Doğum günüm vesilesiyle bu hafta gelenek haline gelmiş Stoacı bir pratikten söz ediyorum.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Doğum Günümün Davetlileri: Yargıç ve Mimar

Ocağın ilk haftası, yılbaşı münasebetiyle oynadığım felsefi bir düşünümden söz etmiştim. Nietzsche ve Bengi Dönüşü. Ocak ayı benim için üzerine çok düşündüğüm bir ay oluyor. Nitekim doğum günümde 22 Ocak. Senenin ilk ayında kendi ilgilerim, hayatım üzerine değerlendirmeler yapmanın faydasını görüyorum. Bu bölümde de yine kendimce oynadığım bir oyunu ilham vermesi için paylaşmak istiyorum. İsmi doğum günü sayfaları Birthday Pages ve Aristoteles esintileriyle dolu. Son üç senedir doğum günü kutlamıyorum. En son pandemiden önce en sevdiğim arkadaşlarımla bir kutlama yapmıştık ve öylesine şahaneydi ki hala herkes mutsuz olduğu zamanlarda o günün videolarını açıp izlediğinden söz eder. Sonrasında pandemiyle birlikte zaten aile yanına Muğla'ya taşındığımda yalnızlaşmaya başladım ve bir daha da kutlama, arkadaşlarla olma, pasta üfleme gibi geleneksel beklentileri yerine getirmedim. Sanırım ilk kez, 2020 yılındaki doğum günümde hastanede geçirmem gerekiyordu. Hipogilesimi şeker hastalığı teşhisi için 4 saatlik bir kan verme aşaması vardı. Ve ben de yanıma, bunu söylerken şimdi biraz utanıyorum, gerçekten bir drama queen'im, Seneca'nın Hayatın Kısalığı Üstüne adlı kitabını aldım. Şunu düşünmenizi istiyorum, doğum günüm, hastanede kolumda iğne var, 4 saat orada kalmak zorundayım ve Hayatın Kısalığı Üstüne diye bir kitap okuyorum. Çünkü şöyle davranmak hoşuma gidiyor. Sanki kendi hayatımın filminde başrol oyuncusuymuşum gibi. Aksi takdirde hayat gerçekten çok çekilmez oluyor. O günün akşamında yazı yazmaya başladım ve yazıya ilham veren Dostoyevski'nin Beyaz Geceler adlı romanından birkaç soru yedim. Hayatının en güzel yıllarını nasıl harcadın? Yaşadın mı yoksa yaşadığını mı sandın? Nazım Hikmet'in dizisi gibi hani diyor ya yaşadım diyebilmen için mutlaka fazla Sayın Nazım oratoryosunu duymuşsunuzdur. Özellikle Genco Erkal'ın seslendirdiği bir bölüm var ve tam olarak kafamda her sene 22 Ocak'ta o çınlıyor. Yaşamak şakaya gelmez. Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın. Bir sincap gibi mesela. Yani yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemedi. Ve düşünmeye başlıyorum. Yaşadım diyebilmem için ne yapmalı? Bu sorunun her birimiz için farklı yanıtları olabilir. Benim kendinin yargıcı ve mimarı olma amacı güden bu birthday page ya da doğum günü sayfalarında da iki aşamalı bir yol var. Birinci adım mimarlık konusu. Aristoteles etiğinden yaşam konusunda gerçekten çok fazla şey öğrendim ki ara sıra da burada bahsediyoruz. Ama Aristoteles metafiziğinde aslında metafiziksel açıdan muhtemelen yanlış bir ilke var ve ben o ilkeyi alıp yine yaşama kullanıyorum. Ne demek istedim? İlke, erek bilimci determinizm yani amaçlı nedensellik. Şöyle diyor Aristoteles, bizler evrende bir nedensellik olduğunu düşünüyoruz değil mi? Yani A, B'yi belirliyor, B, C'yi belirliyor, C, D'yi belirliyor, D, E'yi belirliyor. Böyle gözünüzün önünde düşen ve düştükçe bir diğerini de düşüren domino taşları efekti olsun. Ve bu klasik determinizm. Aristoteles'e göre klasik determinizmde bir problem var. Aslında A, B'yi, B, C'yi, C, D'yi değil de D yani en sondaki aşama A'yı belirliyor. Bunu da şöyle temellendiriyor. Şimdi bir inşaat düşünün. Bir site inşa edilecek ya da bir ev inşa edilecek. Nasıl olur? İşçiler oraya gider ve gelişigüzel tuğlalar koyarlar ve bu tuğlalar bir yerden sonra tesadüfen bir ev, bir yapı ortaya çıkarmazlar değil mi? Öncelikle bir tasarı vardır, mimarın planı vardır ve o D ereği yani o en sondaki tasarı aslında bütün evin yapılma sürecini başından itibaren belirler. Bu yüzden Aristoteles'e göre amaçlar nedenleri ve süreci belirler ya da evin planı, evin yapılma sürecini belirler de diyebiliriz. Buna erek bilimci determinizm deniyor. Ben bunu ilk okuduğumda 18-19 yaşlarındaydım. Çok ilginç ve makul gelmişti. O zamanlar evrendeki amaçlılık konusunu yani metafizik açıdan tartışırken tam oturtamamıştım. Ama bana bir şey daha hatırlatmıştı. Hayal panosu meselesi. Pinterest kullananlar bilirler, bir ara Instagram'da da çok popülerdi. Kişiler hayal panosu dedikleri böyle mantar panolar yaratıyorlardı ve aslında kendilerini görmek istedikleri görsellerin içerisine yerleştirerek düşünsel bir tasarı yaratıyorlar ve onu görüyorlardı. Ve bu hayal panosunun gerçekliğine inanıyordu insanlar. Yani sen böyle panolar yaparsan aslında hayatın da oraya gidecek. Hatta bunun şu aralar yine böyle popülerleşen bir ifadesi var. Manifest etmek. Kişiler böyle şey yapıyor. Yedi, yedi, yedi. Aldım, kabul ettim. Manifest ediyorum. Hayatım buraya gitsin diyerek sanki o gerçekliği yaratabileceklerini düşünüyorlar. Bunun saçmalığına geleceğim tabii ki bu bölümde ama önce şu hayal panosu konusundan bahsetmek istiyorum. Hayal panosu kuruyor olmanın bir yandan aslında Aristoteles'in erek bilimci determinizmini anımsatan bir yanı var. Yani başlangıçta bir tasarınız, bir programınız, bir panonuz varsa o sizin hangi süreçten gideceğinizi göstermeye başlıyor, değil mi? Sizin elinizde bir son oluyor. Dolayısıyla doğum günü sayfaları yazmaya başlayacaksanız önce kendi hayatınızın mimarı olmanız gerekiyor. Yani bir tasarı kurmalısınız. Şimdi ikinci adıma gelelim. Burası çok stoloji bir pratik. Kendinin yargıcı olman gerekiyor. Yani önceki tasarılarına bakarak ne kadar ilerleyip ilerlemediğini görmen lazım. Bunu sabah ve akşama da bölebilirsiniz. Hatta ben bir aralar şahane bir ajanda tasarlamaya girişmiştim. Hani satmak için değil, kendim için tasarlamaya başlamıştım. Günler şu bölümler halindeydi. Sabah hayatının mimarısın, akşam yargıcısın. Stoğcılar da meditasyonlarında tam da bu kendinin yargıcı olma gibi kendi kendilerini değerlendirirlerdi. Mesela o günlük sayfalarda ben uyumadan önce bugün yanlış, ahlaki değerlerime uygun düşmeyen, erdemsiz bir şey yaptım mı diye soruyordum. Ya da bugün hiç güzeli görebildim mi mesela? Ya da bugün daha iyi bir insan olmaya gayret ettim mi gibi. O yüzden şunu söyleyelim. Bu kıyaslamalarda kendi kendinize karşı yargıç olmanız önemli ama şunu da hatırlamak lazım. Her zaman planladığımız yerde olmayabiliriz ama muhtemelen başladığımız yerde de değiliz. Ve bu mesafeyi anlamak için bazen başladığınız yeri hatırlamanız gerekiyor. Hani hareket dediğimiz şey aslında göreli bir kavram ya. Uzay zamanda bir şeyin hareket ettiğini anlamamız için en az iki şey gerekiyor. Dualite gerekiyor. O yüzden ne kadar uzaklaşıp geliştiğini görmenin yolu, hareket ettiğini anlamanın yolu, geri geldiğinde o başlangıçtaki tasarılara da bakmak. Bu noktada bölüme kısa bir ara verelim. Sonrasında devam edeceğiz. Ne dedik? Doğum günü sayfaları, kendi hayatının mimarı ve kendi hayatının yargıcı olmak. Hayal panosuyla Aristoteles'in erik bilimci determinizmini bir araya getiren başka bir içerik var mı gerçekten bilmiyorum ama şu manifest etme meselesine dair bir şeyler söylemek istiyorum. Bir açıdan böylesi panolar ve görseller ve kendi hayatının mimarı olmanın makul sebepleri olduğundan söz ettikten sonra da şu akla gelebilir yani böyle bir panoyu kurmuş olmanın spritüel evrene enerji gönderdiğim gibi bir anlamı mı var? Şunu çok açık söyleyebilirim. Evrenin iradesi olan bilinçli bir varlık olduğunu kesinlikle düşünmüyorum. İrade sahibim, belirli bir plan, niyet ile evreni yaratan, gözetleyen, müdahale eden bir tanrının varlığına da inanmıyorum. Yani 2024, 23 Ocak Dilara'sının inançlarından bahsediyorum. 5 sene sonra değişmiş olursa tekrar üzerine konuşuruz. Dolayısıyla evren bilinçli bir şey olmadığı için, varlık bilinçli bir şey olmadığı için benim nezdimde... ...13.8 milyar sene önce başlayan ve belirli bir süre sonra muhtemelen tekilliğe doğru gidip... ...evrende böyle genişleyip, genişleyip, genişleyip, hiçliğe doğru sürüklendiği bir evren tasarısının... ...açıkçası benim ne yaptığımı umursadığını hiç zannetmiyorum. Düşünebiliyor musunuz? Evren sana mesaj gönderiyor. Sen o kadar önemli bir şeysin ki, o kadar biricik ve özelsin ki... ...evrenin işi, gücü yok, sanki o bilinçli, irade sahibi bir varlıkmış gibi... ...sana mesajlar gönderiyor, senin mesajlarını alıp kabul ediyor. Bunların hepsi çok antroposentrik fikirler, yani insanı merkeze alan fikirler. Bu şeyden farklı değil benim nezdimde. Dalgalar çok yükseldi, tsunami çıktı, demek ki Poseidon bana kızdı demekle aynı bakış açısı. Yani sadece inanmak istediğimiz, anlam yaratma ihtiyacında olduğumuz için kurduğumuz bir hikaye. Ve böylesi hikayeler aslında hormonal açıdan da ödüllendirici olduğu için biz böylesi hikayelerin var olmasıyla yaşıyoruz. Bu hikayeleri küçümsemiyorum. Bu hikayelerin pratik açıdan elbette oldukça büyük anlamları var ama bunlar epistemolojik açıdan hakikate dayanan gerçeklikler olmaktan ziyade psikolojik açıdan faydalı faktörler diye düşünmek gerekiyor. Peki madem evrenin benden mesaj aldığı, Benim dileklerimi yerine getirdiği yok. O zaman hayal panosu veya bu manifest etmekteki büyü gibi gözüken şey ne? Yani çünkü birçoğumuz bir şeyleri manifest ediyoruz ve gerçekleşiyor. Eğer öyle olmasaydı hayatımızdaki bu mucizeleri nasıl açıklayabilirdik? Dürüst olmak gerekirse benim de hayatımda mucize gibi gözüken, şahane karşılaşmalar olur. Ve kendimi genellikle zaten şanslı bir insan olarak adlederim. Burada şöyle bir şey var. Yine nedensellik, yine nedensellik. Yani doğum günümde bile nedenselliğe bağlamış olman biraz sıkıcı. Gerçekten can sıkıcı bir insan olabilirim ama şimdi eğri oturup doğru konuşalım. Düşüncelerin de nedenselliği var. Bu Spinoza'nın felsefesinde karşılaştığımız bir fikir. Bizler iyi düşünmeye başlıyoruz, bir şey istiyoruz, olabileceğini düşünüyoruz değil mi? Düşünceler düşünceleri, o düşünceler başka düşünceleri ve o başka düşünceler de aslında eylemlerimizi belirliyor. Yani düşünceler eylemleri, eylemler sonuçları yaratıyor. Ve biz o aradaki nedensellik bağını karartarak diyoruz ki, ben böyle düşündüm, hayatta bana bunu verdi çünkü evren benim mesajımı aldı, bunu manifest ettim diyorsunuz. Aslında arada bir nedensellik silsilesi var ve bunu karartarak düşünceler sonuçları yaratır diyorsunuz. Esasen düşünceler, eylemleri, eylemler sonuçları yaratır. Ve bu açıdan bakıldığında, nedenselliğe tekrar yaslandığında ortada sihirli, büyülü, spritüel bir şey yok. Ve bunu biliyor olmak hayatı daha heyecansız, şanslı olduğumuz anları daha önemsiz yapar mı? Bence tam aksine daha değerli yapar. Çünkü orada o gerçekliği, o şanslı karşılaşmayı sen eylemlerinle ve eylemlerinin dayanmış olduğu pozitif düşüncelerle yaratmaya başlamış oluyorsun. Burada ortaya çıkan şanslı durum aslında senin varlığının, düşüncelerinin, eylemlerinin izini taşıyor. Hani Stolcular şey der ya, talih çabayı sever. Yani şans dediğimiz bir kavram var, evet ama şansın ortaya çıkması için senin bazı çabalarda bulunmuş olman gerekiyor. Bunlar böyle her doğum günümde kendime tekrar tekrar hatırlattığım konular hem erek bilimci nedensellik hem de mimar ve yargıç meselesi. Belki yakınlarda doğum günü olanlar varsa veya bu sene içinde herkesin bir kez doğum günü olacağı düşünülürse bu birthday page istediğim şeyi siz de yapmak istersiniz. Umarım ilham vermiştir. Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Gelecek bölümde görüşmek üzere. Meraklı kalın.

ilk haftası, yılbaşı münasebetiyle oynadığım felsefi bir düşünümden söz etmiştim. Nietzsche ve Bengi Dönüşü.

Ocak ayı benim için üzerine çok düşündüğüm bir ay oluyor. Nitekim doğum günümde 22 Ocak. Senenin ilk ayında kendi ilgilerim, hayatım üzerine değerlendirmeler yapmanın faydasını görüyorum. Bu bölümde de yine kendimce oynadığım bir oyunu ilham vermesi için paylaşmak istiyorum. İsmi doğum günü sayfaları Birthday Pages ve Aristoteles esintileriyle dolu.

Son üç senedir doğum günü kutlamıyorum. En son pandemiden önce en sevdiğim arkadaşlarımla bir kutlama yapmıştık ve öylesine şahaneydi ki hala herkes mutsuz olduğu zamanlarda o günün videolarını açıp izlediğinden söz eder. Sonrasında pandemiyle birlikte zaten aile yanına Muğla'ya taşındığımda yalnızlaşmaya başladım ve bir daha da kutlama, arkadaşlarla olma, pasta üfleme gibi geleneksel beklentileri yerine getirmedim.

Sanırım ilk kez, 2020 yılındaki doğum günümde hastanede geçirmem gerekiyordu. Hipogilesimi şeker hastalığı teşhisi için 4 saatlik bir kan verme aşaması vardı. Ve ben de yanıma, bunu söylerken şimdi biraz utanıyorum, gerçekten bir drama queen'im, Seneca'nın Hayatın Kısalığı Üstüne adlı kitabını aldım. Şunu düşünmenizi istiyorum, doğum günüm, hastanede kolumda iğne var, 4 saat orada kalmak zorundayım ve Hayatın Kısalığı Üstüne diye bir kitap okuyorum.

Çünkü şöyle davranmak hoşuma gidiyor. Sanki kendi hayatımın filminde başrol oyuncusuymuşum gibi. Aksi takdirde hayat gerçekten çok çekilmez oluyor. O günün akşamında yazı yazmaya başladım ve yazıya ilham veren Dostoyevski'nin Beyaz Geceler adlı romanından birkaç soru yedim. Hayatının en güzel yıllarını nasıl harcadın? Yaşadın mı yoksa yaşadığını mı sandın?

Nazım Hikmet'in dizisi gibi hani diyor ya yaşadım diyebilmen için mutlaka fazla Sayın Nazım oratoryosunu duymuşsunuzdur. Özellikle Genco Erkal'ın seslendirdiği bir bölüm var ve tam olarak kafamda her sene 22 Ocak'ta o çınlıyor. Yaşamak şakaya gelmez. Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın. Bir sincap gibi mesela.

Yani yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemedi. Ve düşünmeye başlıyorum. Yaşadım diyebilmem için ne yapmalı? Bu sorunun her birimiz için farklı yanıtları olabilir. Benim kendinin yargıcı ve mimarı olma amacı güden bu birthday page ya da doğum günü sayfalarında da iki aşamalı bir yol var.

Birinci adım mimarlık konusu. Aristoteles etiğinden yaşam konusunda gerçekten çok fazla şey öğrendim ki ara sıra da burada bahsediyoruz. Ama Aristoteles metafiziğinde aslında metafiziksel açıdan muhtemelen yanlış bir ilke var ve ben o ilkeyi alıp yine yaşama kullanıyorum. Ne demek istedim? İlke, erek bilimci determinizm yani amaçlı nedensellik.

Şöyle diyor Aristoteles, bizler evrende bir nedensellik olduğunu düşünüyoruz değil mi? Yani A, B'yi belirliyor, B, C'yi belirliyor, C, D'yi belirliyor, D, E'yi belirliyor. Böyle gözünüzün önünde düşen ve düştükçe bir diğerini de düşüren domino taşları efekti olsun. Ve bu klasik determinizm.

Aristoteles'e göre klasik determinizmde bir problem var. Aslında A, B'yi, B, C'yi, C, D'yi değil de D yani en sondaki aşama A'yı belirliyor. Bunu da şöyle temellendiriyor. Şimdi bir inşaat düşünün. Bir site inşa edilecek ya da bir ev inşa edilecek. Nasıl olur? İşçiler oraya gider ve gelişigüzel tuğlalar koyarlar ve bu tuğlalar bir yerden sonra tesadüfen bir ev, bir yapı ortaya çıkarmazlar değil mi?

Öncelikle bir tasarı vardır, mimarın planı vardır ve o D ereği yani o en sondaki tasarı aslında bütün evin yapılma sürecini başından itibaren belirler. Bu yüzden Aristoteles'e göre amaçlar nedenleri ve süreci belirler ya da evin planı, evin yapılma sürecini belirler de diyebiliriz.

Buna erek bilimci determinizm deniyor. Ben bunu ilk okuduğumda 18-19 yaşlarındaydım. Çok ilginç ve makul gelmişti. O zamanlar evrendeki amaçlılık konusunu yani metafizik açıdan tartışırken tam oturtamamıştım. Ama bana bir şey daha hatırlatmıştı. Hayal panosu meselesi.

Pinterest kullananlar bilirler, bir ara Instagram'da da çok popülerdi. Kişiler hayal panosu dedikleri böyle mantar panolar yaratıyorlardı ve aslında kendilerini görmek istedikleri görsellerin içerisine yerleştirerek düşünsel bir tasarı yaratıyorlar ve onu görüyorlardı.

Ve bu hayal panosunun gerçekliğine inanıyordu insanlar. Yani sen böyle panolar yaparsan aslında hayatın da oraya gidecek. Hatta bunun şu aralar yine böyle popülerleşen bir ifadesi var. Manifest etmek. Kişiler böyle şey yapıyor. Yedi, yedi, yedi. Aldım, kabul ettim. Manifest ediyorum. Hayatım buraya gitsin diyerek sanki o gerçekliği yaratabileceklerini düşünüyorlar. Bunun saçmalığına geleceğim tabii ki bu bölümde ama önce şu hayal panosu konusundan bahsetmek istiyorum.

Hayal panosu kuruyor olmanın bir yandan aslında Aristoteles'in erek bilimci determinizmini anımsatan bir yanı var. Yani başlangıçta bir tasarınız, bir programınız, bir panonuz varsa o sizin hangi süreçten gideceğinizi göstermeye başlıyor, değil mi? Sizin elinizde bir son oluyor. Dolayısıyla doğum günü sayfaları yazmaya başlayacaksanız önce kendi hayatınızın mimarı olmanız gerekiyor. Yani bir tasarı kurmalısınız. Şimdi ikinci adıma gelelim.

Burası çok stoloji bir pratik. Kendinin yargıcı olman gerekiyor. Yani önceki tasarılarına bakarak ne kadar ilerleyip ilerlemediğini görmen lazım. Bunu sabah ve akşama da bölebilirsiniz. Hatta ben bir aralar şahane bir ajanda tasarlamaya girişmiştim. Hani satmak için değil, kendim için tasarlamaya başlamıştım. Günler şu bölümler halindeydi. Sabah hayatının mimarısın, akşam yargıcısın.

Stoğcılar da meditasyonlarında tam da bu kendinin yargıcı olma gibi kendi kendilerini değerlendirirlerdi. Mesela o günlük sayfalarda ben uyumadan önce bugün yanlış, ahlaki değerlerime uygun düşmeyen, erdemsiz bir şey yaptım mı diye soruyordum.

Ya da bugün hiç güzeli görebildim mi mesela? Ya da bugün daha iyi bir insan olmaya gayret ettim mi gibi. O yüzden şunu söyleyelim. Bu kıyaslamalarda kendi kendinize karşı yargıç olmanız önemli ama şunu da hatırlamak lazım. Her zaman planladığımız yerde olmayabiliriz ama muhtemelen başladığımız yerde de değiliz.

Ve bu mesafeyi anlamak için bazen başladığınız yeri hatırlamanız gerekiyor. Hani hareket dediğimiz şey aslında göreli bir kavram ya. Uzay zamanda bir şeyin hareket ettiğini anlamamız için en az iki şey gerekiyor. Dualite gerekiyor. O yüzden ne kadar uzaklaşıp geliştiğini görmenin yolu, hareket ettiğini anlamanın yolu, geri geldiğinde o başlangıçtaki tasarılara da bakmak. Bu noktada bölüme kısa bir ara verelim. Sonrasında devam edeceğiz.

Ne dedik? Doğum günü sayfaları, kendi hayatının mimarı ve kendi hayatının yargıcı olmak. Hayal panosuyla Aristoteles'in erik bilimci determinizmini bir araya getiren başka bir içerik var mı gerçekten bilmiyorum ama şu manifest etme meselesine dair bir şeyler söylemek istiyorum.

Bir açıdan böylesi panolar ve görseller ve kendi hayatının mimarı olmanın makul sebepleri olduğundan söz ettikten sonra da şu akla gelebilir yani böyle bir panoyu kurmuş olmanın spritüel evrene enerji gönderdiğim gibi bir anlamı mı var?

Şunu çok açık söyleyebilirim. Evrenin iradesi olan bilinçli bir varlık olduğunu kesinlikle düşünmüyorum. İrade sahibim, belirli bir plan, niyet ile evreni yaratan, gözetleyen, müdahale eden bir tanrının varlığına da inanmıyorum. Yani 2024, 23 Ocak Dilara'sının inançlarından bahsediyorum. 5 sene sonra değişmiş olursa tekrar üzerine konuşuruz.

Dolayısıyla evren bilinçli bir şey olmadığı için, varlık bilinçli bir şey olmadığı için benim nezdimde... ...13.8 milyar sene önce başlayan ve belirli bir süre sonra muhtemelen tekilliğe doğru gidip... ...evrende böyle genişleyip, genişleyip, genişleyip, hiçliğe doğru sürüklendiği bir evren tasarısının... ...açıkçası benim ne yaptığımı umursadığını hiç zannetmiyorum.

Düşünebiliyor musunuz? Evren sana mesaj gönderiyor. Sen o kadar önemli bir şeysin ki, o kadar biricik ve özelsin ki... ...evrenin işi, gücü yok, sanki o bilinçli, irade sahibi bir varlıkmış gibi... ...sana mesajlar gönderiyor, senin mesajlarını alıp kabul ediyor. Bunların hepsi çok antroposentrik fikirler, yani insanı merkeze alan fikirler.

Bu şeyden farklı değil benim nezdimde. Dalgalar çok yükseldi, tsunami çıktı, demek ki Poseidon bana kızdı demekle aynı bakış açısı. Yani sadece inanmak istediğimiz, anlam yaratma ihtiyacında olduğumuz için kurduğumuz bir hikaye. Ve böylesi hikayeler aslında hormonal açıdan da ödüllendirici olduğu için biz böylesi hikayelerin var olmasıyla yaşıyoruz.

Bu hikayeleri küçümsemiyorum. Bu hikayelerin pratik açıdan elbette oldukça büyük anlamları var ama bunlar epistemolojik açıdan hakikate dayanan gerçeklikler olmaktan ziyade psikolojik açıdan faydalı faktörler diye düşünmek gerekiyor. Peki madem evrenin benden mesaj aldığı,

Benim dileklerimi yerine getirdiği yok. O zaman hayal panosu veya bu manifest etmekteki büyü gibi gözüken şey ne? Yani çünkü birçoğumuz bir şeyleri manifest ediyoruz ve gerçekleşiyor. Eğer öyle olmasaydı hayatımızdaki bu mucizeleri nasıl açıklayabilirdik?

Dürüst olmak gerekirse benim de hayatımda mucize gibi gözüken, şahane karşılaşmalar olur. Ve kendimi genellikle zaten şanslı bir insan olarak adlederim. Burada şöyle bir şey var. Yine nedensellik, yine nedensellik. Yani doğum günümde bile nedenselliğe bağlamış olman biraz sıkıcı. Gerçekten can sıkıcı bir insan olabilirim ama şimdi eğri oturup doğru konuşalım. Düşüncelerin de nedenselliği var. Bu Spinoza'nın felsefesinde karşılaştığımız bir fikir.

Bizler iyi düşünmeye başlıyoruz, bir şey istiyoruz, olabileceğini düşünüyoruz değil mi? Düşünceler düşünceleri, o düşünceler başka düşünceleri ve o başka düşünceler de aslında eylemlerimizi belirliyor. Yani düşünceler eylemleri, eylemler sonuçları yaratıyor. Ve biz o aradaki nedensellik bağını karartarak diyoruz ki, ben böyle düşündüm, hayatta bana bunu verdi çünkü evren benim mesajımı aldı, bunu manifest ettim diyorsunuz.

Aslında arada bir nedensellik silsilesi var ve bunu karartarak düşünceler sonuçları yaratır diyorsunuz. Esasen düşünceler, eylemleri, eylemler sonuçları yaratır. Ve bu açıdan bakıldığında, nedenselliğe tekrar yaslandığında ortada sihirli, büyülü, spritüel bir şey yok.

Ve bunu biliyor olmak hayatı daha heyecansız, şanslı olduğumuz anları daha önemsiz yapar mı? Bence tam aksine daha değerli yapar. Çünkü orada o gerçekliği, o şanslı karşılaşmayı sen eylemlerinle ve eylemlerinin dayanmış olduğu pozitif düşüncelerle yaratmaya başlamış oluyorsun. Burada ortaya çıkan şanslı durum aslında senin varlığının, düşüncelerinin, eylemlerinin izini taşıyor. Hani Stolcular şey der ya, talih çabayı sever. Yani şans dediğimiz bir kavram var, evet ama şansın ortaya çıkması için senin bazı çabalarda bulunmuş olman gerekiyor.

Bunlar böyle her doğum günümde kendime tekrar tekrar hatırlattığım konular hem erek bilimci nedensellik hem de mimar ve yargıç meselesi. Belki yakınlarda doğum günü olanlar varsa veya bu sene içinde herkesin bir kez doğum günü olacağı düşünülürse bu birthday page istediğim şeyi siz de yapmak istersiniz. Umarım ilham vermiştir. Dinlediğiniz için teşekkür ederim. Gelecek bölümde görüşmek üzere. Meraklı kalın.

Bu bölümde, 19 Mart 2025 sonrası Türkiye'deki siyasi atmosferi Michel Foucault'nun teorileri ışığında inceliyorum. Foucault'nun iktidar yapılarına ve söyleme dair analizlerinden yararlanarak iktidarın görünmez sınırlarını görünür kılmayı amaçlıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, 19 Mart 2025 sonrası Türkiye'deki siyasi atmosferi Michel Foucault'nun teorileri ışığında inceliyorum. Foucault'nun iktidar yapılarına ve söyleme dair analizlerinden yararlanarak iktidarın görünmez sınırlarını görünür kılmayı amaçlıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Foucault Felsefesi: Söylemin Düzeni

Bu bölümde, ifade özgürlüğü ile halkı kin ve düşmanlığa teşvik etme arasındaki muğlak sınırları inceliyorum. Öncelikle ifade özgürlüğüne tarihsel felsefe perspektifinden yaklaşıyorum. Ardından, günümüzden örnekler ve farklı ülkeler üzerinden çifte standartları ve bu alandaki temel sorunları ortaya koyuyorum. Son olarak, ifade özgürlüğünün sınırlarının belirlenmesinin iktidar ilişkileriyle nasıl bağlantılı olduğunu ve hangi söylemin meşru kabul edileceğine kimin karar verdiğini tartışıyorum.



Unutmayın, bu sınırları belirlemek aynı zamanda nasıl bir toplumda yaşamak istediğimize karar vermektir.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, ifade özgürlüğü ile halkı kin ve düşmanlığa teşvik etme arasındaki muğlak sınırları inceliyorum. Öncelikle ifade özgürlüğüne tarihsel felsefe perspektifinden yaklaşıyorum. Ardından, günümüzden örnekler ve farklı ülkeler üzerinden çifte standartları ve bu alandaki temel sorunları ortaya koyuyorum. Son olarak, ifade özgürlüğünün sınırlarının belirlenmesinin iktidar ilişkileriyle nasıl bağlantılı olduğunu ve hangi söylemin meşru kabul edileceğine kimin karar verdiğini tartışıyorum.

Unutmayın, bu sınırları belirlemek aynı zamanda nasıl bir toplumda yaşamak istediğimize karar vermektir.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Felsefede İfade Özgürlüğü ve Sınırları

Bu bölümde seküler kesimde spiritüel pratiklerin neden popülerlik kazandığını sosyolojik ve psikolojik açıdan inceliyorum ve bu akıma katkı sağlayan faktörleri tespit ediyorum. Ayrıca bu yönelimi nasıl bir vizyonla değerlendirmemiz gerektiğine dair bir çerçeve çizmeye çalışıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde seküler kesimde spiritüel pratiklerin neden popülerlik kazandığını sosyolojik ve psikolojik açıdan inceliyorum ve bu akıma katkı sağlayan faktörleri tespit ediyorum. Ayrıca bu yönelimi nasıl bir vizyonla değerlendirmemiz gerektiğine dair bir çerçeve çizmeye çalışıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Spiritüalizm Neden Seküler Kesimde Popülerleşti?

Bu bölümde, Londra'daki ilk ecstatic dance deneyimimden yola çıkarak bedenli varoluşumuz üzerine düşünmeye başlıyorum. Batı felsefesi geleneğinin göz ardı ettiği bedene Nietzsche eşliğinde meydan okumanın yollarını araştırırken dansı salt fiziksel bir aktivite olarak değil, yaşamı kutlayan varoluşsal bir duruş olarak ele alıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, Londra'daki ilk ecstatic dance deneyimimden yola çıkarak bedenli varoluşumuz üzerine düşünmeye başlıyorum. Batı felsefesi geleneğinin göz ardı ettiği bedene Nietzsche eşliğinde meydan okumanın yollarını araştırırken dansı salt fiziksel bir aktivite olarak değil, yaşamı kutlayan varoluşsal bir duruş olarak ele alıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Dans Etmesini Bilmeyen Bir Tanrıya İnanamam

Bu bölümde, Dünya Kadınlar Günü vesilesiyle feminizm ve kadın hakları konusunda sıkça karşılaştığımız klişe ve yanlış söylemleri ele alıyorum. "Kadınlar günü kutlamak ayrımcılık" ve "kadın ve erkek biyolojik olarak eşit değil" gibi önermelerin neden geçersiz olduğunu felsefi, tarihsel ve toplumsal bağlamlarla açıklıyorum.









Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast, Garanti BBVA reklamı içermektedir. Bonus Platinum'un avantajlarını ⁠⁠keşfet⁠⁠!

Bu bölümde, Dünya Kadınlar Günü vesilesiyle feminizm ve kadın hakları konusunda sıkça karşılaştığımız klişe ve yanlış söylemleri ele alıyorum. "Kadınlar günü kutlamak ayrımcılık" ve "kadın ve erkek biyolojik olarak eşit değil" gibi önermelerin neden geçersiz olduğunu felsefi, tarihsel ve toplumsal bağlamlarla açıklıyorum.

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast, On Dijital Bankacılık hakkında reklam içerir. Bankacılık On'la Rahat. Dünya Döndükçe EFT-Havale- Fast Ücreti Yok. ON Mobil'i _ndir! 
Bu podcast, Pegasus hakkında reklam içerir. Yeni seyahat rotanı planlamak için hemen https://www.flypgs.com/ ’u veya Pegasus Mobil uygulamasını ziyaret et!
Bu podcast, Garanti BBVA hakkında reklam içerir. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Neden Erkekler Günü Yok?: Feminizme Dair 4 Yanlış

Bu bölümde Pascal’ın ünlü bahis argümanı üzerinden ilerliyoruz: “Tanrı'nın var olduğuna bahse girerek kazancı ve kaybı tartalım. Bu iki ihtimali değerlendirelim. Eğer kazanırsan, her şeyi kazanırsın; eğer kaybedersen, hiçbir şey kaybetmezsin". Öyle mi? Yoksa bu argüman hatalı mı? Felsefi düşünme pratiğine hoşgeldiniz!

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Tanrı Kumarı: Varsa Hapı Yuttuk mu?

Dijital platformlar sayesinde felsefe akademinin dışına taşarak ilgi gören bir etkinlik haline gelince sürekli birbirine taş atan ve birbirlerinin felsefe yapma biçimlerini eleştiren kişilere rastlamaya başladık. Kimi tarihçi, kimi mantıkçı, kimi epey spekülatif. Bu bölümde akıllardaki bazı soru işaretlerini gidermek adına bazı kategoriler koyarak felsefe ile ilgilenmenin üç haliden söz ediyorum. Hangisi daha münasiptir siz karar verin.



See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Benim Felsefem Senin Felsefeni Döver

Nietzsche, Böyle Buyurdu Zerdüşt adlı eserinde en aşağılanası insanın, artık kendini aşağılamayan olduğunu söyler. Yükselmek için, önce batmak gerektiğini bilmez.

Bu bölümde Nietzsche’nin deve-aslan-çocuk metaforlarını inceleyerek tininin evriminden söz edeceğim, kendimizi aşmak için.



See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Kendi Batışını İstemek

Bu bölümde doğum günümdeki bazı kararlarımdan çıktığım yolda Alan Watts'ın eşliğinde Doğu ve Batı düşüncesindeki aydınlanma ve kurtuluş anlayışları arasındaki çarpıcı farkı inceliyorum. 

See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Kahkahada Aydınlanmak

Bu bölümde, küçük bir zeytinden Uzak Doğu'ya uzanan bir zihinsel yolculuğa çıkıyorum ve bu yolda farkındalık ve şimdiki ana odaklanmanın önemi ele alıyorum.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Zeytinin İçindeki Evren

Birleşik Krallık merkezli iklim aktivistleri gruplarından biri olan Just Stop Oil hareketi Van Gogh, Monet, Vermeer, Da Vinci gibi ustaların eserlerine çorba, püre fırlatmaya devam ediyor. Bu yüzden herbirimizi başlangıçta çileden çıkartan bu olaylar üzerine düşünerek neden çileden çıkıyoruz, aktivistlerin yaptıkları amacına uygun mantıklı eylemler olabilir mi diye düşünüyorum.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Mona Lisa Çorba Fırlatılmayı Hak Ediyor mu?

Onlarca içerik içerisinden bu seriyi dinlemeye karar verdiğine göre muhtemelen senin de fark edip anlamlandıramadığın bir gerçek var, kendimizi bu dünyaya fırlatılmış halde bulduk. Bu yüzden bu podcastte bildiğimizi sandığımız ama muhtemelen yanıldığımız ya da belki de üzerine hiç düşünmediğimiz ama düşünmemiz gereken konuları ele alacağız.

Felsefenin İzinde

Felsefe ölüm üzerine mi yoksa yaşam üzerine mi bir meditasyondur? Farklı düşünürlerin görüşleri ile ölüme doğru yaşamanın anlamı ve varoluşa katkısı üzerine konuşuyoruz.


See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Podcast'e Soru Sor

Kaydet - Dinle - Gönder

Bildirimler

Felsefenin İzinde

Her hafta eklenen yeni bölümleri kaçırma!