle birlikte tekrar bunu düşündüğümde şöyle bir yere geliyorum. Hayatımız bir bekleme olacak. Bunu kabullenmek gerekiyor. Ne kadar sadece dönüşümsel yolculuklara çıkmak hepimizin hayali olsa da bu şekilde ilerlemiyor değil mi? Yani en basitinden fatura ödemeye gidiyorsunuz, mali müşavirinizle toplantı yapıyorsunuz. Hepimizin yapması gereken sıkıcı bir sürü iş var. Ve daimi olarak bir şeyleri bekliyoruz. Ama Araoba ne diyor? Hayatın bir bekleme olacak. Bir şeylerin gelişimini, devamını, yukarı çıkmayı, bir basamak atlamayı bekleyeceksin. Ama buna rağmen beklemeden yaşayacaksın.

Bu nokta beni şöyle bir yere getirdi, kafamın içerisinde başka bir imge yaratmama yol açtı. Çizgiler yerine kesik kesik çizgilerden oluşan çerçeveler var. Ben de diyorum ki kendi kendime, evet çerçeve belirli olabilir, beklediğim bir şey olabilir ama buna o kadar bağlanmamalıyım. Ama yine de bu çerçevenin içerisinde, noktalar halinde, çerçevenin bir sağ köşesinde, bir sol alt köşesinde, bir ortasında, farklı farklı yerlerde, farklı düşünümler, karşılaşmalar yaşamayacağım anlamına gelmeyedebilir.

Hayata dair bir projeksiyonumuzun olması iyidir ama bu o projeksiyonun içerisinde kendimize bazı spontanelikler yaratmayacağımız anlamına gelmeyebilir. Yani gelişimim için yaptığım, planladığım, sürdürdüğüm, belirlediğim her şeye karşı bir o kadar da

oyun oynadığım, dolandığım, kaybolduğum, dönüştüğüm deneyimlere alan açmak ve bunlar arasında bir ortayı bulmak değil mi? Ve burada oyun kavramının kendisinden gelen belirli bir zorunluluk var değil mi? Nedir o? Oyun kendisi için yapılan bir şeydir. Yani oyunda dışsal bir amaç olmaz. Oyunun amacı oyunun kendisidir. Ve amaçsızca oynadığınız, gelişiminize dahi odaklanmadan sadece kendisi için yaptığınız bazı aralıklar açmak gerekiyor.

gelişim yukarı veya ileri doğru bir çizgiyken dönüşüm içe doğru bir sarmalmış gibi geliyor ve hayatta bir ölçüyü tutturmak diyoruz ya sadece bugün söylenen bir şey de değil yani Aristoteles de böyle söylüyordu Buda da böyle söylüyordu mesela aslında ölçüyü tutturmak hatta orta yol demişti Buda hayattaki en büyük erdemli bir yaşamın sırrının orta yolda yürümeyi başarabilmek olduğunu söylemişti

Şimdi benim bu gelişim ve dönüşüm olarak adlandırdığım biri dışarıdan belirlenimle hareket, biri de içeriden belirlenimle hareket olarak adlandırabileceğimiz ayrımda söyleyebileceğim şey yine bu orta yolu bulmak, ölçüyü bulmak. Bu da hem kendime hem işlerime hem yaptıklarıma dikkat kesilerek kendimi ve doğamı tanıyarak elbette iyi bir planlama yaparak mümkün olabilecek şeylerden bir tanesi. Yani ben yine kendi örneğimden yola çıkarak devam edeyim. Her defa aslında somut bir örnek üzerinden konuşmuş oluruz en azından.

benim günlerim hem dikey olarak planlanıyor hem yatay olarak planlanıyor ve mesela her gün hafta sonu hariç sabah uyandığımda bir 3-4 saatlik philosophy mornings dediğim sabah felsefesi araştırmaları okumaları yaptığım doğrudan bir hedefe yönelik yani gelişime yönelik bir şekilde

makaleleri ciltlediğim, altı çisili yerleri toparladığım seanslar yaşıyorum. Ve bu gelişimsel alanın dışında, öğle yemeği arasından sonra, bu kez finansal özgürlüğüm için yaptığım işlere geliyorum. Bu işler de yine gelişimsel şeyler değil mi? Yani işini büyütmeye çalışabilirsin, teknik açıdan uzmanlaşmaya çalışabilirsin, halletmen gereken evrak işlerini tamamlamaya çalışabilirsin. Ama hafta sadece böyle gelişime odaklanarak yaptığım şeylerle dolu olduğunda, bu defa tam da bu senenin sonunda hissettiğim şeye dönüyor. Hayatım bir bekleme olmuş diye düşünüyorum. Yani beklemeden yaşadığım bir alan, dönüştürücü oyunlar, karşılaşmalar olan bir yer kalmamış, nokta olamamışım diye düşünüyorum. Doğrudan sürekli o çizgiyi sürüklemeye çalışmışım gibi hissediyorum. Bazen sadece planlayarak düz bir çizgiyi istikrarla sürdürmek ama bazen de o çizgiyi karıştırmak, karalama yapmak ve farklı yerlerde noktalar bırakmak.

Bu nasıl mümkün? Bu gerçekten iyi bir haftalık planlamayla ve kendini tanımakla mümkün. Çünkü ben de mesela her sabah uyandığımda şu an Philosophy Mornings dediğim bir programlamayı takip ediyorum. Sabah uyandığımda dört saatlik bir çalışma oturumum var. Yani bu sabahları ders çalışacağım dediğim, tamamen okuduğum, araştırdığım, notlar çıkardığım bir süre. Ama gün içerisine bir şekilde o günkü iş planıma göre öylesine takıldığım, dolandığım, kaybolduğum, dönüşebileceğim ya da dönüşmeme belki de bir şekilde ilham verecek karşılaşmalara alan açmaya çalışıyorum. Bu ikilik sanki bir şekilde oturursa daha tatmin dolu bir şekilde yaşayabilirmişiz gibi hissediyorum. Yani hem bekleyerek hem de beklemeden yaşayarak.

Peki bu dolandığım zamanlarda beklemeden yaşama kısmında ne yapmak lazım diye düşünebilirsiniz. Bu konuyla ilgili geçenlerde bir seminer vermiştim. Bir yaşam planı yaratma teşebbüsü diye. Bakın plan yaratmıyoruz. Plan yaratma teşebbüsünde bulunabiliyoruz zaten en fazla. Orada buna benzer bir soru soran bir katılımcı vardı ve ona şöyle bir yanıt vermiştim. Kim olduğumuz ve ne istediğimize dair bazı idealizasyonlar var ya her şeyi çok bildiğimizi düşünüyoruz. Aslında kendimizi gözlemlemenin en iyi yollarından bir tanesi bildiğimizi sandığımız bir yerde olmak değil de hiç bilmediğimiz bir yerde olmak. Ben bu yüzden kendimi böyle alıp hiç bilmediğim, hiç konuşmadığım, hiç tanımadığım yerlere bırakmayı ve o deneyimlerin böyle suratıma tokat gibi çarpmasını çok severim.

Seyahat etmemin altındaki yatan temel motivasyonlardan biri buydu. Tabii ki de bu herkes sırt çantasını alsın ve Hindistan'a gitsin demek değil. Hiç bilmediğiniz bir şeyle karşılaşmak bir kitap okuyarak da olabilir ama çok fazla ön yargınızın olduğu birini okumak da buna dahil. Ya da daha önce hiç izlemediğiniz, izlemeyeceğinizi düşündüğünüz bir tarzda bir şey izlemek belki, operaya gitmek. Ya da Netflix'ten açıp Beyoncé belgeseli izlemek bile buna dahil olabilir. Ben yaptım, oradan biliyorum. Sadece entelektüel belgeseller izlerken

Bir dakika ya, yani bu pop kültürdeki başarılı olan kadınlar buralara nasıl gelmişler diyerek oralarda da ilham verici bir şeyler bulmaya çalışmıştım. Ve aklınıza gelebilecek her tür belgeseli izlemiş olabilirim. Çünkü orası aslında benim bilmediğim bir yer. Ve benim bilmediğim bir yerde aslında yeni bir karşılaşma yaşamak daha mümkün. Bunu şöyle de düşünebilirsiniz. Önyargılı olduğunuz birinin videosunu açıp izlemek, daha önce hiç sohbet etmediğiniz insanlara mesaj atıp bir kahve içebilir miyiz demek. Bilmiyorum, bir sürü seçenek olabilir. Ama burada temel bir unsur var. Bildiğiniz değil, bilmediğiniz bir yere giderek yeni karşılaşma olanaklarını araştırmak. O yüzden hatta ben kendi yaşadığım şehirde Londra'da bir oyun oynuyorum. Buradaki ünlü mekanların hepsini bazı post-itlere yazdım ve bir kutunun içine attım. Kutudan her ay bir tane post-it kağıt seçiyorum ve kurağada şansıma ne çıkarsa kalkıp hazırlık yapmadan oraya gidip oraya geziyorum. Yani maksat karşılaşmayı arttırmak. Özetle dönüşmek için ilham bulmak. Bilmiyorum bu ayrım sizin için makul geldi mi kulağa? Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Podcastlere düzenli bir şekilde geri dönme vaadiyle oturdum bugün. Çünkü hep bir şeyleri bekliyordum. Bekleyince bir yere gitmiyor. En iyisi tekrar kayıtlar almaya devam edeyim diye düşündüm. O yüzden diğer bölüm de çok gecikmeden gelecektir sanırım. Görüşmek üzere, meraklı kalın.

Bu bölümde, 19 Mart 2025 sonrası Türkiye'deki siyasi atmosferi Michel Foucault'nun teorileri ışığında inceliyorum. Foucault'nun iktidar yapılarına ve söyleme dair analizlerinden yararlanarak iktidarın görünmez sınırlarını görünür kılmayı amaçlıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, 19 Mart 2025 sonrası Türkiye'deki siyasi atmosferi Michel Foucault'nun teorileri ışığında inceliyorum. Foucault'nun iktidar yapılarına ve söyleme dair analizlerinden yararlanarak iktidarın görünmez sınırlarını görünür kılmayı amaçlıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Foucault Felsefesi: Söylemin Düzeni

Bu bölümde, ifade özgürlüğü ile halkı kin ve düşmanlığa teşvik etme arasındaki muğlak sınırları inceliyorum. Öncelikle ifade özgürlüğüne tarihsel felsefe perspektifinden yaklaşıyorum. Ardından, günümüzden örnekler ve farklı ülkeler üzerinden çifte standartları ve bu alandaki temel sorunları ortaya koyuyorum. Son olarak, ifade özgürlüğünün sınırlarının belirlenmesinin iktidar ilişkileriyle nasıl bağlantılı olduğunu ve hangi söylemin meşru kabul edileceğine kimin karar verdiğini tartışıyorum.



Unutmayın, bu sınırları belirlemek aynı zamanda nasıl bir toplumda yaşamak istediğimize karar vermektir.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, ifade özgürlüğü ile halkı kin ve düşmanlığa teşvik etme arasındaki muğlak sınırları inceliyorum. Öncelikle ifade özgürlüğüne tarihsel felsefe perspektifinden yaklaşıyorum. Ardından, günümüzden örnekler ve farklı ülkeler üzerinden çifte standartları ve bu alandaki temel sorunları ortaya koyuyorum. Son olarak, ifade özgürlüğünün sınırlarının belirlenmesinin iktidar ilişkileriyle nasıl bağlantılı olduğunu ve hangi söylemin meşru kabul edileceğine kimin karar verdiğini tartışıyorum.

Unutmayın, bu sınırları belirlemek aynı zamanda nasıl bir toplumda yaşamak istediğimize karar vermektir.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Felsefede İfade Özgürlüğü ve Sınırları

Bu bölümde seküler kesimde spiritüel pratiklerin neden popülerlik kazandığını sosyolojik ve psikolojik açıdan inceliyorum ve bu akıma katkı sağlayan faktörleri tespit ediyorum. Ayrıca bu yönelimi nasıl bir vizyonla değerlendirmemiz gerektiğine dair bir çerçeve çizmeye çalışıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde seküler kesimde spiritüel pratiklerin neden popülerlik kazandığını sosyolojik ve psikolojik açıdan inceliyorum ve bu akıma katkı sağlayan faktörleri tespit ediyorum. Ayrıca bu yönelimi nasıl bir vizyonla değerlendirmemiz gerektiğine dair bir çerçeve çizmeye çalışıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Spiritüalizm Neden Seküler Kesimde Popülerleşti?

Bu bölümde, Londra'daki ilk ecstatic dance deneyimimden yola çıkarak bedenli varoluşumuz üzerine düşünmeye başlıyorum. Batı felsefesi geleneğinin göz ardı ettiği bedene Nietzsche eşliğinde meydan okumanın yollarını araştırırken dansı salt fiziksel bir aktivite olarak değil, yaşamı kutlayan varoluşsal bir duruş olarak ele alıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, Londra'daki ilk ecstatic dance deneyimimden yola çıkarak bedenli varoluşumuz üzerine düşünmeye başlıyorum. Batı felsefesi geleneğinin göz ardı ettiği bedene Nietzsche eşliğinde meydan okumanın yollarını araştırırken dansı salt fiziksel bir aktivite olarak değil, yaşamı kutlayan varoluşsal bir duruş olarak ele alıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Dans Etmesini Bilmeyen Bir Tanrıya İnanamam

Bu bölümde, Dünya Kadınlar Günü vesilesiyle feminizm ve kadın hakları konusunda sıkça karşılaştığımız klişe ve yanlış söylemleri ele alıyorum. "Kadınlar günü kutlamak ayrımcılık" ve "kadın ve erkek biyolojik olarak eşit değil" gibi önermelerin neden geçersiz olduğunu felsefi, tarihsel ve toplumsal bağlamlarla açıklıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, Dünya Kadınlar Günü vesilesiyle feminizm ve kadın hakları konusunda sıkça karşılaştığımız klişe ve yanlış söylemleri ele alıyorum. "Kadınlar günü kutlamak ayrımcılık" ve "kadın ve erkek biyolojik olarak eşit değil" gibi önermelerin neden geçersiz olduğunu felsefi, tarihsel ve toplumsal bağlamlarla açıklıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Neden Erkekler Günü Yok?: Feminizme Dair 4 Yanlış

Bu bölümde Pascal’ın ünlü bahis argümanı üzerinden ilerliyoruz: “Tanrı'nın var olduğuna bahse girerek kazancı ve kaybı tartalım. Bu iki ihtimali değerlendirelim. Eğer kazanırsan, her şeyi kazanırsın; eğer kaybedersen, hiçbir şey kaybetmezsin". Öyle mi? Yoksa bu argüman hatalı mı? Felsefi düşünme pratiğine hoşgeldiniz!

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Tanrı Kumarı: Varsa Hapı Yuttuk mu?

Dijital platformlar sayesinde felsefe akademinin dışına taşarak ilgi gören bir etkinlik haline gelince sürekli birbirine taş atan ve birbirlerinin felsefe yapma biçimlerini eleştiren kişilere rastlamaya başladık. Kimi tarihçi, kimi mantıkçı, kimi epey spekülatif. Bu bölümde akıllardaki bazı soru işaretlerini gidermek adına bazı kategoriler koyarak felsefe ile ilgilenmenin üç haliden söz ediyorum. Hangisi daha münasiptir siz karar verin.



See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Benim Felsefem Senin Felsefeni Döver

Nietzsche, Böyle Buyurdu Zerdüşt adlı eserinde en aşağılanası insanın, artık kendini aşağılamayan olduğunu söyler. Yükselmek için, önce batmak gerektiğini bilmez.

Bu bölümde Nietzsche’nin deve-aslan-çocuk metaforlarını inceleyerek tininin evriminden söz edeceğim, kendimizi aşmak için.



See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Kendi Batışını İstemek

Bu bölümde doğum günümdeki bazı kararlarımdan çıktığım yolda Alan Watts'ın eşliğinde Doğu ve Batı düşüncesindeki aydınlanma ve kurtuluş anlayışları arasındaki çarpıcı farkı inceliyorum. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Kahkahada Aydınlanmak

Bu bölümde, küçük bir zeytinden Uzak Doğu'ya uzanan bir zihinsel yolculuğa çıkıyorum ve bu yolda farkındalık ve şimdiki ana odaklanmanın önemi ele alıyorum.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Zeytinin İçindeki Evren

Klasik Çincede, birinin kimliğini sormak için kullanılan geleneksel ifade 'sen hangi kişisin?'dir (汝是何人?). Bu basit gözüken ama benlik kuramı hakkında bize pek fazla şey söyleyen tercüme farkından yola çıkarak benlik kuramına dair henüz yeterince sistematik olmayan kendi fikirlerimi ele alıyorum.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Bugün Hangi Kişisin?

Onlarca içerik içerisinden bu seriyi dinlemeye karar verdiğine göre muhtemelen senin de fark edip anlamlandıramadığın bir gerçek var, kendimizi bu dünyaya fırlatılmış halde bulduk. Bu yüzden bu podcastte bildiğimizi sandığımız ama muhtemelen yanıldığımız ya da belki de üzerine hiç düşünmediğimiz ama düşünmemiz gereken konuları ele alacağız.

Felsefenin İzinde

Bu bölümde hayatımın her bir alt başlıkta hızla dönüşmekte olduğu şu sıralar endişe ve umursamazlık arasında makul bir pozisyon arıyoruz.

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Podcast'e Soru Sor

Kaydet - Dinle - Gönder

Bildirimler

Felsefenin İzinde

Her hafta eklenen yeni bölümleri kaçırma!