Savaşın ortasında yeşermiş yasak bir aşk... Mutluluğa gitmek isterken darağacına uzanan bir yolculuk...

Sunan: Sezgi Aksu
Hazırlayan: Sezgi Aksu, Kadir Can Değer
Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca
Yapımcı: Podbee Media

Canlandıranlar:
Leonard Holmes: Kadir Can Değer
Peggy: Hazal Beril Çam
May Shaw: Gülşah Dim
Yargıç: Metin Bozkurt

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

76 - Savaşın Ortasında Bir Yasak Aşk: Leonard Holmes

Ben Sezgi Aksu. Burası Karanlık Dosyalar. Bugün sizlerle Leonard Holmes davasını inceleyeceğiz. Ölümcül bir aşk üçgeni. Sanayi çukurlarında başlayıp savaş meydanlarına, oradan İngiltere'nin en yüksek mahkemesine uzanan bir hikaye. Ne dersiniz? İhtiras dolu bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız? Bu vaka tutku suçu deyip geçemeyeceğiniz türden. Çünkü eğer sadece bundan ibaret olsaydı her zamanki cinayetlerden biri olarak değerlendirilip medyada çok da yer kaplamayabilirdi. Bu davada bahsi geçen aşk ise o dönem Times gazetesi de dahil İngiltere medyasının en önemli gündem maddelerinden biri haline gelmişti. Bu davanın merkezindeki kişi bir askerdi. Leonard Holmes. Savaşın son yıllarıydı. Sıradan bir insandı. Savaşta zaten çok büyük bir hayat mücadelesi vermiş, korkunç şeylere şahit olmuştu. Artık evine, hayatına dönmek istiyordu. Ancak kendisini bekleyenlerden habersizdi. Holmes'ün davası birçok yetkiliyi aylarca meşgul etti. Çünkü bu dava vahşice bir cinayeti konu almaktaydı. Hepsi Holmes'ün sahip olmayı delicesine istediği bir kadınla ilgiliydi. Daha doğrusu bir takıntı, bir saplantıyla. Fakat bu aşkın yolunda bir engel vardı. Karısı. Şimdi hikayeyi başa sarmamız gerek. Her şey 1943'te başladı. İkinci Dünya Savaşı yılları. O zamanlar Leonard Holmes, Batı Yorkshire'de yer alan Huddersfield kasabası yakınlarına yerleşmiş bir askerdi. 1943'ün sonlarında savaşın gidişatı başını İngilizler, Sovyetler ve Birleşik Devletlerin çektiği Müttefik Devletler lehine dönmeye başlamıştı. Buna rağmen yaşananlar İngiltere topraklarında büyük kayıplara sebep olmuştu. Ülkenin dört bir yanına konuşlanmış binlerce silahlı kuvvetler personeli vardı. Bunların çoğunluğu ise savaşın ilk zamanlarında bombaların hedefi olan sanayi bölgelerinde mevzilenmişlerdi. Savaşın sona ermesine bir yıl vardı ve suç oranları hızla artmaya başlamıştı. Şiddet içeren suçlar. Terhis edilen askerler başıboş kalmıştı. Onlara destek olmak amacıyla belli rehabilitasyon ve destek merkezleri kurulmuştu. Fakat bu yaşamın içerisinde pek de sınırlama yoktu. eve silahlarıyla birlikte dönmüşlerdi. Alkol daima ellerinin altındaydı. Hatta para karşılığı seks için bile onlara imkan sunuluyordu. Silahlı soygunlar artmış, bunların sonucunda canından olan insanlar olmuştu. Huddersfield, son yıllarda göç almış, nüfusun büyük çoğunluğu silah ve otomobil sanayiğinde çalışan ağır işçilerden oluşan bir bölgeydi. Karısı Peggy ve altı çocuğu Nottingham şehrinde yaşarken, Holmes kendisini Huddersfield'da buldu. Her şeyden, herkesten uzak bir yaşamın içinde. Kadınlara ve sekse ihtiyaç duyuyordu. Huddersfield'da Mae Shaw ile tanıştı. İlk başta ilişkileri cinsellikten ibaretti. Shaw onun metresiydi. Ancak zamanla her şey değişmeye başladı. Holmes artık bayan Shaw'ı kendi karısından daha çok seviyordu. Aşk onu adeta tutku, sahip olma arzusu ve öfke dolu bir adama çevirivermişti. Sana ne diyeceğim? Dinliyorum hayatım. Şey... Eğer diyorum, ben sadece senin olsaydım, yani karım olmasaydı... Eee? Benimle birlikte yaşar mıydın? Yaşardım tabii ki sersem. Hem de ömrümün sonuna dek. Holmes artık ne yapması gerektiğini biliyordu. Shaw ile aralarındaki ilişki tutkulu bir şekilde devam ederken Holmes evliliğini bitirmek ve ailesini terk ettiğini söylemek üzere evine Nottingham'a döndü. Oradan May Shaw'a bir telgraf çekti. Telgraf da şunları söylüyordu. Pazar ya da pazartesi günü mutlaka görüşeceğiz. 19 Kasım 1945'te Holmes söz verdiği gibi May'in yanına gelip ona karısının gittiğini söyledi. Çocukları da yanına almıştı. Artık özgürlerdi. Birlikte yeni bir hayata başlayabileceklerdi. Ancak Peggy hiçbir yere gitmemişti. Hâlâ evindeydi. Cansızdı. Leonard Holmes'un erkek kardeşi evlerine gittiğinde onun cesediyle karşılaştı. Doğal bir ölüm değildi bu. Biri onu öldürmüştü. Polislere göre cinayet 17-20 Kasım tarihleri arasında gerçekleşmiş olmalıydı. Böyle davalarda ilk ve ana şüpheli daima bellidir. Kurbanın en yakını. Eşi. Holmes, Redford'da trenden indiğinde polis tarafından tutuklandı ve sorguya çekildi. Beni neden aradığınızı biliyorum. Öyle mi? Niye arıyormuşuz? Karım yüzünden. Aşağılık fahişe. Holmes'un iddiasına göre olay günü Peggy ile bölgede bulunan Carpenters Arms adlı bir mekana gitmişlerdi. Orada Kraliyet Hava Kuvvetlerinden bir grup asker karşı masalarında içiyordu. Holmes'in iddiasına göre karısı askerlere göz kırpmış, onlara çaktırmadan başıyla selam vermeye çalışmıştı. Bu hikaye savaş döneminde adeta bir klasikti. Kadının kocası savaşa giderse, onun başka adamlarla ilişki yaşamasından şüphelenilirdi. O bakışların neydi? Ne bakışı? O askerlere olan bakışların. Saçmalamayı keser misin? Saçmalama. Ben orada canımı tehlikeye atmış savaşırken arkamdan bunları mı çeviriyordun? Artık lütfen susar mısın, lütfen. Yani saçma diyorsun, gerçekten saçma diyorsun. Subaylara verdiğim başselamını görmediğimi mi zannediyorsun? Kim bilir ben yokken daha ne boklar karıştırdın arkamda? Bak, bu kadarı yeter tamam mı? Senin saçma kuruntularını dinlemek istemiyorum artık daha fazla. Demek kuruntu? Evet, kuruntu. Ayrıca bu gerçek olsa bile senin beni suçlamaya ne hakkın var? Kendin çok masummüşsün gibi. Sen ne demek istiyorsun? Çok iyi biliyorsun sen benim ne demek istediğimi. O kaltakla yatıp kalktığını bilmediğimi mi zannediyorsun? Meyle. Bu sözün ardından Holmes kontrolünü kaybetmişti. Müthiş bir öfkeyle dolmuş, gözü hiçbir şey görmez olmuştu adeta. Dolapta duran çekici aldı ve onunla karısının kafasına vurdu. Peggy çırpınmaya başlayınca da söylediğine göre acı çekmesini istemediği için ölene kadar boğazını sıkmıştı. Duruşma 28 Şubat'ta Nottingham'da gerçekleşti. Holmes şanslıydı. Savunma avukatları çok donanımlı kişilerdi. İddia makamının problemiyse davada kritik bir öneme sahip olan telgrafın kayıp olmasıydı. 32 yaşındaki Leonard Holmes'e göre karısının ölümü pazartesi gününün erken saatlerinde gerçekleşmişti. Olaydan birkaç gün önce Peggy'nin onları terk edeceğini düşünmeye başlamıştı. Pazar akşamı dışarı çıktıklarında askerlerle olan bakışmalar da onun için her şeyi doğrular nitelikte olmuştu. Mahkemede avukatı Holmes'u şu sözlerle savundu. Müvekkilim bunun üzerine sinirine hakim olamamış, dolaptaki çekici alıp ona vurmuştur. Maktül dizlerinin üstüne düşmüş, bunun ardından da müvekkilim onu yuvarlayarak öteye götürmüştür. Kadının kolları ve bacakları sevmeye başlayınca ölmek üzere olduğunu düşünmüş, can çekişerek ölmemesi için boğazına sarılmış, sadece birkaç saniye sıkmıştır. Holmes her ne kadar mahkeme heyetinde bu eylemi merhametle gerçekleştirdiğini söylese de ortada bunun aksini gösteren telgraf konusu vardı. Telgrafta yazanlardan karısıyla alakalı konunun kapandığı ve artık yapmak istediği şeyde özgür olduğu anlamı çıkıyordu. Ama Holmes bu telgrafı göndermesinde Peggy'nin bavulunu topladığını görmesinin etkili olduğunu söyledi. O zaten gideceği için artık özgür bir adam olduğunu söylemek istemişti güya. Yargıcı Charles ise jürinin elindeki kanıtları sebep göstererek bunu kasıtsız bir öldürme vakası olarak değerlendiremeyeceklerine hükmetti. Holmes cinayetten suçlu bulundu ve idam cezasına çarptırıldı. Ancak hikaye burada bitmediği gibi daha yeni başlıyordu. Şimdi ikinci perdeye geçmeden önce kısa bir ara verelim. Döndüğümüzde kaldığımız yerden devam edeceğiz. Bir temyiz başvurusu yapıldı. Her ne kadar kanıtlanamasa da Peggy'nin askerlerle olan ilişkisi hakkında kocasına sarf ettiği sözlerin bu davada bir tahrik unsuru oluşturduğu belirtildi. Savunma avukatlarının istediği şey belliydi. söz konusu suç, kasıtsız adam öldürmeye indirilerek idam cezası ihtimali saf dışı kalmış olacaktı. Temizde de istediklerini elde edememişlerdi. Ancak çeşitli yollarla, çeşitli yargı süreçleriyle Leonard Holmes'in infazını sürekli daha ileri tarihlere erteletmeyi başarmışlardı. Hatta bu dava Lordlar Kamerası'na da taşındı. Leonard Holmes bir şekilde savcının huzuruna çıkmayı başardı. Gazeteler bu haberlerle dolup taşıyor, tarihte sadece dördüncü kez yaşanan bu nadir olayın detaylarını insanlar merak ediyordu. Gerçekten buraya kadar davasını taşıyabildiyse, Holmes'ün bir şekilde idam cezasından da paçayı sıyırabileceği düşünülmekteydi. Fakat yargı, onun anlattığı gibi masum bir hikayesi olduğuna inanmıyor, öyle olsa bile bunu birini öldürmek için meşru bir sebep olarak asla görmüyordu. Ani bir ihanet itirafı, öfkelenmeye sebep olacak başka etkenler yokken, asla bir cinayeti, kasıtsız adam öldürme suçuna indirecek türden bir tahrik oluşturmaz. Hatta yargıçlar, Shakespeare'in ünlü eseri olan Othello'ya bir gönderme yaptılar. Hatırlanacağı üzere, oyunda Othello, karısı Desdemona'yı, arkadaşı Iago'nun sinsi iddialarından dolayı öldürüyordu. Iago, Otello'yu karısı Desdemona'nın onu Michael Cassio ile aldattığına inandırmayı başarmıştı. Iago'nun, Desdemona'nın namusuna yönelik kötü iddiaları doğru olsaydı bile, Otello'nun suçu cinayetten başka bir şekilde değerlendirilemezdi. Sırf iddiaların doğrulanması yüzünden, yaptığı eylemin kasıtsız adam öldürme olarak yorumlanması mümkün olmazdı. Leonard Holmes'un kaderi belirlenmişti. Asılacaktı. O cinayet günü yaptığı şeylere net bir çerçeveden bakıp gözden geçirdiğimizde ise, korkunç bir suç çıkıyor önümüze. Peggy'nin canına kıydı. Saatine baktı. Sabah iki civarıydı. Kafasına bu saati not edip, tıpkı diğer katillerin yaptığı gibi duşa girdi. Yıkandı, üzerindeki kanı ve kanıtları temizlemeye çalıştı. Daha sonra da kanlı giysilerini yakarak onlardan kurtuldu. Peggy'nin cesedini evden çıkarmadı. Kapısını kapatıp çocuklarının uyanmalarını bekledi. Kahvaltı edecek ve okula gideceklerdi. Plan bundan sonra devam edecekti. Çocuklarına o gün okuldan çıktıktan sonra büyükannelerine gitmelerini tembihledi. Peggy, hayatta olmadığı için iddiaları yalanlayamıyor olsa da, çoğu kişi Leonard Holmes'un bu cinayeti işleme sebebinin tamamen May Shaw'la birlikte olabilmek, özgür bir adam olabilmek olduğunu düşünmekte. Neden sadece boşanmayla yetinemedi de karısını canına almayı daha kolay bir yol olarak gördü bilinmez. Özellikle de o yılların mahkemelerinin erkeğin lehine verilen, onun işini kolaylaştıran birçok karara şahit olmuş olmasına rağmen, Amerika'da idam mahkumlarının daha rahat hücrelerde ve daha çok imkanlara sahip bir şekilde yaşamlarını geçirdikleri söylenir. Ancak İngiliz tarzı hücreler, özellikle de Victoria döneminden olanlar da durum tam tersidir. Adeta kiremitten yapılma birer kale gibidirler. Hücrenin en yüksek kısmında küçücük bir pencere bulunur. Elbette mahkumun buraya uzanması ve dışarıyı, gün ışığını görmesi imkansızdır. Amerikan hücrelerinin çoğunda mahkumun biraz olsun dünyayı görebilmesini sağlayan açık bir taraf bulunur. Ancak İngilizlerin Victoria tarzı hapishanelerinde mahkumların izole edilmesi ön plandadır. Onları derin düşüncelere daldırmak esastır. Dış dünyayı yeterince kirlettikleri için gündelik şeylerden artık tamamen uzak tutulurlar. İngiliz tarihi boyunca idam yerlerinin kendine has ritüelleri olmuştur. Eskiden idam mahkumları yüksek mertebedeki kişiler ve basın için yapılan geçit törenlerine dahil edilirlerdi. 1868'de halka açık idamlar kaldırıldı. Fakat yine de mahkumun son yürüyüşünde bir grup resmi personel yer almaktaydı. Ölüm hücresinden idam platformuna birkaç uzun adım da gidilebiliyordu. 28 Mayıs 1946'da bu adımları atan mahkum Leonard Holmes olacaktı. Son gecesini ölüm hücresinde İncil okuyarak geçirmiş, bir kadeh şarap içmesine de izin verilmişti. Nihayet sona gelinmişti. Holmes'un idamı tarihte çok da yer tutacak bir idam olmadı. Ancak idama giden süreç, İngiliz birçok kişiye ibret olacak nitelikteydi. 15. yüzyılda birçok kaynakta olan meşhur imgelerden biri, yatağın başında dikilen şeytan figürüdür. Yatağın örtülerini çekmiş haldedir. ve bu şekilde zina yapan iki kişiyi gözler önüne serer. Bundan çıkarılan anlam ise İngiliz kültüründe yer etmiş, adeta kemikleşmiştir. Yapılan zina er ya da geç ortaya çıkacaktır. İyi bir Hristiyan evliliğinin yıkılmasına yönelik bu kınama mahkemelerde de yüzyıllar boyu devam etmişti. Holmes'un davasının görüldüğü zamanlardaysa bu olayların ahlaki yönü görmezden geliniyordu. Savaş insanların eşlerini aldatmasını o kadar normal hale getirmişti ki artık korkunç bir şey gibi bakılmıyordu. Ancak söz konusu böyle bir aldatmanın yol açtığı bir cinayet olunca işler değişmişti elbette. İnsanların zaafları olabilir, yoldan çıkabilirlerdi. Ancak cinayet bambaşka bir suçtu. Bu olaya bir tutku suçu denilebilirdi. Ancak katilin soğukkanlı bir şekilde her şeyi adeta planlı gibi gerçekleştirmesi, tutku kelimesini gölgede bırakmıştı. Yine de ettikleri kavgada gerçekten neler söylendiğini, neler yaşandığını asla bilemeyeceğiz. Sonuç olarak bir insanın canını aldıktan sonra Leonard Holmes ne umduğu gibi özgür bir adam olabildi, ne de uğruna ailesinden vazgeçmeye hazır olduğu büyük aşkı May Shaw'la yeni bir hayata başlayabildi. Evet, bu haftanın karanlık dosyasının da sonuna geldik. Bir sonraki karanlık dosyada görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

Ben Sezgi Aksu. Burası Karanlık Dosyalar. Bugün sizlerle Leonard Holmes davasını inceleyeceğiz. Ölümcül bir aşk üçgeni. Sanayi çukurlarında başlayıp savaş meydanlarına, oradan İngiltere'nin en yüksek mahkemesine uzanan bir hikaye. Ne dersiniz? İhtiras dolu bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız?

Bu vaka tutku suçu deyip geçemeyeceğiniz türden. Çünkü eğer sadece bundan ibaret olsaydı her zamanki cinayetlerden biri olarak değerlendirilip medyada çok da yer kaplamayabilirdi. Bu davada bahsi geçen aşk ise o dönem Times gazetesi de dahil İngiltere medyasının en önemli gündem maddelerinden biri haline gelmişti.

Bu davanın merkezindeki kişi bir askerdi. Leonard Holmes. Savaşın son yıllarıydı. Sıradan bir insandı. Savaşta zaten çok büyük bir hayat mücadelesi vermiş, korkunç şeylere şahit olmuştu. Artık evine, hayatına dönmek istiyordu. Ancak kendisini bekleyenlerden habersizdi. Holmes'ün davası birçok yetkiliyi aylarca meşgul etti.

Çünkü bu dava vahşice bir cinayeti konu almaktaydı. Hepsi Holmes'ün sahip olmayı delicesine istediği bir kadınla ilgiliydi. Daha doğrusu bir takıntı, bir saplantıyla. Fakat bu aşkın yolunda bir engel vardı. Karısı. Şimdi hikayeyi başa sarmamız gerek. Her şey 1943'te başladı. İkinci Dünya Savaşı yılları.

O zamanlar Leonard Holmes, Batı Yorkshire'de yer alan Huddersfield kasabası yakınlarına yerleşmiş bir askerdi. 1943'ün sonlarında savaşın gidişatı başını İngilizler, Sovyetler ve Birleşik Devletlerin çektiği Müttefik Devletler lehine dönmeye başlamıştı. Buna rağmen yaşananlar İngiltere topraklarında büyük kayıplara sebep olmuştu. Ülkenin dört bir yanına konuşlanmış binlerce silahlı kuvvetler personeli vardı.

Bunların çoğunluğu ise savaşın ilk zamanlarında bombaların hedefi olan sanayi bölgelerinde mevzilenmişlerdi. Savaşın sona ermesine bir yıl vardı ve suç oranları hızla artmaya başlamıştı. Şiddet içeren suçlar. Terhis edilen askerler başıboş kalmıştı. Onlara destek olmak amacıyla belli rehabilitasyon ve destek merkezleri kurulmuştu. Fakat bu yaşamın içerisinde pek de sınırlama yoktu.

eve silahlarıyla birlikte dönmüşlerdi. Alkol daima ellerinin altındaydı. Hatta para karşılığı seks için bile onlara imkan sunuluyordu. Silahlı soygunlar artmış, bunların sonucunda canından olan insanlar olmuştu. Huddersfield, son yıllarda göç almış, nüfusun büyük çoğunluğu silah ve otomobil sanayiğinde çalışan ağır işçilerden oluşan bir bölgeydi.

Karısı Peggy ve altı çocuğu Nottingham şehrinde yaşarken, Holmes kendisini Huddersfield'da buldu. Her şeyden, herkesten uzak bir yaşamın içinde. Kadınlara ve sekse ihtiyaç duyuyordu. Huddersfield'da Mae Shaw ile tanıştı. İlk başta ilişkileri cinsellikten ibaretti. Shaw onun metresiydi. Ancak zamanla her şey değişmeye başladı.

Holmes artık bayan Shaw'ı kendi karısından daha çok seviyordu. Aşk onu adeta tutku, sahip olma arzusu ve öfke dolu bir adama çevirivermişti. Sana ne diyeceğim? Dinliyorum hayatım. Şey... Eğer diyorum, ben sadece senin olsaydım, yani karım olmasaydı... Eee? Benimle birlikte yaşar mıydın?

Yaşardım tabii ki sersem. Hem de ömrümün sonuna dek. Holmes artık ne yapması gerektiğini biliyordu. Shaw ile aralarındaki ilişki tutkulu bir şekilde devam ederken Holmes evliliğini bitirmek ve ailesini terk ettiğini söylemek üzere evine Nottingham'a döndü. Oradan May Shaw'a bir telgraf çekti. Telgraf da şunları söylüyordu. Pazar ya da pazartesi günü mutlaka görüşeceğiz. 19 Kasım 1945'te Holmes söz verdiği gibi May'in yanına gelip ona karısının gittiğini söyledi. Çocukları da yanına almıştı. Artık özgürlerdi. Birlikte yeni bir hayata başlayabileceklerdi. Ancak Peggy hiçbir yere gitmemişti. Hâlâ evindeydi. Cansızdı.

Leonard Holmes'un erkek kardeşi evlerine gittiğinde onun cesediyle karşılaştı. Doğal bir ölüm değildi bu. Biri onu öldürmüştü. Polislere göre cinayet 17-20 Kasım tarihleri arasında gerçekleşmiş olmalıydı. Böyle davalarda ilk ve ana şüpheli daima bellidir. Kurbanın en yakını. Eşi. Holmes, Redford'da trenden indiğinde polis tarafından tutuklandı ve sorguya çekildi.

Beni neden aradığınızı biliyorum. Öyle mi? Niye arıyormuşuz? Karım yüzünden. Aşağılık fahişe. Holmes'un iddiasına göre olay günü Peggy ile bölgede bulunan Carpenters Arms adlı bir mekana gitmişlerdi. Orada Kraliyet Hava Kuvvetlerinden bir grup asker karşı masalarında içiyordu.

Holmes'in iddiasına göre karısı askerlere göz kırpmış, onlara çaktırmadan başıyla selam vermeye çalışmıştı. Bu hikaye savaş döneminde adeta bir klasikti. Kadının kocası savaşa giderse, onun başka adamlarla ilişki yaşamasından şüphelenilirdi. O bakışların neydi? Ne bakışı? O askerlere olan bakışların. Saçmalamayı keser misin? Saçmalama.

Ben orada canımı tehlikeye atmış savaşırken arkamdan bunları mı çeviriyordun? Artık lütfen susar mısın, lütfen. Yani saçma diyorsun, gerçekten saçma diyorsun. Subaylara verdiğim başselamını görmediğimi mi zannediyorsun? Kim bilir ben yokken daha ne boklar karıştırdın arkamda? Bak, bu kadarı yeter tamam mı? Senin saçma kuruntularını dinlemek istemiyorum artık daha fazla. Demek kuruntu? Evet, kuruntu. Ayrıca bu gerçek olsa bile senin beni suçlamaya ne hakkın var? Kendin çok masummüşsün gibi.

Sen ne demek istiyorsun? Çok iyi biliyorsun sen benim ne demek istediğimi. O kaltakla yatıp kalktığını bilmediğimi mi zannediyorsun? Meyle. Bu sözün ardından Holmes kontrolünü kaybetmişti. Müthiş bir öfkeyle dolmuş, gözü hiçbir şey görmez olmuştu adeta. Dolapta duran çekici aldı ve onunla karısının kafasına vurdu. Peggy çırpınmaya başlayınca da söylediğine göre acı çekmesini istemediği için ölene kadar boğazını sıkmıştı.

Duruşma 28 Şubat'ta Nottingham'da gerçekleşti. Holmes şanslıydı. Savunma avukatları çok donanımlı kişilerdi. İddia makamının problemiyse davada kritik bir öneme sahip olan telgrafın kayıp olmasıydı. 32 yaşındaki Leonard Holmes'e göre karısının ölümü pazartesi gününün erken saatlerinde gerçekleşmişti. Olaydan birkaç gün önce Peggy'nin onları terk edeceğini düşünmeye başlamıştı.

Pazar akşamı dışarı çıktıklarında askerlerle olan bakışmalar da onun için her şeyi doğrular nitelikte olmuştu. Mahkemede avukatı Holmes'u şu sözlerle savundu. Müvekkilim bunun üzerine sinirine hakim olamamış, dolaptaki çekici alıp ona vurmuştur. Maktül dizlerinin üstüne düşmüş, bunun ardından da müvekkilim onu yuvarlayarak öteye götürmüştür.

Kadının kolları ve bacakları sevmeye başlayınca ölmek üzere olduğunu düşünmüş, can çekişerek ölmemesi için boğazına sarılmış, sadece birkaç saniye sıkmıştır. Holmes her ne kadar mahkeme heyetinde bu eylemi merhametle gerçekleştirdiğini söylese de ortada bunun aksini gösteren telgraf konusu vardı. Telgrafta yazanlardan karısıyla alakalı konunun kapandığı ve artık yapmak istediği şeyde özgür olduğu anlamı çıkıyordu.

Ama Holmes bu telgrafı göndermesinde Peggy'nin bavulunu topladığını görmesinin etkili olduğunu söyledi. O zaten gideceği için artık özgür bir adam olduğunu söylemek istemişti güya. Yargıcı Charles ise jürinin elindeki kanıtları sebep göstererek bunu kasıtsız bir öldürme vakası olarak değerlendiremeyeceklerine hükmetti. Holmes cinayetten suçlu bulundu ve idam cezasına çarptırıldı.

Ancak hikaye burada bitmediği gibi daha yeni başlıyordu. Şimdi ikinci perdeye geçmeden önce kısa bir ara verelim. Döndüğümüzde kaldığımız yerden devam edeceğiz. Bir temyiz başvurusu yapıldı. Her ne kadar kanıtlanamasa da Peggy'nin askerlerle olan ilişkisi hakkında kocasına sarf ettiği sözlerin bu davada bir tahrik unsuru oluşturduğu belirtildi. Savunma avukatlarının istediği şey belliydi.

söz konusu suç, kasıtsız adam öldürmeye indirilerek idam cezası ihtimali saf dışı kalmış olacaktı. Temizde de istediklerini elde edememişlerdi. Ancak çeşitli yollarla, çeşitli yargı süreçleriyle Leonard Holmes'in infazını sürekli daha ileri tarihlere erteletmeyi başarmışlardı. Hatta bu dava Lordlar Kamerası'na da taşındı. Leonard Holmes bir şekilde savcının huzuruna çıkmayı başardı.

Gazeteler bu haberlerle dolup taşıyor, tarihte sadece dördüncü kez yaşanan bu nadir olayın detaylarını insanlar merak ediyordu. Gerçekten buraya kadar davasını taşıyabildiyse, Holmes'ün bir şekilde idam cezasından da paçayı sıyırabileceği düşünülmekteydi. Fakat yargı, onun anlattığı gibi masum bir hikayesi olduğuna inanmıyor, öyle olsa bile bunu birini öldürmek için meşru bir sebep olarak asla görmüyordu.

Ani bir ihanet itirafı, öfkelenmeye sebep olacak başka etkenler yokken, asla bir cinayeti, kasıtsız adam öldürme suçuna indirecek türden bir tahrik oluşturmaz. Hatta yargıçlar, Shakespeare'in ünlü eseri olan Othello'ya bir gönderme yaptılar. Hatırlanacağı üzere, oyunda Othello, karısı Desdemona'yı, arkadaşı Iago'nun sinsi iddialarından dolayı öldürüyordu.

Iago, Otello'yu karısı Desdemona'nın onu Michael Cassio ile aldattığına inandırmayı başarmıştı. Iago'nun, Desdemona'nın namusuna yönelik kötü iddiaları doğru olsaydı bile, Otello'nun suçu cinayetten başka bir şekilde değerlendirilemezdi. Sırf iddiaların doğrulanması yüzünden, yaptığı eylemin kasıtsız adam öldürme olarak yorumlanması mümkün olmazdı. Leonard Holmes'un kaderi belirlenmişti. Asılacaktı.

O cinayet günü yaptığı şeylere net bir çerçeveden bakıp gözden geçirdiğimizde ise, korkunç bir suç çıkıyor önümüze. Peggy'nin canına kıydı. Saatine baktı. Sabah iki civarıydı. Kafasına bu saati not edip, tıpkı diğer katillerin yaptığı gibi duşa girdi. Yıkandı, üzerindeki kanı ve kanıtları temizlemeye çalıştı.

Daha sonra da kanlı giysilerini yakarak onlardan kurtuldu. Peggy'nin cesedini evden çıkarmadı. Kapısını kapatıp çocuklarının uyanmalarını bekledi. Kahvaltı edecek ve okula gideceklerdi. Plan bundan sonra devam edecekti. Çocuklarına o gün okuldan çıktıktan sonra büyükannelerine gitmelerini tembihledi.

Peggy, hayatta olmadığı için iddiaları yalanlayamıyor olsa da, çoğu kişi Leonard Holmes'un bu cinayeti işleme sebebinin tamamen May Shaw'la birlikte olabilmek, özgür bir adam olabilmek olduğunu düşünmekte. Neden sadece boşanmayla yetinemedi de karısını canına almayı daha kolay bir yol olarak gördü bilinmez. Özellikle de o yılların mahkemelerinin erkeğin lehine verilen, onun işini kolaylaştıran birçok karara şahit olmuş olmasına rağmen,

Amerika'da idam mahkumlarının daha rahat hücrelerde ve daha çok imkanlara sahip bir şekilde yaşamlarını geçirdikleri söylenir. Ancak İngiliz tarzı hücreler, özellikle de Victoria döneminden olanlar da durum tam tersidir. Adeta kiremitten yapılma birer kale gibidirler. Hücrenin en yüksek kısmında küçücük bir pencere bulunur. Elbette mahkumun buraya uzanması ve dışarıyı, gün ışığını görmesi imkansızdır.

Amerikan hücrelerinin çoğunda mahkumun biraz olsun dünyayı görebilmesini sağlayan açık bir taraf bulunur. Ancak İngilizlerin Victoria tarzı hapishanelerinde mahkumların izole edilmesi ön plandadır. Onları derin düşüncelere daldırmak esastır. Dış dünyayı yeterince kirlettikleri için gündelik şeylerden artık tamamen uzak tutulurlar. İngiliz tarihi boyunca idam yerlerinin kendine has ritüelleri olmuştur.

Eskiden idam mahkumları yüksek mertebedeki kişiler ve basın için yapılan geçit törenlerine dahil edilirlerdi. 1868'de halka açık idamlar kaldırıldı. Fakat yine de mahkumun son yürüyüşünde bir grup resmi personel yer almaktaydı. Ölüm hücresinden idam platformuna birkaç uzun adım da gidilebiliyordu. 28 Mayıs 1946'da bu adımları atan mahkum Leonard Holmes olacaktı.

Son gecesini ölüm hücresinde İncil okuyarak geçirmiş, bir kadeh şarap içmesine de izin verilmişti. Nihayet sona gelinmişti. Holmes'un idamı tarihte çok da yer tutacak bir idam olmadı. Ancak idama giden süreç, İngiliz birçok kişiye ibret olacak nitelikteydi. 15. yüzyılda birçok kaynakta olan meşhur imgelerden biri, yatağın başında dikilen şeytan figürüdür. Yatağın örtülerini çekmiş haldedir.

ve bu şekilde zina yapan iki kişiyi gözler önüne serer. Bundan çıkarılan anlam ise İngiliz kültüründe yer etmiş, adeta kemikleşmiştir. Yapılan zina er ya da geç ortaya çıkacaktır. İyi bir Hristiyan evliliğinin yıkılmasına yönelik bu kınama mahkemelerde de yüzyıllar boyu devam etmişti. Holmes'un davasının görüldüğü zamanlardaysa bu olayların ahlaki yönü görmezden geliniyordu.

Savaş insanların eşlerini aldatmasını o kadar normal hale getirmişti ki artık korkunç bir şey gibi bakılmıyordu. Ancak söz konusu böyle bir aldatmanın yol açtığı bir cinayet olunca işler değişmişti elbette. İnsanların zaafları olabilir, yoldan çıkabilirlerdi. Ancak cinayet bambaşka bir suçtu. Bu olaya bir tutku suçu denilebilirdi.

Ancak katilin soğukkanlı bir şekilde her şeyi adeta planlı gibi gerçekleştirmesi, tutku kelimesini gölgede bırakmıştı. Yine de ettikleri kavgada gerçekten neler söylendiğini, neler yaşandığını asla bilemeyeceğiz. Sonuç olarak bir insanın canını aldıktan sonra Leonard Holmes ne umduğu gibi özgür bir adam olabildi, ne de uğruna ailesinden vazgeçmeye hazır olduğu büyük aşkı May Shaw'la yeni bir hayata başlayabildi.

Evet, bu haftanın karanlık dosyasının da sonuna geldik. Bir sonraki karanlık dosyada görüşmek üzere. Kendinize iyi bakın.

‎Fox Lake kasabasındaki çok sevilen polis memuru Joe Gliniewicz görev başındayken ölü bulundu. Onun bu sarsıcı ölümü tüm kasabayı derinden etkilemişken ardından ortaya çıkan gerçekler herkesi şaşkına uğratacaktı.‎‎‎Sunan: Sezgi Aksu‎Hazırlayan: Şeyma Orak ‎Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal ‎Yapımcı: Podbee Media‎‎‎Canlandıranlar:‎Joe Gliniewicz: Ada Suay Tekdal ‎Melodie: Gülşah Dim‎Polis: Adar Yılmaz ‎Amir: Umut Coşkun ‎‎‎Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!‎‎------ Podbee Sunar -------‎‎Bu podcast reklam içermektedir.‎‎‎

180-Kahraman Polisin Sarsıcı Sonu:Joe Gliniewicz 

Yeme bozukluğuyla olan mücadelesini kazanan Molly, artık hayatına bir kişiyi almaya hazırdı. Fakat Tinder'da eşleştiği kişi, onun için çok daha büyük bir tehlikeye dönüşecekti. 



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Sezgi Aksu, Gülşah Dim

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Joshua: Batın Şahin

Molly: Gülşah Dim

Alexandra: Şevval Balkan

Leah: Hazal Beril Çam



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

179- Ölümcül Tinder Eşleşmesi: Molly McLaren 

15 yaşındaki Timothy Vander Ark, Michigan’daki küçük bir kasabada ölmüştü. Annesi Shanda, onun sadece hasta olduğunu söylüyordu. Fakat evin içinde ortaya çıkan izler bambaşka bir gerçeği anlatacaktı. 

Sunan: Sezgi Aksu

 Hazırlayan: Şeyma Orak 

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Shanda: Gülşah Dim

Eric: Özgür Yılgür

Öğretmen: Aslı Candaş

Paul: Adar Yılmaz 

Polis: Metin Bozkurt



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et! ------ Podbee Sunar ------- Bu podcast reklam içermektedir.

178-Canavar Anne: Shanda Vander Ark

Eric ve Kouri Richins çiftinin 3 çocukları ve kusursuz bir hayatları vardı. Fakat bir sabah 39 yaşındaki Eric Richins yatağında ölü bulundu. Hiçbir boğuşma ya da darp izine rastlanmamıştı. Peki son derece sağlıklı olduğu bilinen bu adamın beklenmedik ölümünün ardında nasıl bir sır gizliydi?



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici, Sezgi Aksu

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Eric Richins: Ada Kanbur

Kouri Richins: Hazal Beril Çam

Polis: Umut Güloğlu



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

177- Sonumuz Böyle mi Olacaktı: Eric Richins Dosyası

Bir palyaço maskesinin ardına gizlenmiş onlarca cinayet... Herkes tarafından sevilen ve yardımsever bir iş insanı olan "Katil Palyaço", Amerika’nın en ürkütücü seri katillerinden biriydi. 





Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

John Wayne Gacy: Metin Bozkurt

Polis: Gülşah Dim

Donald: Ada Kanbur

Timothy: Umut Coşkun

Çocuk: Özgür Yılgür



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

176- Katil Palyaço: John Wayne Gacy 

Kaliforniya’da sevilen bir polis, evinin banyosunda ölü bulundu. Başlangıçta bir suikast ihtimali üzerinde duruluyordu ama soruşturma ilerledikçe çok daha başka bir gerçek gün yüzüne çıkacaktı.



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Şeyma Orak

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Daniel Green: Ada Kanbur

Erika Sandoval: Kevser Yağcı Biçici

Polis: Umut Coşkun





Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!


------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

175- Tek İstediği Mutlu Olmaktı: Daniel Green Dosyası

Jody, yeni başladığı karate kursuna büyük bir ilgiyle devam ediyordu. Ta ki dersler kabusa dönüşünceye kadar... Bu bölümde, adaleti mağdur olan taraf sağlıyor. 



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Gülşah Dim

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Gary: Metin Bozkurt


Polis: Ada Kanbur


Anne: Gülşah Dim


Arkadaş: Hazal Beril Çam



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!


------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

174- Bir Babanın İntikamı: Jody Plauche

April Holt’un ölümü polis raporlarına “intihar” olarak geçti. Ama yakınları bunun doğru olmadığını biliyordu. Yıllar süren mücadele, yalanların arasındaki gerçeği gün yüzüne çıkardı.



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Şeyma Orak

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Donovan: Ada Kanbur

Jamie: Gülşah Dim 

Polis: Metin Bozkurt

April: Hazal Beril Çam


Operatör: Kevser Biçici



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!


------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

173- Gerçeğin Peşinde: April Holt Dosyası

21 Ağustos 2017 sabahı Michigan'daki bir malikane korkunç bir çığlıkla sarsıldı. 14 yaşındaki Aya Altanawi okula gitmek üzere hazırlanmış ve annesi Nada’yı beklemeye başlamıştı. Ancak evden çıkma saati gelmesine rağmen Nada’dan ses yoktu. Evin içinde annesini aramaya başlayan Aya, Nada'yı hiç beklemediği bir yerde, hiç beklemediği bir şekilde bulacaktı. 





Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Sezgi Aksu, Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Aya Altantawi: Şevval Balkan

Polis: Gülşah Dim

Bassel Altantawi: Umut Güloğlu

Muhammad Altantawi: Özgür Yılgür



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

172- Görünmeyen Düşman: Nada Huranieh Dosyası

Kaybolan kadınlar, sokaklara düşen korku ve susturulamayan bir fısıltı… İngiltere tarihine damga vuran bu dosya, yıllarca gizemini korudu. Her yeni kurban, katilin gölgesini büyütüyordu. Peki katil, nasıl iz bırakmadan senelerce görünmez kalmayı başarabilmişti?



Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarımı ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Peter Sutcliffe: Zafer Toker

Trevor: Umut Coşkun

Grace O’Connor: Şevval Balkan

Polis: Umut Güloğlu

Marcella: Hazal Beril Çam

Anons: Kevser Biçici

Hakim: Ada Kanbur

Sokaktaki Kadınlar: Ceyda Aslan, Hazal Beril Çam, Şevval Balkan, Kevser Biçici, Rabia Altundal



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

171- İngiltere’yi Sarsan Seri Katil: Yorkshire Ripper

Kötü ruhlar Glatzel ailesine karışmış mıydı? İblislerin ele geçirdiği küçük bir çocuk ve şeytanın günaha soktuğu bir adam…

Sunan: Sezgi Aksu
Hazırlayan: Sezgi Aksu, İpek Turgay Tan
Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca
Yapımcı: Podbee Media

Canlandıranlar:
Arne: Kadir Can Değer
Debbie: Gülşah Dim
Hakim: Cemre Dalyan
Rahip: Tolga Öztürk
Yaşlı Ruh: Metin Bozkurt
İblis: Hazal Beril Çam

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

77 - Glatzel Ailesi: "Bunu Bana Şeytan Yaptırdı"

Karanlık Dosyalar, tüm dünyadaki çözülmüş ve çözülmeyi bekleyen cinayet ve kayıp vakalarını incelerken dinleyici olarak sizleri davanın içine bir üçüncü şahıs olarak yerleştiriyor. Meraklısını fazlasıyla doyuracak, daha önce deneyimlememiş olanlar için de bağımlılık yaratacak.

Karanlık Dosyalar

Ondrej ve Jakob'ın annesi Klara, 13 yaşındaki Annika ile karşılaşınca bambaşka birine dönüşmüştü.

*Bu bölümdeki bazı unsurlar rahatsız edici olabilir

Sunan: Sezgi Aksu
Hazırlayan: Sezgi Aksu, Hazal Beril Çam
Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca
Yapımcı: Podbee Media

Canlandıranlar:
Annika/Barbora: Cemre Kaboğlu
Erikson: Metin Bozkurt
Klara/Katerina: Hazal Beril Çam
Komşu: Ömercan Çelebi
Komşu: Gülşah Dim

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

Podcast'e Soru Sor

Kaydet - Dinle - Gönder

Bildirimler

Karanlık Dosyalar

Her hafta eklenen yeni bölümleri kaçırma!