Küçük Anatoly, bir gün okuldan eve yürürken tanımadığı adamlar tarafından zorla bir cenazeye götürülür. Burada Natasha ile tanışacaktır, ve ölümle.
*Nekromansi, ölmüş kişilerin ruhlarını, birçok nedenden dolayı, doğaüstü kötü güçlere karşı ruhsal koruma olarak çağırma olayına verilen addır.

*Bu bölümdeki bazı unsurlar rahatsız edici olabilir*

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

16 - Anatoly Moskvin: Nekromansi

2009 yılında bölge halkı sevdiklerinin mezarlarının bozulduğunu hatta bazılarının tamamen kazıldığını keşfetmeye başladı. Rusya İçişleri Bakanlığı Sözcüsü General Valery Gribakin CNN'e başlangıçta şunları söylemişti. Başta gelen teorimiz bunun aşırılık yanlısı örgütler tarafından yapıldığıydı. Bu yüzden polis birimlerimizi güçlendirmeye karar verdik. Bunun için aşırılık yanlısı suçlarda uzmanlaşmış, en deneyimi detektiflerimizden oluşan gruplar kurduk. Ancak yaklaşık iki yıl boyunca İçişleri Bakanlığı'nın liderliği hiçbir yere gitmedi. Mezarlara saygısızlık edilmeye devam edildi ve kimse nedenini bilmiyordu. Ben Sezgi Aksu. Burası Karanlık Dosyalar. Bugün sizler için Anatoly Moskvin davasını seçtim. Ne dersiniz? Hazırsanız başlayalım mı? 2005 yılında bir akademisyen ve yayıncı olan Oleg Ryabov, Anatoly Moskvin'i Nizhny Novgorod Oblasti'nin 40 bölgesindeki 700'den fazla mezarlıktaki ölüleri özetlemesi ve listelemesi için görevlendirdi. Kendisini bir nekropolji olarak tanımlayan Anatoly Moskvin, bölgesindeki yerel mezarlıklar konusunda uzman olarak görülüyordu. Defin törenlerine, ölüme ve okülte derin bir ilgisi vardı. Moskova Devlet Üniversitesi filoloji mezunu Moskvin, kelt tarihi ve folkloruyla da ilgileniyordu. 60.000'den fazla kitap ve belgenin yanı sıra büyük bir oyuncak bebek koleksiyonundan oluşan kişisel bir kütüphanesi vardı. Akademisyenler Moskvin'i hem bir dahi hem de eksantrik birisi olarak tanımlarlardı. Moskvin, 2005 ve 2007 yılları arasında bölgedeki 752 mezarlığı denetlemek için günde 30 kilometreye kadar yürürdü. Her bir mezar hakkında ayrıntılı notlar alırdı ve orada gömülü olanların tarihlerini araştırırdı. Moskvin, mezarlıklarda büyük yürüyüşler ve ölüler ne dedi başlıklı seyahatlerini ve keşiflerini içeren bir belgesel dizisi bile yayınlamıştı. Bu yolculuklar sırasında denk geldiği su birikintilerinden içer, gecelerini samanlıkta ve terk edilmiş çiftliklerde geçirir veya mezarlıklarda uyurdu. Hatta bir gecesini bir cenaze için hazırlanan tabutta geçirecek kadar ileri gitmişti. Bir defter ve bir kalemle hava kararana kadar. Moskvin, bu seyahatlerinde birkaç kez hırsızlık ve mezarlık yağmalama şüphesiyle polis tarafından sorgulandı. Ancak akademik kimlik bilgilerini ve amacını açıkladıktan sonra tutuklanmadı veya gözaltına alınmadı. 2006 ve 2010 yılları arasında Moskvin, Nijni Novgorod Worker gazetesinde ayda iki kez makaleler yayınladı. 2011 yılında Nejni Novgorod'da Müslüman mezarlarına saygısızlık yapıldığına dair haberler duydu. Müfettişler birinin ölü Müslümanların mezarlarını boyayan, ancak başka hiçbir yere zarar vermeyen birinin olduğu mezarlığa götürüldü. Moskvin'in nihayet yakalandığı yer burasıydı. Sekiz polis memuru, Müslümanların mezarlarının başında onu yakaladıktan sonra delil toplamak için dairesine gitti. Orada buldukları şey hepsini şok etti ve bütün dünyayı sarstı. Anatoly Moskvin 1 Eylül 1966'da Rusya'da dünyaya geldi. Anatoly Moskvin, Rusya'nın en büyük beşinci şehri olan Nizhny Novgorod'da yaşıyordu. Okulun en zeki öğrencilerinden olmasına rağmen sosyal değildi. Arkadaşı yoktu ve pek de konuşmazdı. Zamanının çoğunu kitap okuyarak geçirirdi. Hala bir okul çocuğu iken arkadaşlarıyla mezarlıklarda dolaşmaya başlamıştı. Özellikle Nijni Nogorod'un Leninski semtinde bulunan Krasnaya Etna mezarlığına sık sık giderlerdi. Bunu yapmasının sebebi ise kısa süre öncesinde yaşadığı bir olaydı ve tüm bunlardan da ölüleri olan ilgisinin sebebini açıkladığı makalesinde bahsetmişti. Anatoli 11 yaşındaydı ve okuldan eve dönüyordu. Beklemediği bir anda siyah takım elbiseli bir grup adam onu durdurdu ve zorla bir cenaze evine götürdü. Cenaze 11 yaşındaki Natasha Petrova'ya aitti. Adamlar Anatoli'yi Natasha'nın cesedini öpmesi için zorladı. Moskvin makalesinde onu bir kez öptüm, sonra tekrar, sonra tekrar yazdı. Kızın yaslı annesi daha sonra Anatoly'nin parmağına ve ölen kızının parmağına bir alyans takmış ve ona artık evlendiklerini söylemişti. Anatoly o gün eve gittiğinde rüyasında Natasha'yı gördü. Natasha rüyasında onunla sohbet etmişti. Aynı rüyayı sonraki günlerde de tekrar tekrar görmeye başladı. Her gece Natasha ona rüyasında cenazenin yapıldığı köye geri dönmesini ve kara büyüler üzerinde çalışmasını söylüyordu. Anatoly bunu reddettikçe de Natasha'nın hayaleti öfkeleniyordu. Bu yüzden Moskvin pes etti ve bir gün o köyü ziyaret etti. Bu ziyaretin ardından haftalar sonra ilk defa rüyasında Natasha'yı görmedi. Ancak Natasha bir süre sonra geri döndü ve ondan kara büyü öğrenmesini istemeye devam etti. Moskvin artık buna dayanamıyordu ve bu yüzden gidip her şeyi ailesine anlattı. Ailesi ise onu bir psikiyatriste götürdü ve psikiyatrist Moskvin'e bir uyku ilacı yazdı. İlaçlar onu derin uykulara daldırıyordu ama Natasha hala gitmemişti. Bu sefer Moskvin'e bir teklif sundu. Eğer Moskvin onun istediği ritüeli gerçekleştirirse Natasha onu serbest bırakacak ve başka bir insana gidecekti. Moskvin bu teklifi kabul etti. Natasha ise ondan bir erkek çocuğunun dişini alıp kendisine getirmesini istedi ve bu sayede Natasha başka bir çocuğun rüyalarına girecekti. Moskvin her nasılsa bu dişi bulmayı başardı ve gece yastığının altına yerleştirdi. O günden sonra Natasha Moskvin'i ziyaret etmeyi bıraktı. Moskvin makalesinde Natasha ile olan garip evliliğinin ona faydası olduğunu, tüm yaşadıklarının büyüye olan inancına ve nihayetinde ölülere karşı bir ilgi duymasına yol açtığını söylüyordu. Bir yetişkin olarak Moskvin tenha bir yaşam sürdü. Natasha dışında hiç evlenmedi, sevgilisi de olmadı. Ailesiyle yaşamayı tercih etmişti hep. Alkol ve sigaradan kaçınırdı ve iddiaya göre hiç sevişmemişti. Moskvin, yıllar içinde kara büyü konusunda da kendini geliştirmişti. Bu konuda uzman olan ve sürekli ritüeller yapıp hayvan kurban eden bir gruba katılmıştı. Artık Natasha'yı küçükken reddetmekten ötürü kendini pişman hissediyordu. Delil toplamak için Anatolia'nın evine giden yetkililer, daire boyunca gerçek boyutlu, bebek benzeri figürler buldu. Figürler antika bebekleri andırıyordu. Güzel ve çeşitli giysileri vardı. Bazıları kar montu giyiyor, bazılarında ise pileli etekler vardı. Bazıları diz boyu çizmeler giyiyordu. Hepsinin kumaşla kaplı yüzlerinde makyaj vardı ve elleri de kumaşa gizlenmişti. Bunlar oyuncak bebekler değildi. Ölü kız çocuklarının mumyalanmış cesetleriydi. Müfettişler Moskvin'in dairesinde ve garajında 29 ceset buldular. Polis tarafından yayınlanan bir videoda, kitap, kağıt ve dağınıklıklarla dolu küçük odalarda, raflarda ve kanepelerde oturan mumyalar neredeyse evin her yerinde. Polis cesetlerden birini hareket ettirdiğinde müzik çalmaya başladı. Bitmek bilmeyen bir korku filmi gibiydi bu ev. Yetkililerden bazıları evden kaçmıştı, bazıları ise kusuyordu. Kimsenin hayal etmek istemeyeceği bir şeyle karşı karşıyaydılar. Polis ayrıca Moskvin'in evinde oyuncak bebek yapma ve mum yalama talimatlarını, bölgedeki mezarlıkların haritalarını, açık mezarları ve parçalanmış bedenleri tasvir eden bir fotoğraf ve video koleksiyonu da buldu. Ancak bu kanıtlar dairede bulunan cesetlerin hiçbiriyle kesin olarak bağlantılı değildi. Soruşturmaya göre cesetler öncelikle Nijni Novgorod bölgesindeki mezarlıklardan gelmekteydi. Ancak bazıları Moskova kadar uzaklardan gelmiş olabilirdi. Moskvin müfettişlerle aktif olarak işbirliği yaptı ve oyuncak bebekleri 10 yıl boyunca kendisinin yaptığını söyledi. Ailesiyle yaşıyor olmasına rağmen onlar oğullarının faaliyetlerinden habersizdi. Çünkü yılın büyük bir bölümünü şehir dışında geçiriyorlardı. Tutuklanmasının ardından verdiği bir röportajda Moskvin, ölen çocuklar için büyük bir sempati duyduğunu ve onların ya bilim ya da kara büyü ile hayata döndürülebileceklerini düşündüğünü söyledi. Kelt kültürü konusunda uzman olan Moskvin, eski druidlerin ölülerin ruhlarıyla iletişim kurmak için mezarlarda uyuduklarını öğrenmişti. Ayrıca Sibirya halklarının, özellikle de eski Yakutların kültürünü de incelemişti ve ölülerle iletişim kurmak için benzer bir uygulamaları olduğunu keşfetti. Artık ne yapması gerektiğini biliyordu. Moskvin bunun ardından ölen çocukların ölüm ilanlarını aramaya başladı. Kendisiyle konuşan bir ölüm ilanı bulduğunda, ruhun hayata döndürülmek isteyip istemediğini belirlemek için çocuğun mezarında uyumaya karar verdi. Moskvin bunu yaklaşık 20 yıldır yaptığını ve başladığında içindeki çocuğun izni olmadan asla mezarı kazmadığını söyledi. Yaşlandıkça mezarların üzerinde uyumak onun için fiziksel olarak acı verici hale gelmişti. Bu yüzden cesetleri eve, yanlarında uyumanın daha rahat olacağı bir yere getirmeye başladı. Ruhların güvenli, sıcak bir evde konuşmaya daha istekli olacağını ve artık yer altında olmadıklarından daha kolay duyulabileceklerini umuyordu. Moskvin cesetleri korumak için mumyalama teorilerini ve tekniklerini araştırdı. Cesetleri mezarlarından çıkardıktan sonra tuz ve kabartma tozu kullanarak kurutuyor ve ardından cesetleri mezarlıkların içinde ve çevresinde güvenli, kuru yerlerde saklıyordu. Cesetler kuruduktan sonra Moskvin onları eve taşıyordu. Kalıntılar kendilerini rahat ya da mutlu hissetmeleri için fazla çürümüş ve çirkindi. Cesetlerin kurudukça çökmesini ve büzüşmesini engelleyemediği için uzuvları kumaş şeritlere sarar ve dolgun görünmeleri için vücut boşluğunu paçavralarla doldururdu. Bazen ojelerle süslediği maskeler yapar ve yüzlerine takardı. Ardından da başlarına birer peruk takar ve onlara çocuk kıyafetleri giydirirdi. Sonunda onları hayata döndürmenin bir yolunu keşfetmişti. Polis mum yalanmış cesetlerin giydiği kıyafetlerin gömülürken giydikleri kıyafetler olduğunu keşfetti. Ancak her bebeğin tam bir insan kalıntısı içerip içermediği belli değildi. Müfettişler daha sonra Moskvin onlara dokunduğunda ses çıkarabilmeleri için ölü kızların vücutlarına yerleştirdiği müzik kutularını buldular. Bir mumyanın kendi mezar taşından bir parçası vücudunun içinde bulundu. Bir diğerinin içindeyse kızın ölüm nedeni ve tarihiyle birlikte bir hastane etiketi vardı. Üçüncü bir ceset içinde kurumuş bir insan kalbi bulundu. Ayrıca kızların göz yuvalarına düğmeler veya oyuncak gözler yerleştirirdi. Böylece onunla çizgi film izleyebilirlerdi. Profesörün 76 yaşındaki annesi Elvira, o zamanlarda bu bebekleri gördük ama içinde ceset olduğundan şüphelenmedik. Bu kadar büyük oyuncak bebekler yapmanın onun hobisi olduğunu düşündük ve bunda bir sakınca görmedik demişti. Moskvin bir suç işlediğinin farkındaydı ancak ölen çocukların kurtarılmak için ona çağrıda bulunduğunu düşünüyordu ve çocukları kurtarmanın yasalara uymaktan daha önemli olduğunu inanıyordu. Garajında hoşlanmadığını iddia ettiği birkaç oyuncak bebek olmasına rağmen genellikle çocuklarını sevdiğini söyledi. Ayrıca çocuk sahibi olmak özellikle de bir kızı olmasını istiyordu. Zaten cesetlerin hepsi de kız çocuklarına aitti. Moskvin hiç çocuğu olmadığı için sık sık pişmanlık duyardı ve bir noktada ailesi karşı çıkmasına rağmen genç bir kızı evlat edinmeye çalıştı. Ancak düşük geliri nedeniyle başvurusu reddedildi. Hatta ilk oyuncak bebek vakası da bu konuda ailesiyle yaşadığı bir tartışmanın ardından gerçekleşmişti. O gece Moskvin mezarlığa gidip bir kızın mezarını tabuta ulaşana kadar kazdı. Ardından yanında getirdiği bir aletle tabutun baş kısmını delik oluşacak şekilde kesti. Kızın bedenini başından tutarak tabuttan çıkarıp yana koyduğundaysa çürümenin ileri seviyeye geçtiğini fark etti ve tam zamanında geldiğini düşündü. Bu küçük kızın adı Olga'ydı. 10 yaşındaydı ve cinayete kurban gitmişti. 2002'de babaannesinin evine giderken uyuşturucu bağımlısı bir adam tarafından kaçırıldı ve küpeleri çalındı. Olga korkup kaçmaya çalışınca adam onu yakalayıp kafasına ağır bir boruyla vurarak öldürdü. Ailesi ve polisler Olga'yı aradılar ve 6 ay sonunda kendi apartmanlarının çatısında cansız bedeni bulundu. Moskvin, Olga'nın bedenini mezardan çıkardıktan sonra onu mezarlığın daha tenha bir yerine götürdü. Oraya başka sığ bir mezar kazdı ve onu tekrar gömdü. Ardından orijinal mezara dönüp tabutu tekrar gömdü ve hiçbir şey olmamış gibi oradan ayrıldı. Sonraki haftalardaysa tekrar tekrar gelip tuz ve sodyum bikarbonatla bedenini kuruttu. Zamanın geldiğine karar verince onu bebeğe dönüştürme çalışmalarına başladı. Çöpten bulduğu kıyafetleri de giydirdikten sonra onu eve götürdü. Olga Moskvin'in favori bebeklerinden biriydi. Sürekli ona mektuplar yazar, hediyeler alır ve bunları Olga'nın mezarına bırakırdı. Olga'nın ailesi ise bunları oraya bırakan kişinin kim olduğunu hep merak ederlerdi. Bir gün geldiklerinde Olga'nın mezar taşının yıkılmış olduğunu gördüler. Yanında da bir not vardı. Ona hak ettiği gibi bir anıt yapmazsanız bedenini kazıp mezarından çıkaracağız. Olga'nın ailesi korkmuştu ve ona daha büyük ve güzel bir mezar yaptıktan sonra etrafını da çitlerle çevirdiler. Moskvin, bebeklere herhangi bir cinsel ilgi duyduğu iddiasını reddetti ve bunun yerine onları kendi çocukları olarak gördüğünü söyledi. Mumyaların yaşları 3 ile 25 arasında değişiyordu. Onlarla konuşuyordu ve onlarla etkileşime giriyordu. Onlara şarkı söylerdi, onlarla çizgi film izlerdi ve hatta doğum günü partileri bile düzenlerdi. Moskvin'in Necrologies'deki editörü Alexei Yesin de yazarın tuhaflıklarını ciddiye almamıştı geçmişte. Makalelerin çoğu yetenekli yazarın vurguladığı, romantik ve biraz çocuksu fanteziler olarak aldığım, vefat etmiş genç kadınlara duyduğu şehvetli ilgiyi aydınlatıyordu dedi. Komşuları şok olmuştu. Ünlü tarihçinin sessiz olduğunu ve ebeveynlerinin de iyi insanlar olduğunu belirttiler. Elbette kapıyı ne zaman açsa dairesinden kokuşmuş bir koku geliyordu. Ama bir komşu bunun bölgedeki tüm binaların bodrumlarında olan çürüyen bir şeyin kokusundan olduğunu düşünmüştü. Moskvin hepsi mezarlara saygısızlıkla ilgili bir düzine suçla suçlandı. Rus medyası ona mumyaların efendisi ve parfümcü adını verdi. Moskvin, ceza kanununun 244. maddesi uyarınca mezarlara ve cesetlere saygısızlıktan 5 yıla kadar hapis cezası ile suçlandı. Mahkemede Moskvin, 44 adet mezar ve ceset istismarını itiraf etti. Kurbanların ebeveynlerine, ''Siz kızlarınızı terk ettiniz, bense onları eve getirdim ve ısıttım'' dedi. Psikiyatrik bir değerlendirmenin ardından Moskvin'in bir tür paranoid şizofreniye sahip olduğu belirlendi. 25 Mayıs 2012'de yapılan bir duruşmada Leninsky Bölge Mahkemesi Moskvin'in yargılanacak kadar akli dengesinin yerinde olmadığında karar kıldı ve onu cezai sorumluluktan kurtardı. Bunun yerine zorlayıcı tıbbi önlemlere mahkum edildi. Savcılık karardan memnun kaldı ve karara itiraz etmedi. Moskvin düzenli olarak izlenmesi için bir psikiyatri kliniğine yatırıldı. Eylül 2018'de Moskvin'in doktorları onun artık tehlikeli olmadığını belirttiler ve Leninsky Bölge Mahkemesi'ne onu evden ayakta tedavi için serbest bırakılması amacıyla dilekçe verdiler. Ancak Şubat 2019'da yapılan bir psikiyatrik değerlendirme Moskvin'i serbest bırakmak için çok erken olduğunu kanıtladı ve hastane dilekçelerini geri çekti. Moskvin'in ilk bebeklerinden Olga'nın annesi Natalia Çardimova, Moskvin'in hayatının geri kalanında hapiste kalması gerektiğine inanıyor. Hala mide bulandırıcı işinin ölçeğini kavramakta zorlanıyorum. 9 yıl boyunca mumyalanmış kızımla yatak odasında yaşıyordu. Kızımla ben sadece 10 yıl geçirdim, o da 9 yıl geçirdi. Bu yaratık hayatıma korku, dehşet ve panik getirdi. İstediği yere gitme özgürlüğüne sahip olacağını düşününce titriyorum. Ne benim ailem ne de diğer kurbanların aileleri huzur içinde uyuyamayacak. Gözetim altında tutulması gerekiyor. Mühebbet hapiste ısrar ediyorum. Sadece tıbbi gözetim altında serbest dolaşım hakkı olmaksızım. Psikiyatristler şimdi 50'li yaşlarının başında olan Moskvin'in iyileşmekte olduğunu söylese de yerel savcılar Chardimova'nın değerlendirmesine katılıyor. Tutuklanmasından bu yana Moskvin'in birkaç meslektaşı onunla iş birliğini bıraktı. Ailesi, toplulukları onları dışladığı için tamamen gizlilik altında yaşıyor. Elvira bir keresinde kendisinin ve kocasının kendilerini öldürmelerini önerdi ancak kocası reddetti. İkisi de sağlıksız durumda. Moskvin'in bu hastanede günde 20 ilaç kullandığı ve hem personel hem de diğer hastalar tarafından birkaç kez dövüldüğü söylenmekte. Serbest bırakılmak için gösterdiği çabası da devam ediyor. İddiaya göre, doğru mudur değil midir bilemiyorum, Moskvin yetkililere kızları çok derine gömme zahmetine girmemelerini söyledi. Çünkü serbest kaldığı zaman oradan onları geri çıkarmayı planlıyordu. Evet, bu haftanın sizler için seçtiğim karanlık dosyasını ziyaret ettik. Bir sonraki karanlık dosyada görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

2009 yılında bölge halkı sevdiklerinin mezarlarının bozulduğunu hatta bazılarının tamamen kazıldığını keşfetmeye başladı. Rusya İçişleri Bakanlığı Sözcüsü General Valery Gribakin CNN'e başlangıçta şunları söylemişti. Başta gelen teorimiz bunun aşırılık yanlısı örgütler tarafından yapıldığıydı. Bu yüzden polis birimlerimizi güçlendirmeye karar verdik. Bunun için aşırılık yanlısı suçlarda uzmanlaşmış, en deneyimi detektiflerimizden oluşan gruplar kurduk.

Ancak yaklaşık iki yıl boyunca İçişleri Bakanlığı'nın liderliği hiçbir yere gitmedi. Mezarlara saygısızlık edilmeye devam edildi ve kimse nedenini bilmiyordu.

Ben Sezgi Aksu. Burası Karanlık Dosyalar. Bugün sizler için Anatoly Moskvin davasını seçtim. Ne dersiniz? Hazırsanız başlayalım mı?

2005 yılında bir akademisyen ve yayıncı olan Oleg Ryabov, Anatoly Moskvin'i Nizhny Novgorod Oblasti'nin 40 bölgesindeki 700'den fazla mezarlıktaki ölüleri özetlemesi ve listelemesi için görevlendirdi. Kendisini bir nekropolji olarak tanımlayan Anatoly Moskvin, bölgesindeki yerel mezarlıklar konusunda uzman olarak görülüyordu. Defin törenlerine, ölüme ve okülte derin bir ilgisi vardı.

Moskova Devlet Üniversitesi filoloji mezunu Moskvin, kelt tarihi ve folkloruyla da ilgileniyordu.

60.000'den fazla kitap ve belgenin yanı sıra büyük bir oyuncak bebek koleksiyonundan oluşan kişisel bir kütüphanesi vardı. Akademisyenler Moskvin'i hem bir dahi hem de eksantrik birisi olarak tanımlarlardı. Moskvin, 2005 ve 2007 yılları arasında bölgedeki 752 mezarlığı denetlemek için günde 30 kilometreye kadar yürürdü. Her bir mezar hakkında ayrıntılı notlar alırdı ve orada gömülü olanların tarihlerini araştırırdı.

Moskvin, mezarlıklarda büyük yürüyüşler ve ölüler ne dedi başlıklı seyahatlerini ve keşiflerini içeren bir belgesel dizisi bile yayınlamıştı. Bu yolculuklar sırasında denk geldiği su birikintilerinden içer, gecelerini samanlıkta ve terk edilmiş çiftliklerde geçirir veya mezarlıklarda uyurdu. Hatta bir gecesini bir cenaze için hazırlanan tabutta geçirecek kadar ileri gitmişti. Bir defter ve bir kalemle hava kararana kadar.

Moskvin, bu seyahatlerinde birkaç kez hırsızlık ve mezarlık yağmalama şüphesiyle polis tarafından sorgulandı. Ancak akademik kimlik bilgilerini ve amacını açıkladıktan sonra tutuklanmadı veya gözaltına alınmadı. 2006 ve 2010 yılları arasında Moskvin, Nijni Novgorod Worker gazetesinde ayda iki kez makaleler yayınladı.

2011 yılında Nejni Novgorod'da Müslüman mezarlarına saygısızlık yapıldığına dair haberler duydu. Müfettişler birinin ölü Müslümanların mezarlarını boyayan, ancak başka hiçbir yere zarar vermeyen birinin olduğu mezarlığa götürüldü. Moskvin'in nihayet yakalandığı yer burasıydı.

Sekiz polis memuru, Müslümanların mezarlarının başında onu yakaladıktan sonra delil toplamak için dairesine gitti. Orada buldukları şey hepsini şok etti ve bütün dünyayı sarstı. Anatoly Moskvin 1 Eylül 1966'da Rusya'da dünyaya geldi. Anatoly Moskvin, Rusya'nın en büyük beşinci şehri olan Nizhny Novgorod'da yaşıyordu.

Okulun en zeki öğrencilerinden olmasına rağmen sosyal değildi. Arkadaşı yoktu ve pek de konuşmazdı. Zamanının çoğunu kitap okuyarak geçirirdi. Hala bir okul çocuğu iken arkadaşlarıyla mezarlıklarda dolaşmaya başlamıştı. Özellikle Nijni Nogorod'un Leninski semtinde bulunan Krasnaya Etna mezarlığına sık sık giderlerdi.

Bunu yapmasının sebebi ise kısa süre öncesinde yaşadığı bir olaydı ve tüm bunlardan da ölüleri olan ilgisinin sebebini açıkladığı makalesinde bahsetmişti. Anatoli 11 yaşındaydı ve okuldan eve dönüyordu. Beklemediği bir anda siyah takım elbiseli bir grup adam onu durdurdu ve zorla bir cenaze evine götürdü. Cenaze 11 yaşındaki Natasha Petrova'ya aitti. Adamlar Anatoli'yi Natasha'nın cesedini öpmesi için zorladı.

Moskvin makalesinde onu bir kez öptüm, sonra tekrar, sonra tekrar yazdı. Kızın yaslı annesi daha sonra Anatoly'nin parmağına ve ölen kızının parmağına bir alyans takmış ve ona artık evlendiklerini söylemişti. Anatoly o gün eve gittiğinde rüyasında Natasha'yı gördü. Natasha rüyasında onunla sohbet etmişti.

Aynı rüyayı sonraki günlerde de tekrar tekrar görmeye başladı. Her gece Natasha ona rüyasında cenazenin yapıldığı köye geri dönmesini ve kara büyüler üzerinde çalışmasını söylüyordu. Anatoly bunu reddettikçe de Natasha'nın hayaleti öfkeleniyordu. Bu yüzden Moskvin pes etti ve bir gün o köyü ziyaret etti. Bu ziyaretin ardından haftalar sonra ilk defa rüyasında Natasha'yı görmedi.

Ancak Natasha bir süre sonra geri döndü ve ondan kara büyü öğrenmesini istemeye devam etti. Moskvin artık buna dayanamıyordu ve bu yüzden gidip her şeyi ailesine anlattı. Ailesi ise onu bir psikiyatriste götürdü ve psikiyatrist Moskvin'e bir uyku ilacı yazdı.

İlaçlar onu derin uykulara daldırıyordu ama Natasha hala gitmemişti. Bu sefer Moskvin'e bir teklif sundu. Eğer Moskvin onun istediği ritüeli gerçekleştirirse Natasha onu serbest bırakacak ve başka bir insana gidecekti. Moskvin bu teklifi kabul etti.

Natasha ise ondan bir erkek çocuğunun dişini alıp kendisine getirmesini istedi ve bu sayede Natasha başka bir çocuğun rüyalarına girecekti. Moskvin her nasılsa bu dişi bulmayı başardı ve gece yastığının altına yerleştirdi. O günden sonra Natasha Moskvin'i ziyaret etmeyi bıraktı.

Moskvin makalesinde Natasha ile olan garip evliliğinin ona faydası olduğunu, tüm yaşadıklarının büyüye olan inancına ve nihayetinde ölülere karşı bir ilgi duymasına yol açtığını söylüyordu. Bir yetişkin olarak Moskvin tenha bir yaşam sürdü. Natasha dışında hiç evlenmedi, sevgilisi de olmadı. Ailesiyle yaşamayı tercih etmişti hep. Alkol ve sigaradan kaçınırdı ve iddiaya göre hiç sevişmemişti.

Moskvin, yıllar içinde kara büyü konusunda da kendini geliştirmişti. Bu konuda uzman olan ve sürekli ritüeller yapıp hayvan kurban eden bir gruba katılmıştı. Artık Natasha'yı küçükken reddetmekten ötürü kendini pişman hissediyordu.

Delil toplamak için Anatolia'nın evine giden yetkililer, daire boyunca gerçek boyutlu, bebek benzeri figürler buldu.

Figürler antika bebekleri andırıyordu. Güzel ve çeşitli giysileri vardı. Bazıları kar montu giyiyor, bazılarında ise pileli etekler vardı. Bazıları diz boyu çizmeler giyiyordu. Hepsinin kumaşla kaplı yüzlerinde makyaj vardı ve elleri de kumaşa gizlenmişti. Bunlar oyuncak bebekler değildi. Ölü kız çocuklarının mumyalanmış cesetleriydi.

Müfettişler Moskvin'in dairesinde ve garajında 29 ceset buldular. Polis tarafından yayınlanan bir videoda, kitap, kağıt ve dağınıklıklarla dolu küçük odalarda, raflarda ve kanepelerde oturan mumyalar neredeyse evin her yerinde. Polis cesetlerden birini hareket ettirdiğinde müzik çalmaya başladı. Bitmek bilmeyen bir korku filmi gibiydi bu ev.

Yetkililerden bazıları evden kaçmıştı, bazıları ise kusuyordu. Kimsenin hayal etmek istemeyeceği bir şeyle karşı karşıyaydılar. Polis ayrıca Moskvin'in evinde oyuncak bebek yapma ve mum yalama talimatlarını, bölgedeki mezarlıkların haritalarını, açık mezarları ve parçalanmış bedenleri tasvir eden bir fotoğraf ve video koleksiyonu da buldu. Ancak bu kanıtlar dairede bulunan cesetlerin hiçbiriyle kesin olarak bağlantılı değildi.

Soruşturmaya göre cesetler öncelikle Nijni Novgorod bölgesindeki mezarlıklardan gelmekteydi. Ancak bazıları Moskova kadar uzaklardan gelmiş olabilirdi. Moskvin müfettişlerle aktif olarak işbirliği yaptı ve oyuncak bebekleri 10 yıl boyunca kendisinin yaptığını söyledi. Ailesiyle yaşıyor olmasına rağmen onlar oğullarının faaliyetlerinden habersizdi. Çünkü yılın büyük bir bölümünü şehir dışında geçiriyorlardı.

Tutuklanmasının ardından verdiği bir röportajda Moskvin, ölen çocuklar için büyük bir sempati duyduğunu ve onların ya bilim ya da kara büyü ile hayata döndürülebileceklerini düşündüğünü söyledi.

Kelt kültürü konusunda uzman olan Moskvin, eski druidlerin ölülerin ruhlarıyla iletişim kurmak için mezarlarda uyuduklarını öğrenmişti. Ayrıca Sibirya halklarının, özellikle de eski Yakutların kültürünü de incelemişti ve ölülerle iletişim kurmak için benzer bir uygulamaları olduğunu keşfetti. Artık ne yapması gerektiğini biliyordu.

Moskvin bunun ardından ölen çocukların ölüm ilanlarını aramaya başladı. Kendisiyle konuşan bir ölüm ilanı bulduğunda, ruhun hayata döndürülmek isteyip istemediğini belirlemek için çocuğun mezarında uyumaya karar verdi. Moskvin bunu yaklaşık 20 yıldır yaptığını ve başladığında içindeki çocuğun izni olmadan asla mezarı kazmadığını söyledi.

Yaşlandıkça mezarların üzerinde uyumak onun için fiziksel olarak acı verici hale gelmişti. Bu yüzden cesetleri eve, yanlarında uyumanın daha rahat olacağı bir yere getirmeye başladı. Ruhların güvenli, sıcak bir evde konuşmaya daha istekli olacağını ve artık yer altında olmadıklarından daha kolay duyulabileceklerini umuyordu.

Moskvin cesetleri korumak için mumyalama teorilerini ve tekniklerini araştırdı. Cesetleri mezarlarından çıkardıktan sonra tuz ve kabartma tozu kullanarak kurutuyor ve ardından cesetleri mezarlıkların içinde ve çevresinde güvenli, kuru yerlerde saklıyordu.

Cesetler kuruduktan sonra Moskvin onları eve taşıyordu. Kalıntılar kendilerini rahat ya da mutlu hissetmeleri için fazla çürümüş ve çirkindi. Cesetlerin kurudukça çökmesini ve büzüşmesini engelleyemediği için uzuvları kumaş şeritlere sarar ve dolgun görünmeleri için vücut boşluğunu paçavralarla doldururdu. Bazen ojelerle süslediği maskeler yapar ve yüzlerine takardı. Ardından da başlarına birer peruk takar ve onlara çocuk kıyafetleri giydirirdi.

Sonunda onları hayata döndürmenin bir yolunu keşfetmişti. Polis mum yalanmış cesetlerin giydiği kıyafetlerin gömülürken giydikleri kıyafetler olduğunu keşfetti. Ancak her bebeğin tam bir insan kalıntısı içerip içermediği belli değildi. Müfettişler daha sonra Moskvin onlara dokunduğunda ses çıkarabilmeleri için ölü kızların vücutlarına yerleştirdiği müzik kutularını buldular.

Bir mumyanın kendi mezar taşından bir parçası vücudunun içinde bulundu. Bir diğerinin içindeyse kızın ölüm nedeni ve tarihiyle birlikte bir hastane etiketi vardı.

Üçüncü bir ceset içinde kurumuş bir insan kalbi bulundu. Ayrıca kızların göz yuvalarına düğmeler veya oyuncak gözler yerleştirirdi. Böylece onunla çizgi film izleyebilirlerdi. Profesörün 76 yaşındaki annesi Elvira, o zamanlarda bu bebekleri gördük ama içinde ceset olduğundan şüphelenmedik. Bu kadar büyük oyuncak bebekler yapmanın onun hobisi olduğunu düşündük ve bunda bir sakınca görmedik demişti.

Moskvin bir suç işlediğinin farkındaydı ancak ölen çocukların kurtarılmak için ona çağrıda bulunduğunu düşünüyordu ve çocukları kurtarmanın yasalara uymaktan daha önemli olduğunu inanıyordu. Garajında hoşlanmadığını iddia ettiği birkaç oyuncak bebek olmasına rağmen genellikle çocuklarını sevdiğini söyledi.

Ayrıca çocuk sahibi olmak özellikle de bir kızı olmasını istiyordu. Zaten cesetlerin hepsi de kız çocuklarına aitti. Moskvin hiç çocuğu olmadığı için sık sık pişmanlık duyardı ve bir noktada ailesi karşı çıkmasına rağmen genç bir kızı evlat edinmeye çalıştı. Ancak düşük geliri nedeniyle başvurusu reddedildi. Hatta ilk oyuncak bebek vakası da bu konuda ailesiyle yaşadığı bir tartışmanın ardından gerçekleşmişti.

O gece Moskvin mezarlığa gidip bir kızın mezarını tabuta ulaşana kadar kazdı. Ardından yanında getirdiği bir aletle tabutun baş kısmını delik oluşacak şekilde kesti. Kızın bedenini başından tutarak tabuttan çıkarıp yana koyduğundaysa çürümenin ileri seviyeye geçtiğini fark etti ve tam zamanında geldiğini düşündü. Bu küçük kızın adı Olga'ydı. 10 yaşındaydı ve cinayete kurban gitmişti.

2002'de babaannesinin evine giderken uyuşturucu bağımlısı bir adam tarafından kaçırıldı ve küpeleri çalındı. Olga korkup kaçmaya çalışınca adam onu yakalayıp kafasına ağır bir boruyla vurarak öldürdü. Ailesi ve polisler Olga'yı aradılar ve 6 ay sonunda kendi apartmanlarının çatısında cansız bedeni bulundu.

Moskvin, Olga'nın bedenini mezardan çıkardıktan sonra onu mezarlığın daha tenha bir yerine götürdü. Oraya başka sığ bir mezar kazdı ve onu tekrar gömdü. Ardından orijinal mezara dönüp tabutu tekrar gömdü ve hiçbir şey olmamış gibi oradan ayrıldı. Sonraki haftalardaysa tekrar tekrar gelip tuz ve sodyum bikarbonatla bedenini kuruttu.

Zamanın geldiğine karar verince onu bebeğe dönüştürme çalışmalarına başladı. Çöpten bulduğu kıyafetleri de giydirdikten sonra onu eve götürdü. Olga Moskvin'in favori bebeklerinden biriydi. Sürekli ona mektuplar yazar, hediyeler alır ve bunları Olga'nın mezarına bırakırdı. Olga'nın ailesi ise bunları oraya bırakan kişinin kim olduğunu hep merak ederlerdi. Bir gün geldiklerinde Olga'nın mezar taşının yıkılmış olduğunu gördüler.

Yanında da bir not vardı. Ona hak ettiği gibi bir anıt yapmazsanız bedenini kazıp mezarından çıkaracağız. Olga'nın ailesi korkmuştu ve ona daha büyük ve güzel bir mezar yaptıktan sonra etrafını da çitlerle çevirdiler. Moskvin, bebeklere herhangi bir cinsel ilgi duyduğu iddiasını reddetti ve bunun yerine onları kendi çocukları olarak gördüğünü söyledi. Mumyaların yaşları 3 ile 25 arasında değişiyordu.

Onlarla konuşuyordu ve onlarla etkileşime giriyordu. Onlara şarkı söylerdi, onlarla çizgi film izlerdi ve hatta doğum günü partileri bile düzenlerdi. Moskvin'in Necrologies'deki editörü Alexei Yesin de yazarın tuhaflıklarını ciddiye almamıştı geçmişte. Makalelerin çoğu yetenekli yazarın vurguladığı, romantik ve biraz çocuksu fanteziler olarak aldığım, vefat etmiş genç kadınlara duyduğu şehvetli ilgiyi aydınlatıyordu dedi.

Komşuları şok olmuştu. Ünlü tarihçinin sessiz olduğunu ve ebeveynlerinin de iyi insanlar olduğunu belirttiler. Elbette kapıyı ne zaman açsa dairesinden kokuşmuş bir koku geliyordu. Ama bir komşu bunun bölgedeki tüm binaların bodrumlarında olan çürüyen bir şeyin kokusundan olduğunu düşünmüştü. Moskvin hepsi mezarlara saygısızlıkla ilgili bir düzine suçla suçlandı. Rus medyası ona mumyaların efendisi ve parfümcü adını verdi.

Moskvin, ceza kanununun 244. maddesi uyarınca mezarlara ve cesetlere saygısızlıktan 5 yıla kadar hapis cezası ile suçlandı. Mahkemede Moskvin, 44 adet mezar ve ceset istismarını itiraf etti. Kurbanların ebeveynlerine, ''Siz kızlarınızı terk ettiniz, bense onları eve getirdim ve ısıttım'' dedi.

Psikiyatrik bir değerlendirmenin ardından Moskvin'in bir tür paranoid şizofreniye sahip olduğu belirlendi. 25 Mayıs 2012'de yapılan bir duruşmada Leninsky Bölge Mahkemesi Moskvin'in yargılanacak kadar akli dengesinin yerinde olmadığında karar kıldı ve onu cezai sorumluluktan kurtardı. Bunun yerine zorlayıcı tıbbi önlemlere mahkum edildi. Savcılık karardan memnun kaldı ve karara itiraz etmedi.

Moskvin düzenli olarak izlenmesi için bir psikiyatri kliniğine yatırıldı. Eylül 2018'de Moskvin'in doktorları onun artık tehlikeli olmadığını belirttiler ve Leninsky Bölge Mahkemesi'ne onu evden ayakta tedavi için serbest bırakılması amacıyla dilekçe verdiler. Ancak Şubat 2019'da yapılan bir psikiyatrik değerlendirme Moskvin'i serbest bırakmak için çok erken olduğunu kanıtladı ve hastane dilekçelerini geri çekti.

Moskvin'in ilk bebeklerinden Olga'nın annesi Natalia Çardimova, Moskvin'in hayatının geri kalanında hapiste kalması gerektiğine inanıyor. Hala mide bulandırıcı işinin ölçeğini kavramakta zorlanıyorum. 9 yıl boyunca mumyalanmış kızımla yatak odasında yaşıyordu. Kızımla ben sadece 10 yıl geçirdim, o da 9 yıl geçirdi. Bu yaratık hayatıma korku, dehşet ve panik getirdi. İstediği yere gitme özgürlüğüne sahip olacağını düşününce titriyorum.

Ne benim ailem ne de diğer kurbanların aileleri huzur içinde uyuyamayacak. Gözetim altında tutulması gerekiyor. Mühebbet hapiste ısrar ediyorum. Sadece tıbbi gözetim altında serbest dolaşım hakkı olmaksızım. Psikiyatristler şimdi 50'li yaşlarının başında olan Moskvin'in iyileşmekte olduğunu söylese de yerel savcılar Chardimova'nın değerlendirmesine katılıyor.

Tutuklanmasından bu yana Moskvin'in birkaç meslektaşı onunla iş birliğini bıraktı. Ailesi, toplulukları onları dışladığı için tamamen gizlilik altında yaşıyor. Elvira bir keresinde kendisinin ve kocasının kendilerini öldürmelerini önerdi ancak kocası reddetti. İkisi de sağlıksız durumda.

Moskvin'in bu hastanede günde 20 ilaç kullandığı ve hem personel hem de diğer hastalar tarafından birkaç kez dövüldüğü söylenmekte. Serbest bırakılmak için gösterdiği çabası da devam ediyor. İddiaya göre, doğru mudur değil midir bilemiyorum, Moskvin yetkililere kızları çok derine gömme zahmetine girmemelerini söyledi. Çünkü serbest kaldığı zaman oradan onları geri çıkarmayı planlıyordu.

Evet, bu haftanın sizler için seçtiğim karanlık dosyasını ziyaret ettik. Bir sonraki karanlık dosyada görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

Karanlık Dosyalar'da bu hafta, geçen sene bu zamanlarda işlediğimiz Joanna Dennehy dosyasını ziyaret ediyoruz. Herkes gibi masum bir bebek olarak dünyaya gelen Joanna'nın, büyüdüğünde zevk için cinayet işleyen gerçek bir canavara dönüşeceğini kim tahmin edebilirdi ki?



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Joanna Dennehy: Şevval Balkan

John Treanor: Metin Bozkurt

Gary Stretch: Umut Güloğlu



------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

185- Birini Daha Öldürdüm: Joanna Dennehy I Tekrar Dosyası

2013 yılında; iki kasabalı kadının çocukları oynarken yaptığı konuşma, 1989'da işlenen ama hala çözülememiş bir cinayetin anahtarı olacaktı. Mandy Stavik için adaletin sağlanması, ancak bir kasabanın topyekün seferberliğiyle mümkündü. 



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Tim Bass: Batın Şahin 

Merrilee: Ayşe Zümra Barmak

Heather: Gülşah Dim

Mandy: Şevval Balkan



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

184 - Suskunluk Sona Erdiğinde: Mandy Stavik'in Gizemli Ölümü

Dört arkadaş eğlenceli bir kutlama yapmak için Bodom Gölü çevresinde kamp yapmaya karar vermişlerdi. Ama gece yarısı gördükleri bir çift kırmızı gözle tüm hayatları altüst olacaktı. 



Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Sezgi Aksu, Şeyma Orak

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media 



Canlandıranlar: 

Nils: Adar Yılmaz

Mia: Almila Kurt

Seppo:Batın Şahin 

Tezgahtar: Kevser Biçici

Karl: Özgür Yılgür

Komşu: Gülşah Dim



 Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et! ------ Podbee Sunar ------- Bu podcast reklam içermektedir.

183- Karanlıkta Beliren Kırmızı Gözler: Bodom Gölü Katliamı

10 Aralık 2000 günü Polonya’nın soğuk bir nehrinde cansız bir beden bulundu. Başlangıçta faili bulunamadığı için kapatılan bu dosya 2003 yılında tekrar açılacak, idealist bir polis memuru olan Jacek Wróblewski bu cinayetin izlerini bir romanın sayfaları arasında bulacaktı. Gerçekle kurgunun, hayatla edebiyatın, katille yazarın iç içe geçtiği bu sıra dışı olayı dinlemeye hazırsanız, başlayalım mı?



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Krystian Bala: Ada Suay Tekdal

Jacek Wróblewski: Metin Bozkurt

Aleksandra: Şevval Balkan

Tanık: Almila Kurt



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

182- Bir Cinayetin Romanı: Krystian Bala

Kim ve Steve Hricko, Sevgililer Günü kaçamağı için romantik bir tatil köyüne gitmişti. İnsanlar yıllardır buraya hep aynı sebeple geliyordu — bir şeylerden kaçmak, yeniden yakınlaşmak ya da nefes almak. Fakat o gece Kim kocasına aşk değil, ölüm hediye etmişti. Unuttuğu şeyse şuydu: Ateş bazen her şeyi yok etmezdi. 



‎Sunan: Sezgi Aksu‎Hazırlayan: Aslı Candaş, Sezgi Aksu‎Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal‎Yapımcı: Podbee Media‎‎‎Canlandıranlar:‎Görevli: Ada KanburSteve: Umut Güloğlu‎Phillip: Batın Şahin‎Kim: Şevval Balkan‎‎‎Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!‎‎------ Podbee Sunar -------‎‎Bu podcast reklam içermektedir.‎

181- 506 Numaralı Kulübe: Kim Hricko

‎Fox Lake kasabasındaki çok sevilen polis memuru Joe Gliniewicz görev başındayken ölü bulundu. Onun bu sarsıcı ölümü tüm kasabayı derinden etkilemişken ardından ortaya çıkan gerçekler herkesi şaşkına uğratacaktı.‎‎‎Sunan: Sezgi Aksu‎Hazırlayan: Şeyma Orak ‎Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal ‎Yapımcı: Podbee Media‎‎‎Canlandıranlar:‎Joe Gliniewicz: Ada Suay Tekdal ‎Melodie: Gülşah Dim‎Polis: Adar Yılmaz ‎Amir: Umut Coşkun ‎‎‎Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!‎‎------ Podbee Sunar -------‎‎Bu podcast reklam içermektedir.‎‎‎

180-Kahraman Polisin Sarsıcı Sonu:Joe Gliniewicz 

Yeme bozukluğuyla olan mücadelesini kazanan Molly, artık hayatına bir kişiyi almaya hazırdı. Fakat Tinder'da eşleştiği kişi, onun için çok daha büyük bir tehlikeye dönüşecekti. 



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Sezgi Aksu, Gülşah Dim

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Joshua: Batın Şahin

Molly: Gülşah Dim

Alexandra: Şevval Balkan

Leah: Hazal Beril Çam



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

179- Ölümcül Tinder Eşleşmesi: Molly McLaren 

15 yaşındaki Timothy Vander Ark, Michigan’daki küçük bir kasabada ölmüştü. Annesi Shanda, onun sadece hasta olduğunu söylüyordu. Fakat evin içinde ortaya çıkan izler bambaşka bir gerçeği anlatacaktı. 

Sunan: Sezgi Aksu

 Hazırlayan: Şeyma Orak 

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Shanda: Gülşah Dim

Eric: Özgür Yılgür

Öğretmen: Aslı Candaş

Paul: Adar Yılmaz 

Polis: Metin Bozkurt



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et! ------ Podbee Sunar ------- Bu podcast reklam içermektedir.

178-Canavar Anne: Shanda Vander Ark

Eric ve Kouri Richins çiftinin 3 çocukları ve kusursuz bir hayatları vardı. Fakat bir sabah 39 yaşındaki Eric Richins yatağında ölü bulundu. Hiçbir boğuşma ya da darp izine rastlanmamıştı. Peki son derece sağlıklı olduğu bilinen bu adamın beklenmedik ölümünün ardında nasıl bir sır gizliydi?



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici, Sezgi Aksu

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Eric Richins: Ada Kanbur

Kouri Richins: Hazal Beril Çam

Polis: Umut Güloğlu



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

177- Sonumuz Böyle mi Olacaktı: Eric Richins Dosyası

Bir palyaço maskesinin ardına gizlenmiş onlarca cinayet... Herkes tarafından sevilen ve yardımsever bir iş insanı olan "Katil Palyaço", Amerika’nın en ürkütücü seri katillerinden biriydi. 





Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

John Wayne Gacy: Metin Bozkurt

Polis: Gülşah Dim

Donald: Ada Kanbur

Timothy: Umut Coşkun

Çocuk: Özgür Yılgür



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

176- Katil Palyaço: John Wayne Gacy 

Karanlık Dosyalar bu bölümünde Sezgi Aksu'nun apaydınlık dosyasını inceliyor. Sezgi sizler için Karanlık Dosyalar ekibi ile sorularınızı yanıtlıyor.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

17 - Sezgi Aksu ile Karanlık Dosyalar Soru Cevap #1

Karanlık Dosyalar, tüm dünyadaki çözülmüş ve çözülmeyi bekleyen cinayet ve kayıp vakalarını incelerken dinleyici olarak sizleri davanın içine bir üçüncü şahıs olarak yerleştiriyor. Meraklısını fazlasıyla doyuracak, daha önce deneyimlememiş olanlar için de bağımlılık yaratacak.

Karanlık Dosyalar

Kendiniz misiniz? Yoksa size anlatılan kişi mi? Karanlık Dosyalar’ın bu bölümünde, 2000’li yıllarda Amerika’da ünlü olmuş, birçok ölümcül hastalığı olan bakıma muhtaç bir kız çocuğu ve hayatını ona bakmaya adamış bir annenin trajik hikayesine odaklanıyoruz. Gypsy Rose, boğuştuğu hastalıktan kurtulabilecek mi? Dee Dee sonunda küçük kızını iyileştirebilecek mi?

*Bu bölümdeki bazı unsurlar rahatsız edici olabilir*

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

Podcast'e Soru Sor

Kaydet - Dinle - Gönder

Bildirimler

Karanlık Dosyalar

Her hafta eklenen yeni bölümleri kaçırma!