Aşk, kalbimizde yaşanıyormuş gibi düşünülse de aslında her şey beynimizde cereyan ediyor. 111 Hz'in bu bölümünde bir "ilk görüşte aşk" anına tanıklık ediyoruz. Böyle anlarda vücudumuzda nasıl reaksiyonların gerçekleştiğini ve aşkın felsefesini inceliyoruz.



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Oğulcan Ayan

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media




Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

68 - Aşkın Kimyası

Herkese merhaba. Ben Barış Özcan. 111. frekansa hoş geldiniz. Allah Allah ya. Kızarsın diye söylemedim. Şu tepkiyi alacağımı biliyordum çünkü. Lan geri zekalı. Ben sen kızarsın diye bir şeyleri söylemeseydim de olurdu. Ya bırak ya. Bak duydun mu? İşte bu yüzden ilişki mevzularını beceremiyorum oğlum ben. İstemiyorum hayatımda böyle bir şeyi. Neden ki anlamadım. Ya işte hep böyle tartışmalar, tatsızlıklar falan. Cem ben gelemiyorum bunlara. Ya Aykut, onlar arada bir ya oluyor ya olmuyor. Sırf bunun için ilişki yaşamak istemiyorum demek yani ne bileyim. Oğlum hatırlasana Zeynep'le nasıl kavga ediyorduk. Ama yine de bence aşık olmak dünyadaki en harika şeylerden biri. Bu ufak tefek kavgalar da hani işin tuzu biberi. İşte iki arkadaş. Aykut ve Cem. Bir çarşamba günü iş çıkışı bir kafede buluşmuşlar, bir şeyler içerek hayatları hakkında konuşuyorlar. Cem bir süredir işi sebebiyle stres yaşıyor. Biraz kafasını dağıtmak için de en yakın arkadaşı Aykut'u aramış. Ve şu anda müdavime oldukları kafedeler. Hmm... Konu çoktan ilişkilere veya aşka gelmiş bile. Biz onların konuşmasına biraz ortasından dalmış olduk. Ama önemli bir anı yakalamak üzereyiz. O yüzden tam zamanı diyebiliriz. Şimdi size şunu sormak istiyorum. Daha önce hiç ilk görüşte aşık oldunuz mu? Eğer olduysanız, o anı çok iyi bilirsiniz. Henüz olmamış olanlar içinse söyleyeyim, bu bir efsane değil. Gerçekten de yaşanabilecek bir şey. Henüz başınıza gelmediği için üzülmeyin. Aşk, öyle kolaylıkla içine düşebildiğimiz bir durum değil. Bu konuda baya seçici olduğumuzu da söyleyebilirim. Herkesin, herkesin olmasa da büyük bir çoğunun kafasında ideal bir partner fikri mutlaka vardır. Bu koşulların sihirli bir şekilde vücut bulmasını isteriz. Kimisi fiziksel görünüşe dair böyle çok spesifik beklentilere sahiptir. Kimisi ise böyle mental ve karakteristik açıdan uyumluluk kriterleri belirleyip onları ortaya koyar. Ve işte genelde bu özelliklerin yarısından yüzde elliden fazlasını karşılayan kişilere karşı bir zaaf hissederiz. Ve bir de bakmışız aşk içindeyiz. Mükemmel çift dediğimiz belki bu maddelerin tamamını, yüzde yüzünü birbirlerinde bulanlar ya da öncesinden zaten hiçbir ideal tip tanımı yapmamış olanlar da var. İşte onlar için durum pek harika ama ne yazık ki Cem onlardan biri değil. Yakın bir zaman olarak bahsedebileceğimiz bir süre önce 4 yıllık ilişkisi sona erdi. Şu anda başka bir ilişki arayışı içinde olduğu da tam olarak söylenemez. Ama en azından iki ay önceki gibi böyle katı bir şekilde yeni bir ilişkiye karşı çıktığı halinden de eser yok artık. Sen ne yaptın? Hiç kimseyle konuşuyor musun bu aralar? Ya yok be. Biraz da böyle tek olmayı özledim galiba. Ama belli de olmaz ha. Cem haklı. Gerçekten de belli olmuyor bu işler. Aykut bir anda konuşmayı bırakıp Cem'e kafasıyla bir şeyler işaret etmeye başladı. Ne olduğunu anlayamayan Cem, arkasında kalan bu yöne bakmak üzere sandalyesinde, bana kalırsa pek de yapmaması gereken bir şekilde büyük bir hareketle döndü ve öylece kaldı. Keşke böyle heybetli bir şekilde dönmeseydi. O anda oturduğu masa itibariyle yüzü zaten o tarafa dönük olan Ece bu dönüşünü alenen gördü. Göz göze geldiler. Cem bir anda midesine yumruk yemiş gibi hissediyor. Sevgili dinleyiciler işte tam da bu anı yakalamak için buradayız. Hadi gelin benimle. İşte geldik. Cem'in beyninin prefrontal korteksindeyiz. Bu olay karşısında Cem'in nasıl reaksiyon gösterdiğine tanık olacağız hep birlikte. Şu anda burada çok önemli şeyler oluyor. Prefrontal korteks, beynimize sinirler aracılığıyla tüm kaynaklardan iletilen bilgilerin düzenlendiği ve birleştirilip ortaya çıkarılacak davranışa karar verildiği yer. Cem'in beyni onun derhal aşık olmasına karar verdi. Şu anda vücudunun geri kalanı bir oksitosin bombardımanı altında. Oksitosin aslında doğum anında kolay bir doğum yapılabilmesi amacıyla annenin hipofizinden salgalanan bir hormon ama tek görevi de bu değil. Oksitosin hormonunun sosyal davranışlarımız üzerinde de bazı etkileri var. Sosyal hafızanın yani tanıştığımız kişilere dair bilgilerimizin ve detayların saklanması, arkadaşlar ya da partnerler arasında kurulan bağ gibi şeyleri de o sağlıyor. Gerekli miktarda salgılanması aşık olmamıza yeter de artar bile. Hatta bu hormona bazen aşk hormonu da deniyor. Peki nedir bu aşk dediğimiz şey? Aşk hakkında herkesin farklı tanımlamalar yapması mümkün. Kendi anlayışına göre bir aşk yaşama fikri, tıpkı ideal partner tanımındaki gibi öznel ve çokça çeşitlilik gösteren bir durum sonuçta. Bu kadar çok fikrin arasından bir tanesine tutunmak bize yol gösterecektir. Aksi takdirde bu farklı görüşler içerisinde kaybolup gidebiliriz. Modern aşk anlayışı genellikle kişinin ruh eşi diye tabir edilen, kendisi için dünyanın herhangi bir yerinde var olduğuna inandığı, mükemmel kişiyle kurulacak olan bağdır. Buna ruh eşinin yanı sıra öteki yarımız filan da deriz. Yani aşk öyle önemli ki insanlar için kendisini yarım insan olarak tanımlıyor bazıları, aşık olamayanlar. Ancak hayatımızın aşkıyla bir araya gelince tamamlanmış hissediyoruz. İşte iki kişiden tek bir bütün olma çabası aşk. Ve aşk hakkındaki bu görüş ta 2500 yıl önce yaşamış olan Platona kadar dayanıyor. Burada hemen şunu söylemek istiyorum. Platonik aşk aslında birazdan anlatacağım şeye deniyor. Ama günümüzde bunu imkansız veya karşılıksız aşk şeklinde yorumluyoruz değil mi? Bu anlamıyla platonik bir aşktan bahsetmiyorum ben. Antik Yunan'da da aşk hakkında farklı görüşler vardı. Platon bu görüşleri diyaloglar halinde tartışarak kendi aşk tanımını ''Symposium'' adlı eserinde ortaya koyuyor. Peki nedir bu aşk türleri? Şöyle bir üzerinden geçelim, örnekler verelim isterseniz. Eros, karşı tarafa duyulan cinsel arzu anlamına geliyor. Platon'un hocası Sokrates'in görüşüne fazlasıyla benziyor. Sokrates, ''Aşk, güzelliğin aracılığıyla çoğalma arzusudur.'' demiş. İkinci olarak ludus var. Bir ilişkinin henüz başlarındaki flört ve ufak tefek karşılıklı oynanan oyunlar aşaması için yapılan bir tanımlama. Bu ludus. Aşkın yalnızca bu aşamada yaşandığını öne süren bir görüş. Philoutia denilen kişinin kendini sevmesi yine antik Yunan'daki aşk tanımlamalarından biri. Hatırlarsanız Narcissus da kendisine aşıktı. Son olarak bir de pragma var. Bu da karşılıklı fayda sağlayan aşk demek. Hani pragmatizm falan da diyoruz ya. Evlilik antik Yunan'da pragmatik bir şey olarak görülüyor da diyebiliriz. Ben bir kısmını anlattım ama Platon bunun gibi daha 8 farklı aşk tanımlaması yapmış. Kendisi aşkı bir tür merdivene benzetiyor. Bir merdiveni düşünün. tırmanmaya başladığımız bir nokta vardır. E bir de sonunda ulaşacağımız başka bir nokta. Platon'un en tepeye koyduğu yerde ise aşkın en mükemmel hali yer alır. Ki yine kendi görüşü olan mükemmel ve uyum içerisindeki bir evren tanımlamasına epey benziyor bu değil mi? Aşk onun için spritüel bir boyutta yaşanır ancak garip bir şekilde Platon ilk basamağa fiziksel güzelliği yerleştirir. fiziksel çekimin hiç önemli olmadığını söylemiyor tabii. Zaten ilk aşamanın da bu olduğunu düşünecek olursak ona göre bu aşka giden yoldaki çok önemli ama mükemmel aşka varıldığında çoktan geçilmesi gereken bir aşama. Hikayemizin kahramanı Cem'in de beklemediği bir anda hayatında gördüğü en güzel kadınla göz göze gelme durumu işe yaramış gibi görünüyor. Şimdi bir an önce harekete geçmemiz lazım. Birazdan olacakları kaçırmak istemeyiz. Hadi gidelim. Geldik. Umarım kaçırmamışızdır. İşte buradalar. Kelebekler. Hayal gücünüzü baltaladığım için özür dilerim ama söylemem gerekir ki midemizde gerçekten de koza halinde aşık olmamızı bekleyen kelebekler falan yok. Ne o zaman bu kelebekler uçuyor klişesi? Stres mi? Yok canım hayır. Aşık olmak vücudumuzu stres altına sokmuyor tabii ki. Hatta tam tersi bir anti-stres etkisi yaratıyor. Cem'in beyni aşık olmaya karar verdiği anda böbrek üstü bezlerine vücuttaki kortizol seviyesinin düşmesi gerektiğini de söyledi. Bu ani emirle birlikte beyinden gelen sinyaller Cem'in midesindeki kasları tırnak içinde kelebekleri harekete geçirdi. İşte o yumruk yemiş gibi hissetmesinin sebebi de buydu. Bununla birlikte norepinefrin de salgılanmaya başladı. Bunun ne olduğunu açıklayacağım ama şu anda işler karışacak gibi gözüküyor. İyisi mi biz bir çay ya da kahve söyleyip kısa bir ara verelim. Zaten benim de biraz boğazım kurudu. Aykut, Aykut bana bir şeyler oldu az önce. Ne oldu oğlum, iyi misin? Bir gittin geldin resmen. O bana gösterdiğin kadın var ya, galiba ben ona aşık oldum ya. Böyle içimde bir şeyler oldu, böyle bir sıcaklık. Tek olmak istiyorum sanırım falan diyordun, ne oldu o iş? Belli olmazdı dedim ama değil mi? Neyse ben bir elimi yüzümü yıkamaya gideyim valla tansiyonum düştü. Cem lavaboya gitmek için ayağa kalktı ve yürümeye başladı. 2-3 adım sonra kafasını tekrar Ece'nin arkadaşıyla oturduğu masaya çevirdi ve onunla tekrar göz göze geldi. Hemen gözlerini kaçırarak lavaboya doğru hızlıca ilerledi. Kafasının içinden bir sürü şey geçmeye başladı. Ya Ece onun tuvalete gittiğini anlarsa? Ya ondan tiksinirse? Ya hakkında olumsuz şeyler düşünürse? Ya saçı bozuksa? Garip yürüyorsa? Kıyafetleri kirliyse? Cem'in aklında abuk subuk böyle bir sürü soru var şu anda. Şimdi hani aşk stresi azaltıyordu diye düşünebilirsiniz. Cem'in bu yaşadığı bir stres hali değil. Bir tür sosyal anksiyete. Az önce işler karışacak gibi demiştim ya, işte bundan bahsediyordum. Norepinefrin salgılanması sonucunda Cem'in sinir sistemi bundan etkilenmeye başladı. Bakın kalp atışı da hızlandı. Aynı anda hem heyecan hem de bir tür anksiyete yaşıyor. Bu durumda düşüncelerinin gittikçe saçmalaşmasına sebep oluyor. Şu anda konuşmaya başlasalar kim bilir neler saçmalardı. Bir dakika galiba konuşacak gerçekten de. Ben niye böyle oldu ya? Yaparsın yaparsın. Tamam yapabilirim. Okey gidiyorum. Cem, Ece'nin elini sıkma ihtimalini düşünerek ellerini ceketinin kollarına soktu ve kapıyı öyle açtı. Bütün bu heyecan içerisinde hijyeni ihmal etmemeyi de akıl etmişti. İnce ruhlu bir çocuk tabi bizim Cem. Tuvaletten çıktı ve kendinden emin adımlarla Ece'nin olduğu masaya doğru ilerlemeye başladı. O sırada Ece de az önce göz göze geldiği bu yabancının masasına dönüp dönmediğini görebilmek için kafasını ve gözlerini hafifçe sola çevirdi. Cem'in boş sandalyesine kaçamak bir bakış attıktan sonra kendisine doğru yürüyen silüeti fark etti ve henüz bu kişinin kim olduğunu görmemiş olmasına rağmen bu silüetin Cem'e ait olduğunu anında anladı. Hızlıca gözlerini o yöne doğru çevirdi ve Cem'le göz göze geldi. Merhaba, ben Selam. Ayy! Cem, Cem. Yani sana selam, ben Cem. Merhaba Cem, ben Ecem. Ayy! Ecem. Le film. The end. Puh! Biraz garip bir tanışma oldu. Beynimizin aşık olmamıza karar verdiği andan sonra salgıladığı oksitosin, norepinefrin ve kortizol hangimizi bu hallere getirmedi ki bugüne kadar? Evet, aşk beyinle ilgili bir şey. Hep bahsedilenin aksine kalple alakalı değil. Ama bunun sebebini anlayabiliyorum. Aşık olduğumuzda bize bir şeyler oluyor. Yüreğimiz cız ediyor. Muhtemelen bu yüzden aşk hep kalple ilişkilendirilmiş bir şey. Kalp atışımız da bu hormonlarla birlikte düzenleniyor. Aşık olma halinin getirdiği düşük kan basıncı sayesinde tansiyonumuz da düşüyor, daha sağlıklı bir kalbe sahip oluyoruz. Yani aşık olmak ömrü uzatan bir şey. Aşk iyi bir şey. Aş kormonlarının bunun gibi bir sürü olumlu yan etkisi var. Mesela beynimizin acıyı işleme süresini azaltarak bir tür ağrı kesici görevi görüyor. Daha az depresif ve daha az stresli olmamızı sağlıyor. Salgalanan oksetosin cildimizi güzelleştiriyor. Yanaklarımızı kızartıyor. Alzheimer ve diabet riskini azaltıyor. Vücudumuzdaki yaraların daha hızlı iyileşmesini sağlıyor ve bağışıklık sistemimizi güçlendiriyor. gibi gibi böyle saymakla bitmeyen bir sürü yararı var aşkın. Ama bence daha da önemlisi ne biliyor musunuz arkadaşlar? Bizi mutlu, sevgi dolu ve saygılı insanlar haline getiriyor aşk. Henüz değilseniz gidip hemen aşık olun. Pişman olmayacaksınız.

Herkese merhaba. Ben Barış Özcan. 111. frekansa hoş geldiniz.

Allah ya. Kızarsın diye söylemedim. Şu tepkiyi alacağımı biliyordum çünkü. Lan geri zekalı. Ben sen kızarsın diye bir şeyleri söylemeseydim de olurdu. Ya bırak ya.

Bak duydun mu? İşte bu yüzden ilişki mevzularını beceremiyorum oğlum ben. İstemiyorum hayatımda böyle bir şeyi. Neden ki anlamadım. Ya işte hep böyle tartışmalar, tatsızlıklar falan. Cem ben gelemiyorum bunlara. Ya Aykut, onlar arada bir ya oluyor ya olmuyor. Sırf bunun için ilişki yaşamak istemiyorum demek yani ne bileyim. Oğlum hatırlasana Zeynep'le nasıl kavga ediyorduk.

Ama yine de bence aşık olmak dünyadaki en harika şeylerden biri. Bu ufak tefek kavgalar da hani işin tuzu biberi. İşte iki arkadaş. Aykut ve Cem. Bir çarşamba günü iş çıkışı bir kafede buluşmuşlar, bir şeyler içerek hayatları hakkında konuşuyorlar. Cem bir süredir işi sebebiyle stres yaşıyor. Biraz kafasını dağıtmak için de en yakın arkadaşı Aykut'u aramış. Ve şu anda müdavime oldukları kafedeler.

Hmm... Konu çoktan ilişkilere veya aşka gelmiş bile. Biz onların konuşmasına biraz ortasından dalmış olduk. Ama önemli bir anı yakalamak üzereyiz. O yüzden tam zamanı diyebiliriz. Şimdi size şunu sormak istiyorum. Daha önce hiç ilk görüşte aşık oldunuz mu?

Eğer olduysanız, o anı çok iyi bilirsiniz. Henüz olmamış olanlar içinse söyleyeyim, bu bir efsane değil. Gerçekten de yaşanabilecek bir şey. Henüz başınıza gelmediği için üzülmeyin. Aşk, öyle kolaylıkla içine düşebildiğimiz bir durum değil. Bu konuda baya seçici olduğumuzu da söyleyebilirim.

Herkesin, herkesin olmasa da büyük bir çoğunun kafasında ideal bir partner fikri mutlaka vardır. Bu koşulların sihirli bir şekilde vücut bulmasını isteriz.

Kimisi fiziksel görünüşe dair böyle çok spesifik beklentilere sahiptir. Kimisi ise böyle mental ve karakteristik açıdan uyumluluk kriterleri belirleyip onları ortaya koyar. Ve işte genelde bu özelliklerin yarısından yüzde elliden fazlasını karşılayan kişilere karşı bir zaaf hissederiz. Ve bir de bakmışız aşk içindeyiz.

Mükemmel çift dediğimiz belki bu maddelerin tamamını, yüzde yüzünü birbirlerinde bulanlar ya da öncesinden zaten hiçbir ideal tip tanımı yapmamış olanlar da var. İşte onlar için durum pek harika ama ne yazık ki Cem onlardan biri değil. Yakın bir zaman olarak bahsedebileceğimiz bir süre önce 4 yıllık ilişkisi sona erdi.

Şu anda başka bir ilişki arayışı içinde olduğu da tam olarak söylenemez. Ama en azından iki ay önceki gibi böyle katı bir şekilde yeni bir ilişkiye karşı çıktığı halinden de eser yok artık. Sen ne yaptın? Hiç kimseyle konuşuyor musun bu aralar? Ya yok be. Biraz da böyle tek olmayı özledim galiba. Ama belli de olmaz ha. Cem haklı. Gerçekten de belli olmuyor bu işler.

Aykut bir anda konuşmayı bırakıp Cem'e kafasıyla bir şeyler işaret etmeye başladı. Ne olduğunu anlayamayan Cem, arkasında kalan bu yöne bakmak üzere sandalyesinde, bana kalırsa pek de yapmaması gereken bir şekilde büyük bir hareketle döndü ve öylece kaldı.

Keşke böyle heybetli bir şekilde dönmeseydi. O anda oturduğu masa itibariyle yüzü zaten o tarafa dönük olan Ece bu dönüşünü alenen gördü. Göz göze geldiler. Cem bir anda midesine yumruk yemiş gibi hissediyor. Sevgili dinleyiciler işte tam da bu anı yakalamak için buradayız. Hadi gelin benimle.

İşte geldik. Cem'in beyninin prefrontal korteksindeyiz. Bu olay karşısında Cem'in nasıl reaksiyon gösterdiğine tanık olacağız hep birlikte. Şu anda burada çok önemli şeyler oluyor. Prefrontal korteks, beynimize sinirler aracılığıyla tüm kaynaklardan iletilen bilgilerin düzenlendiği ve birleştirilip ortaya çıkarılacak davranışa karar verildiği yer.

Cem'in beyni onun derhal aşık olmasına karar verdi. Şu anda vücudunun geri kalanı bir oksitosin bombardımanı altında. Oksitosin aslında doğum anında kolay bir doğum yapılabilmesi amacıyla annenin hipofizinden salgalanan bir hormon ama tek görevi de bu değil. Oksitosin hormonunun sosyal davranışlarımız üzerinde de bazı etkileri var.

Sosyal hafızanın yani tanıştığımız kişilere dair bilgilerimizin ve detayların saklanması, arkadaşlar ya da partnerler arasında kurulan bağ gibi şeyleri de o sağlıyor. Gerekli miktarda salgılanması aşık olmamıza yeter de artar bile. Hatta bu hormona bazen aşk hormonu da deniyor. Peki nedir bu aşk dediğimiz şey?

Aşk hakkında herkesin farklı tanımlamalar yapması mümkün. Kendi anlayışına göre bir aşk yaşama fikri, tıpkı ideal partner tanımındaki gibi öznel ve çokça çeşitlilik gösteren bir durum sonuçta. Bu kadar çok fikrin arasından bir tanesine tutunmak bize yol gösterecektir. Aksi takdirde bu farklı görüşler içerisinde kaybolup gidebiliriz.

Modern aşk anlayışı genellikle kişinin ruh eşi diye tabir edilen, kendisi için dünyanın herhangi bir yerinde var olduğuna inandığı, mükemmel kişiyle kurulacak olan bağdır. Buna ruh eşinin yanı sıra öteki yarımız filan da deriz. Yani aşk öyle önemli ki insanlar için kendisini yarım insan olarak tanımlıyor bazıları, aşık olamayanlar.

Ancak hayatımızın aşkıyla bir araya gelince tamamlanmış hissediyoruz. İşte iki kişiden tek bir bütün olma çabası aşk.

Ve aşk hakkındaki bu görüş ta 2500 yıl önce yaşamış olan Platona kadar dayanıyor. Burada hemen şunu söylemek istiyorum. Platonik aşk aslında birazdan anlatacağım şeye deniyor. Ama günümüzde bunu imkansız veya karşılıksız aşk şeklinde yorumluyoruz değil mi? Bu anlamıyla platonik bir aşktan bahsetmiyorum ben. Antik Yunan'da da aşk hakkında farklı görüşler vardı.

Platon bu görüşleri diyaloglar halinde tartışarak kendi aşk tanımını ''Symposium'' adlı eserinde ortaya koyuyor. Peki nedir bu aşk türleri? Şöyle bir üzerinden geçelim, örnekler verelim isterseniz. Eros, karşı tarafa duyulan cinsel arzu anlamına geliyor. Platon'un hocası Sokrates'in görüşüne fazlasıyla benziyor. Sokrates, ''Aşk, güzelliğin aracılığıyla çoğalma arzusudur.'' demiş.

İkinci olarak ludus var. Bir ilişkinin henüz başlarındaki flört ve ufak tefek karşılıklı oynanan oyunlar aşaması için yapılan bir tanımlama. Bu ludus. Aşkın yalnızca bu aşamada yaşandığını öne süren bir görüş. Philoutia denilen kişinin kendini sevmesi yine antik Yunan'daki aşk tanımlamalarından biri. Hatırlarsanız Narcissus da kendisine aşıktı.

Son olarak bir de pragma var. Bu da karşılıklı fayda sağlayan aşk demek. Hani pragmatizm falan da diyoruz ya. Evlilik antik Yunan'da pragmatik bir şey olarak görülüyor da diyebiliriz. Ben bir kısmını anlattım ama Platon bunun gibi daha 8 farklı aşk tanımlaması yapmış. Kendisi aşkı bir tür merdivene benzetiyor. Bir merdiveni düşünün.

tırmanmaya başladığımız bir nokta vardır. E bir de sonunda ulaşacağımız başka bir nokta. Platon'un en tepeye koyduğu yerde ise aşkın en mükemmel hali yer alır. Ki yine kendi görüşü olan mükemmel ve uyum içerisindeki bir evren tanımlamasına epey benziyor bu değil mi? Aşk onun için spritüel bir boyutta yaşanır ancak garip bir şekilde Platon ilk basamağa fiziksel güzelliği yerleştirir.

fiziksel çekimin hiç önemli olmadığını söylemiyor tabii. Zaten ilk aşamanın da bu olduğunu düşünecek olursak ona göre bu aşka giden yoldaki çok önemli ama mükemmel aşka varıldığında çoktan geçilmesi gereken bir aşama. Hikayemizin kahramanı Cem'in de beklemediği bir anda hayatında gördüğü en güzel kadınla göz göze gelme durumu işe yaramış gibi görünüyor. Şimdi bir an önce harekete geçmemiz lazım. Birazdan olacakları kaçırmak istemeyiz. Hadi gidelim.

Hayal gücünüzü baltaladığım için özür dilerim ama söylemem gerekir ki midemizde gerçekten de koza halinde aşık olmamızı bekleyen kelebekler falan yok. Ne o zaman bu kelebekler uçuyor klişesi? Stres mi? Yok canım hayır. Aşık olmak vücudumuzu stres altına sokmuyor tabii ki. Hatta tam tersi bir anti-stres etkisi yaratıyor. Cem'in beyni aşık olmaya karar verdiği anda böbrek üstü bezlerine vücuttaki kortizol seviyesinin düşmesi gerektiğini de söyledi.

Bu ani emirle birlikte beyinden gelen sinyaller Cem'in midesindeki kasları tırnak içinde kelebekleri harekete geçirdi. İşte o yumruk yemiş gibi hissetmesinin sebebi de buydu. Bununla birlikte norepinefrin de salgılanmaya başladı. Bunun ne olduğunu açıklayacağım ama şu anda işler karışacak gibi gözüküyor. İyisi mi biz bir çay ya da kahve söyleyip kısa bir ara verelim. Zaten benim de biraz boğazım kurudu.

Aykut, Aykut bana bir şeyler oldu az önce. Ne oldu oğlum, iyi misin? Bir gittin geldin resmen. O bana gösterdiğin kadın var ya, galiba ben ona aşık oldum ya. Böyle içimde bir şeyler oldu, böyle bir sıcaklık. Tek olmak istiyorum sanırım falan diyordun, ne oldu o iş? Belli olmazdı dedim ama değil mi?

Neyse ben bir elimi yüzümü yıkamaya gideyim valla tansiyonum düştü. Cem lavaboya gitmek için ayağa kalktı ve yürümeye başladı. 2-3 adım sonra kafasını tekrar Ece'nin arkadaşıyla oturduğu masaya çevirdi ve onunla tekrar göz göze geldi.

Hemen gözlerini kaçırarak lavaboya doğru hızlıca ilerledi. Kafasının içinden bir sürü şey geçmeye başladı. Ya Ece onun tuvalete gittiğini anlarsa? Ya ondan tiksinirse? Ya hakkında olumsuz şeyler düşünürse? Ya saçı bozuksa? Garip yürüyorsa? Kıyafetleri kirliyse? Cem'in aklında abuk subuk böyle bir sürü soru var şu anda.

Şimdi hani aşk stresi azaltıyordu diye düşünebilirsiniz. Cem'in bu yaşadığı bir stres hali değil. Bir tür sosyal anksiyete. Az önce işler karışacak gibi demiştim ya, işte bundan bahsediyordum. Norepinefrin salgılanması sonucunda Cem'in sinir sistemi bundan etkilenmeye başladı.

Bakın kalp atışı da hızlandı. Aynı anda hem heyecan hem de bir tür anksiyete yaşıyor. Bu durumda düşüncelerinin gittikçe saçmalaşmasına sebep oluyor. Şu anda konuşmaya başlasalar kim bilir neler saçmalardı. Bir dakika galiba konuşacak gerçekten de.

Ben niye böyle oldu ya? Yaparsın yaparsın. Tamam yapabilirim. Okey gidiyorum. Cem, Ece'nin elini sıkma ihtimalini düşünerek ellerini ceketinin kollarına soktu ve kapıyı öyle açtı. Bütün bu heyecan içerisinde hijyeni ihmal etmemeyi de akıl etmişti. İnce ruhlu bir çocuk tabi bizim Cem. Tuvaletten çıktı ve kendinden emin adımlarla Ece'nin olduğu masaya doğru ilerlemeye başladı.

O sırada Ece de az önce göz göze geldiği bu yabancının masasına dönüp dönmediğini görebilmek için kafasını ve gözlerini hafifçe sola çevirdi. Cem'in boş sandalyesine kaçamak bir bakış attıktan sonra kendisine doğru yürüyen silüeti fark etti ve henüz bu kişinin kim olduğunu görmemiş olmasına rağmen bu silüetin Cem'e ait olduğunu anında anladı. Hızlıca gözlerini o yöne doğru çevirdi ve Cem'le göz göze geldi.

Merhaba, ben Selam. Ayy! Cem, Cem. Yani sana selam, ben Cem. Merhaba Cem, ben Ecem. Ayy! Ecem. Le film. The end. Puh!

Biraz garip bir tanışma oldu. Beynimizin aşık olmamıza karar verdiği andan sonra salgıladığı oksitosin, norepinefrin ve kortizol hangimizi bu hallere getirmedi ki bugüne kadar? Evet, aşk beyinle ilgili bir şey. Hep bahsedilenin aksine kalple alakalı değil. Ama bunun sebebini anlayabiliyorum. Aşık olduğumuzda bize bir şeyler oluyor. Yüreğimiz cız ediyor. Muhtemelen bu yüzden aşk hep kalple ilişkilendirilmiş bir şey. Kalp atışımız da bu hormonlarla birlikte düzenleniyor.

Aşık olma halinin getirdiği düşük kan basıncı sayesinde tansiyonumuz da düşüyor, daha sağlıklı bir kalbe sahip oluyoruz. Yani aşık olmak ömrü uzatan bir şey. Aşk iyi bir şey.

Aş kormonlarının bunun gibi bir sürü olumlu yan etkisi var. Mesela beynimizin acıyı işleme süresini azaltarak bir tür ağrı kesici görevi görüyor. Daha az depresif ve daha az stresli olmamızı sağlıyor. Salgalanan oksetosin cildimizi güzelleştiriyor. Yanaklarımızı kızartıyor. Alzheimer ve diabet riskini azaltıyor. Vücudumuzdaki yaraların daha hızlı iyileşmesini sağlıyor ve bağışıklık sistemimizi güçlendiriyor.

gibi gibi böyle saymakla bitmeyen bir sürü yararı var aşkın. Ama bence daha da önemlisi ne biliyor musunuz arkadaşlar? Bizi mutlu, sevgi dolu ve saygılı insanlar haline getiriyor aşk. Henüz değilseniz gidip hemen aşık olun. Pişman olmayacaksınız.

Hepimiz bireysel olarak iyi ve yeterli olmak istiyoruz. İleriye gitmek, insan olmanın önemli bir parçası sonuçta. Fakat bu özelliğimiz derin bir kaygı hissine de sürükleyebiliyor bizi. 111 Hz'in bu bölümünde kişisel gelişim ve gelecek kaygısı konularına farklı bir perspektiften bakıyoruz. Böylesi süreçlerde küçük adımların nasıl büyük etkiler yaratabileceği üzerinde duruyoruz.


Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Özgür Yılgür

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------

Bu bölüm Garanti BBVA Emeklilik hakkında reklam içermektedir.

214 - Kendine Yatırım Yapmanın Formülü

Walter White, Tony Soprano, June Osborne gibi ekran başında izlerken desteklediğimiz, hatta bağ kurduğumuz anti kahramanlarla gerçek hayatta karşılaşsak ne olurdu? Muhtemelen arkamıza bakmadan kaçardık. Peki ama ahlaki açıdan kusurlu, hatta suç işleyen bu "anti kahramanları" neden bu kadar seviyoruz? 111 Hz’in bu bölümünde mitolojik hikayelerden modern psikoloji deneylerine, Carl Jung’un "gölge benlik" kavramından neoliberalizmin etkilerine uzanan bir yolculuğa çıkıyor; içimizdeki karanlık yanla yüzleşmemizi sağlayan bu karakterlerin cazibesinin ardındaki sırları keşfediyoruz.


Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

213- Anti Kahramanları Neden Severiz?

Breaking Bad ve Better Call Saul gibi yapımlardan tanıdığımız Vince Gilligan, son günlerde yeni dizisi Pluribus ile gündemde. Bir mutluluk salgınında, yaşananlara tek itiraz eden Carol'ın hikâyesini izlediğimiz bu dizi, bize insan ve topluluk olmaya dair çok önemli sorular soruyor. 111 Hz'in bu bölümünde Pluribus'un tartışmamızı istediği bazı kavramlara odaklanıyoruz. Tüm dünyaya karşı gelebilmenin yollarını arıyoruz.


Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Özgür Yılgür

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

212 - Tüm Dünyaya Karşı Gelebilir misin: Pluribus

111 Hz'in bu bölümünde, hepimizin zaman zaman içine düştüğü o tanıdık hissi inceliyoruz: Bir yere, bir topluluğa ve hatta kendimize bile ait hissedememe hali. Antik kabilelerden modern şehirlere, dijital kalabalıklardan kendi iç dünyamıza uzanan bu yolculukta, aidiyet duygusunun nasıl değiştiğine ve kendine ait olmanın ne demek olduğuna bakıyoruz. 



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

211- Kendine Ait Olmak

111 Hz'in bu bölümünde, Ursula K. Le Guin'in kült bilimkurgu romanı Rüyanın Öte Yakası dünyasına gidiyor; gerçekliği rüyalarıyla değiştirebilen George Orr ve onun idealist terapisti Dr. Haber'la tanışıyoruz. Acaba iyileştirme arzusu, tehlikeli şekilde tanrıcılık oynamaya dönebilir mi? Güç zehirlenmesi ve narsisizm arasındaki farklar üzerinden; kusursuzluk istemine karşı karanlıkta dahi akışta kalabilmek mümkün mü, sorusuna cevap arıyoruz. 



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Maya Gedik, Gülşah Dim

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

210 - Gerçekliği Değiştirme İdeali: Rüyanın Öte Yakası

Bir parça beden ve bir parça ruh... Dr. Victor Frankenstein'ın esas gayesi bu ikisini birleştirip, yaşamı yeniden var etmekti. Onun hikayesi korku ve bilim kurgu dünyasının yarattığı en derin sorgulamayı da beraberinde getirmişti. 111 Hz'in bu bölümünde Frankenstein'ın hikayesinden yola çıkarak insanın komplekslerine, kibrine ve tanrısal mükemmeliyeti arayışını anlamaya çalışıyoruz. Bu gizemli yolculukta insan benliğine dair cevapları arıyoruz.



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Özgür Yılgür

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

209 - İçimizdeki Canavar ve Mesih Kompleksi: Frankenstein

19 Ekim 2025 Pazar günü sabahın erken saatlerinde Louvre Müzesi'nde yaşanan soygun tüm dünyada büyük bir yankı uyandırdı ve şu soruyu da beraberinde getirdi: Sanat hırsızları, ünlü tabloları, eşsiz eserleri çalan kişiler onları neden çalıyor? Herkesin tanıdığı, dünyaca ünlü tabloları öylece satmaları mümkün olmadığına göre motivasyonları ne olabilir? 111 Hz'in bölümünde sanat hırsızlığının ardındaki psikolojiyi, tarihin en şaşırtıcı soygunlarını ve kaybolan eserlerle birlikte silinen hikayeleri anlatıyoruz.



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

208 - Sanat Hırsızlığı ve Ünlü Soygunlar

Artık hayatı sürekli ekranlar üzerinden takip ediyoruz. Dijitalleşen dünya yaşantımızı epey kolaylaştırdı hiç şüphesiz. Ancak derinlerde bir yerde bizi diğer türlerden ayıran sosyal bir varlık olma özelliğimizi de etkilemeye başladı. 111 Hz'in bu bölümünde dijitalleşmenin sosyal ilişkilerimize olan etkisine odaklanıyor, bu sürece alternatif olarak doğan Unplugged Akımı'nın doğuşunu inceliyoruz.


Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Özgür Yılgür

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

207 - Ekranı Kapat: Unplugged Akımı

Ülkemizin çok değerli sporcular yetiştirdiği aşikar, son yıllarda ise takım sporlarında en çok ses getirenlerden biri A Milli Kadın Voleybol Takımımız. Kazandıkları kupalar kadar, kendilerinden emin duruşlarıyla birlik hissini ve kadın olmanın gücünü yeniden tanımlıyorlar. Peki bu dönüşüm nasıl oldu? Yani nasıl oldu da voleybol, diğer takım sporlarından kendini sıyırıp hepimizin ortak kalp atışına dönüştü? 111 Hz'in bu bölümünde voleybolun geçmişini, tarihe damga vuran maçları ve voleybolu yaygınlaştıran faktörleri inceliyoruz.









Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

206- Biz Neden Voleybol Ülkesiyiz? 

Şehrin dışında kalan tekinsiz plajda verdiğimiz mola, bizi hiçbir kategoriye uymayan "Kayıp Şey" ile karşılaştırıyor. Rutinin, kuralların ve betonarmenin hüküm sürdüğü gri bir dünyada, tanıştığımız ilginç yaratığı yuvasına götürmek için Shaun Tan'in etkileyici eseri içerisinde bir maceraya çıkıyoruz. 111 Hz'in bu bölümünde;  yapacak daha önemli işleri olanların arasında, kayıp şeyin aslında ne olduğunu keşfedeceğiz. 



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Gülşah Dim

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

205 - Yapacak Daha Önemli İşleri Olanlara: Kaybolmanın Hikayesi

111 Hz'in bu bölümünde, bir koro provasına konuk oluyoruz. Birlikte şarkı söylemekle birlikte yaşamak arasıdaki benzerlikleri konuşuyoruz. Çoksesli koro müziğinin felsefesi nedir? Bir koro ne yapar? Uyum içinde var olan bir topluluk olabilmek için hangi değerleri öne çıkarmak gerekir? İşitsel bir deneyim eşliğinde bu soruların cevabını arıyoruz.



Bölümde konuk ettiğimiz Rezonans’ın Instagram hesabı için: https://www.instagram.com/rezonanskoro/



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Berkant Gültekin

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media






Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

69 - Dinlemenin Felsefesi: Çokseslilik (ft. Rezonans)

Öyle hikayeler vardır ki onları sadece dinleyerek anlayabilirsiniz. Barış Özcan, sanat, tasarım ve teknoloji dünyasından en sıradışı hikayeleri paylaştığı "111 Hz" ile sizleri eşsiz bir işitsel yolculuğa davet ediyor. Kulaklıklarınızı takın ve yepyeni bir deneyime hazır olun.

Barış Özcan ile 111 Hz

Geçtiğimiz hafta gerçekleşen Oscar Ödül Töreni'ne "Everything, Everywhere, All at Once" damga vurdu. Yepyeni bir hikâye anlatımı sunmasıyla dikkat çeken filmin ana teması, bu haftaki bölümümüzün de konusunu oluşturuyor. Yeni 111 Hz bölümünde, çoklu evrenler teorisini anlamaya ve bu teoriyle anlatılabilecek hikâyeleri hayal etmeye çalışıyoruz.



Sunan: Barış Özcan

Hazırlayan: Özgür Yılgür

Ses Tasarım ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media






Tüm bölümler ve daha fazlası için ⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠'u ziyaret et!



----- Podbee Sunar -------



Bu podcast reklam içermektedir.

Podcast'e Soru Sor

Kaydet - Dinle - Gönder

Bildirimler

Barış Özcan ile 111 Hz

Her hafta eklenen yeni bölümleri kaçırma!