Necip komiserin hiç vakti kalmamıştı; ama aradığı kişinin Özkan olduğuna emindi. Onu merkeze getirtip sorguda her şeyi itiraf ettirmek dışında başka bir şansı yoktu. Bunun için riskli; ama uygulayabilirse de polis akademilerinde ders olarak anlatılacak muazzam bir plan yapmıştı.

Yaratan ve Sunan: Sezgi Aksu
Yazan ve Yöneten: Hazal Beril Çam
Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca
Intro Müzik: Soykan Soner
Yardımcı Yönetmen: Gülşah Dim
Cast Direktörü: Bilgesu Akın
Proje Danışmanları: Tülin Özen, Tansu Biçer, Metin Bozkurt, Şevval Balkan, Ufuk Önen
Yapımcı: Podbee Media

Cast:
Özkan Zengin: Altay Hacıoğlu
Necip Bozkurt: Şehsuvar Aktaş
Mert Ali Güneş: Kaan Sertdemir
Işık Balkan: Şevval Balkan
Telefoncu: Metin Bozkurt
Hakim: Cemre Dalyan
Müşteri: Dila Zeynep Dereli


Bölüm Linki: https://open.spotify.com/episode/2w4PAQaXvSPMF6SN4mCglI?si=e8868a8771624e46

Bölüm Linki: https://open.spotify.com/episode/2INMYUhJnN7hwFCTCAWw43?si=a9a344b1819e4a45



------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

96 - Kuyucu Katil - 3. Bölüm: İtiraf

Kuyucu Katil serisinde dinleyecekleriniz gerçek olaylardan esinlenerek kurgulanmıştır. Bir önceki bölümü açıklamalardaki linkten dinleyebilirsiniz. Vallahi ablacığım şu an piyasada daha iyi bir telefon bulamazsın. Çok güzelmiş. Merhaba. Pardon bir şey sorabilir miyim? Bir dakika abicim. İngilizce alacağım. Tasarımı da bak. Teşekkür ederim. Ben bir bakayım o zaman. İyi günler. Allah Allah'cım iyi günler. Hayırdır birader ya? Bak müşteriyi kaçırdın. E ben de müşteriyim. Telefon bakıyordum ben. Hat lazım bir de. Param var mı alacak? Var. Ama taksit oluyor mu? Mesela ben bunu alsam... Ya telefonu da veresiye istemeyin artık be. Hadi kardeşim hadi. Başka kapıya hadi. Ulan... Öyle olsun. Özkan, Işık ve Kenan'dan kaçarken saklandığı çöp kutusunda telefonunu düşürdüğünden yeni bir telefon almak için bir dükkana girdi. Ancak gördüğü muamele karşısında gerçekten üzülmüştü. Necip Komiser ve Mert Ali, Özkan'ı yakın takibe almıştı. Nereye gitse kendilerini göstermeden peşinden gidiyorlardı. Çünkü Özkan'ın bir telefonunun olmaması bunu zorunlu kılmıştı. Ekip teknik takip yapamıyor, telefonunu da dinleyemediğinden ipucu yakalamakta zorlanıyordu. Necip Komiser ve Mert Ali de Özkan'ı gözden kaçırmamak için bir an olsun peşinden ayrılmadılar. uykusuz, sinirli ve çaresizce Özkan'ın peşinde dolaşmak dışında yapabilecekleri hiçbir şey yoktu. Bu zorlu sürecin ardından Özkan'ın bir telefoncuya gitmesi ekibi biraz olsun umutlandırmıştı. Necip Komiser, Özkan'ın telefoncudan çıktığını gördüğü gibi dükkana girerken Mert Ali, Özkan'ın peşinden gitti. Cinayet Biro Amiri Necip Özgürt ben. Ve aleyküm selam amirim, bir kusurumuz mu var? Az önceki adam ne istiyormuş, niye gelmiş? Telefon istiyor. Sonra verecekmiş parasını. Ee, verdin mi telefonu? Yok amirim, ne vereceğim ya? Bunlar hep ayyaş takımı, bunlara güven olmaz. Koş git peşinden, tamam de, telefonu ver. Ben sana vereceğim kaç paraysa. Amirim, nasıl yapacağız bunu? Koş dedim lan, hadi çabuk çabuk! Bak, bir şey söylersen yardım ve yataklıktan seni daldırmaya haberin olsun. Telefoncu, eline gelen en ucuz telefonu kaptığı gibi Özkan'ın peşinden koşmaya başladı. Kararını neden değiştirdiğine dair iyi bir sebep bulabilmesi için çok az vakti vardı. Ona bir şey belli etmemesi gerekiyordu. Ağabey! Ağabey dur bir dakika dur! Ne oluyor? Ya içim el vermedi kusura bakma sabahtan beri kötü bir gün geçiriyorum da. Ha yok ağabey önemli değil ya. Sen al şunu. Taksit taksit ödersin önemli değil biz buradayız. Harbi mi? Hatta ilk taksit yanındaysa ver sonra hesaplaşırız. Tamam ağabey dur. Şöyle. Eyvallah kardeşim. Telefoncu, Özkan'dan ilk taksitin parasını almışken gerisini de Necip komiserden istemeyi ihmal etmemişti. Yani Necip komiser kendi maaşıyla Özkan'a bir telefon satın almış oldu. Çünkü aradığı kişinin o olduğundan son derece emindi. Planı, Özkan'ı anbean takip edip gözaltına alabileceği bir açığını yakalamak ve sorguda onu kendi yöntemleriyle konuşturmaktı. Özkan artık arandığını biliyordu. Güvenli alanına çekilmiş, dikkat çekici hiçbir şey yapmıyordu. Necip komiser ve Mert Ali onu telefonundan takip etseler de onu gözaltına alabilecekleri hiçbir sebep bulamamışlardı. Özkan işten çıktıktan sonra bazen Taksim'deki barlarda eğleniyor, bazen de Kartal sahilde yürüyüş yapıyordu. Necip komiserin hiç vakti kalmamıştı. ama aradığı kişinin o olduğuna emindi. Kendisine, tecrübesine ve sezilerine çok güveniyordu. Ona hiçbir sebep sunmadan merkeze getirtip, sorguda her şeyi itiraf ettirecekti. Tek şansı buydu. Bunun için, riskli ama uygulayabilirse de polis akademilerinde ders olarak anlatılacak muazzam bir plan yapmıştı. Özkan'ın telefon sinyallerinden Taksim Gezi Parkı'nda olduğunu tespit etti ve aklındakini hayata geçirmek üzere bir hışımla yerinden kalktı. Kalk gidiyoruz. Amirim ben bizim bir arkadaşla dışarıya çıkıp gelecektik ama... Sizi biz şoförle aldıralım istersiniz Mert Ali Bey. Hemen geliyorum amirim. Necip Komiser ve Mert Ali hızla Gezi Parkı'na doğru yola koyuldular. Özkan, çok sevdiği bu parkta her zamanki gibi tek başına oturmuş, ıslak hamburgerini yiyordu. Necip Komiser ve Mert Ali, Özkan'ı bankta otururken gördüler. Mert Ali adımlarını hızlandırır gibi olduğunda, Necip Komiser onu uyardı. Son dakikada onu elinden kaçıracak herhangi bir şeye mahal veremezdi. Onu kıskıvrak yakalamıştı. Sakin sakin yanına gidecek ve emniyete götürecekti. Çünkü asıl planını sorgu odasına saklamıştı. Islak hambur ya he? Evet. Sever misin? Sevmem. Seveni de sevmem. İyi. Ben de tam kalkıyordum zaten. Otur, otur. Ne oldu abi? Cinayet büro amiri Necip Özgürt. Seninle emniyete kadar gideceğiz. Abi neden ya? Orada öğrenirsin hadi. Ne yaptım ki ben? Allah Allah. Ya yemin ederim ben bir şey yapmadım ya. Yürü lan yürü. Özkan zorluk çıkarmadan ayağa kalktı. Tedirginliğini ustalıkla gizlemişti. Arabaya bindiği andan itibaren yol boyunca nerede açık verdiğini düşündü. Nasıl yakalamışlardı onu acaba? Nerede hata yapmıştı? Onu kimsenin görmediğinden emindi. Bir yerde hata yapmış olamazdı. Rahat olmaya en azından öyle gözükmeye çalıştı. Burada kısa bir ara veriyoruz. Ardından hız kesmeden Kartal Emniyet Müdürlüğüne doğru gideceğiz. Özkan hiçbir şey yapmamış, herhangi bir suça karışmamış gibi rahatlıkla oturuyor, hatta kendisini haksız yere orada tuttuklarını iddia ederek agresifçe polisleri suçluyordu. Herhangi bir itiraf yapmaya niyeti varmış gibi gözükmüyordu. Necip komiser bunu bildiğinden ona hiç tahmin etmeyeceği bir oyun oynayacaktı. Komiser suçlu psikolojisinden çok iyi anlıyordu. Onu en zayıf noktasından yakalayıp manipüle edecek ve istediğini alacaktı. İtiraf. Necip komiser bu anı haftalardır planlıyordu. Ne yapacağını çok iyi biliyordu. Özkan'ı karanlık bir sorgu odasına soktu. Sorgu odasında onu hayal bile edemeyeceği bir düzenek bekliyordu. Dışarıdan onu izlemeye başladılar. Şu ışıkları açın! Ya çıkarın lan beni buradan! Alo! Kime diyorum? Ben bir şey yapmadım! Duyuyor musunuz beni? Alo! Işıkları açın artık genel! Mert Ali, ışıkları açın. Işıklar açıldığında Özkan gördüklerine inanamadı. Duvarlar boydan boya tanıdığı yüzlerle kaplıydı. Kendisine bakan, gülümseyen yüzlerle. Lan siktir! Oğlum ne olur yapma! Oğlum gözünü seveyim yapma! Bakarsın bir kebabı yaparım ha! Ne bu? Oyun mu oynuyorsunuz siz benimle? Ne bu? Necip Komiser! Bu yüzler, Özkan'ın canını aldığı insanlar ve ailelerinin mutlu yüzleriydi. Sorgu odasının tüm duvarları Özkan'ın öldürüp kuyuya attığı insanlar ve ailelerinin fotoğraflarıyla kaplanmıştı. Fotoğraflarda herkesin gözlerinin içi gülüyordu. Özkan belki de ilk kez yaptıklarının sonucuyla bu kadar net bir şekilde yüzleşmişti. Kafasını nereye çevirse bir daha asla aynı şekilde gülemeyeceğini bildiği yüzler görüyordu. Yüzünde acı dolu bir ifade oluştu. Ama farklı bir acı. Ona haz veren bir acı değildi bu seferki. Belki de ilk defa kendisi dışında birine acımış, kendisi dışında birileri için üzülmüştü. O insanlar en sevdiklerini kaybetmişti. Ve bunun tek sorumlusu kendisiydi. Necip Komiser, Özkan'ı fotoğraflarla bir süre baş başa bıraktıktan sonra içeri girdi. Bak! Hepsine iyi bak! Ne oluyor? Tanıdın mı? Şamil Dereli. Tanımıyorum. Bunlar da kızları. Soldaki yeni başlamış okula. Babası onun okuma yazma öğrendiğini hiç göremeyecek ama. Neden anlatıyorsun bana bunları? Bak Özkan, bak. Faruk Topçu. Faruk'un bir hayali varmış. Küçük bir dükkan açmak istiyormuş kendine. Ama sen elinden aldın bunu değil mi? Tamam, yeter. Yetmez! Bak! İstemiyorum. Esat Oflaz. Bu da annesi. Askerden döndüğü gün çalışmaya başlamış. Tam 52 öğrencisi varmış. Hepsi çok seviyormuş Esad'ı. Lütfen tamam yeter ne olur bırakın gideyim ben. Kaçırma lan gözlerini! Bak Ahmet Uysal bu da kardeşi. Annelerinin daha kırkı çıkmadan abisi de gitti. Ne suçu vardı bu insanların ha? Bir dakika ben bunu tanımıyorum. Ne demek tanımıyorum? İnkar mı ediyorsun? Lütfen tamam yeter ne olur bırakın gideyim artık lütfen. Yok bakacaksın! Tamam yeter yapma. Tamam tamam tamam ben yaptım. Ben yaptım ben öldürdüm. Faruk, Şamil, Esat tamam hepsini. Hatta iki kişiyi daha öldürdüm Furkan. Furkan ve Ümit hepsini ben öldürdüm. İki kişiyi daha öldürdüğünü mü itiraf ediyorsun? Anlat! Tamam, evet tamam ben yaptım. Ben yaptım, ben yaptım tamam. Ben öldürdüm. Hepsini ben öldürdüm. Paralarını alıp kaçtım. Ne yapacağımı bilemedim. Orada kuyuya attım onları. Furkan'lı ümiti sahilde bıraktım. Özür dilerim, özür dilerim. Lütfen yeter artık. Çıkmak istiyorum, lütfen. Necip komiser kuyudan çıkanların dışında bir de Özkan'ın öldürmediğini bildiği bir kişinin fotoğrafını tıpkı diğerleri gibi bastırmıştı. Amacı onun gerçek tepkilerini ölçebilmekti. Nitekim başarılı da olmuştu. Öldürdüğü kişilerin fotoğraflarına bakamazken, kendisiyle alakası olmayan cinayeti kuşku bırakmayacak bir şekilde inkar etmişti. O sırada Özkan ve Necip komiserin konuşmalarını emniyet müdürü dahil birçok kişi izliyor, gördüklerini sindirmeye çalışıyordu. İlk defa böyle bir şeye şahit olduklarından Necip komisere karşı saklayamadıkları bir hayranlık beslemişlerdi. Mert Ali, katili yakalayan ekibin içinde olmanın haklı gururunu yaşarken, Işık ise farkında olmadan düğümü çözen insan olarak olanları hazmetmeye çalışıyordu. Özkan ise, mahkemeye çıkarılacağı günü bekliyordu. Kendisi bizzat gidip teslim olamamışsa bile, yakalanmış olmak ona iyi hissettiriyordu. Yaptıklarının cezasını çekerek biraz olsun vicdanını rahatlatabilirdi. İşlediği suçların hiçbirini inkar etmedi. Hatta hiçbir bağlantı olmadığı için polisin faili meçhul olarak işleme aldığı Furkan Yılgür ve Ümit Dalyan cinayetlerini de itiraf etmişti. Her şeyin şeffaf ilerlemesini istiyordu. Tüm yaptıklarını herkese detaylarıyla anlattı. Annesi hariç. Ondan utanıyordu. Bütün görüşme taleplerini reddetmişti. Artık onun yüzüne bakamazdı. Polislerden tek isteği, mahkemenin gerçekleşeceği gün salona annesinin alınmaması oldu. Ve mahkeme günü geldi, çattı. Neden yaptın bunu? Neden öldürdün o kadar insanı? Belli bir sebebi yok. Para için mi yaptın? Hepsini de gasp etmişsin. Parasızdım o sıralar. Öldürdükten sonra paralarını aldım. İşte Taksim'e gittim. Barlarda harcadım. Bu mu yani? Bu kadar mı? Başka bir şey olmadı mı? Yoo. Yani aslında planladığım bir şey değildi. Sahilde gördüm hepsini, yanlarına gittim, konuştuk, sohbet ettik. Onları öyle zayıf, narin, ne bileyim, kibar görünce o anda karar verdim. Bir anda oldu yani aslında. Narin mi? Yani erkek adam biraz daha sert olmalı gibi bir şey mi söylüyorsun? Ondan mı rahatsız oldun? Siz niye soruyorsunuz ki bunları? Cezam mı hafifleyecek? Nefret ettim, öldürdüm bu. Bu kadar. Zevk mi aldın öldürmekten? Evet. Hayır. Bilmiyorum. Neden yaptım bilmiyorum. Keşke yapmasaydım. Pişmanım. Gerçekten pişmanım. Özkan Zengin, Aralık 2008'de beş kişiyi canavarca hislerle kasten öldürmekten altı kez ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Hapishanede hem onun hem de koğuştaki diğer insanların güvenliği sebebiyle Özkan Zengin'i tek kişilik hücreye aldılar. Mahkemede en son pişman olduğunu söylese de hakim ona hafifletici bir ceza vermemişti. Şu an halen cezaevinde yatıyor. ve yasalarda bir değişiklik olmadığı veya affedilmediği sürece hayatının geri kalanını demir parmaklıklar ardında geçirecek. Özkan Zengin'in mahkemedeki açıklamaları basının ilgisini çekmişti. Açık ve net bir şekilde zayıf, narin ve kibar erkeklere hedef aldığını söylemişti Özkan. Peki ne demekti bu? Hakim'in de dediği gibi, onların yeterince erkek olmadığını mı düşünmüştü? Böyle bir nefret miydi bu? O dönem bunu iddia eden gazeteler ve haberler çıksa da, Özkan Zengin açıkça böyle bir nefreti olduğuna dair bir şey söylememişti. Hatta Özkan'ın kendisinin gizli eşcinsel olduğu ve bu homofobi cinayetlerinin kökeninin de buradan geldiğini iddia eden haberler de vardı. konunun bu tarafı oldukça sansasyonel olduğu için basını ve halkı bir süre meşgul etti. Ancak daha sonra Özkan Zengin'in konuyla ilgili ilgi çekici bir açıklama yapmamış olması, magazinel bir malzemeye dönüşmemesi ve birçok seri katilin yaptığı gibi deli numarası yapmamış olması insanların ilgisini hızlıca kaybetmesine sebep oldu. Özkan Zengin'in bu kadar insanı neye dayanarak nasıl bir nefretle öldürdüğünü hala kimse bilmiyor. Ancak bizim gibi fikir yürütebiliyor. Kuyucu seri katil adıyla bilinen Özkan Zengin yakalandı. Cinayet büro amiri Necip Bozkurt ve ekibinin sıra dışı sorgu yöntemi seri katili köşeye sıkıştırdı. Özkan Zengin'e neden bu cinayetleri işlediği sorulduğundaysa nefret ettim öldürdüm ifadelerini kullandı. Vay be nefret ettim öldürdüm. Ne demek ki bu? Niye yapmış yani? Şerefsiz herif. Babası falan mı bir şey yaptı acaba ya? Kesin çocukluğunda bir şey oldu. Öyle oluyor ya hep. O Dahmer, Mahmer, bakıyorsunuz hepsi çocukluktan bir travma yaşamış oluyor. Bunun nedeni nasıl yok oğlum. Yok anası ilgilenmemiş, yok babası dövmüş. Öyle bir tane sebebe dayandırıp da ah vah diyemeyiz kimseye. Hiçbirimizde öyle çiçeklere sarılıp büyümedik yani. Ne yapıyoruz sokaklarda milleti bıçaklayıp kuyuya mı atıyoruz? Bu itin içinde varmış belli ki. Doğru diyorsunuz amirim. Onu zaten içeride rahat bırakmazlar. Tamam uzatma. Suçludan medet mi vuracağız? Yürü hadi. Haklısınız amirim. Amirim. Ha? Saçlarınıza bir şey mi yaptınız bugün bu arada? Çok iyi gözüküyor çünkü. Yok ya, her zamanki halimiz. Parlıyor ama güzel böyle janti. Yok öyle çok bir şey yapmadım. Badem yağmıştım şeyden aktardan. İyi geliyormuş o yani. Bayağı iyi olmuş amirim. Olmuş mu diyorsun? Dökülmeye de iyi geliyormuş. Şu tarafta sanki çıkmaya başladı biraz ha bir baksana. Şuraya bak. Kuyucu Katil serimizin sonuna geldik. Başka bir seride görüşmek üzere. Hoşçakalın.

Kuyucu Katil serisinde dinleyecekleriniz gerçek olaylardan esinlenerek kurgulanmıştır. Bir önceki bölümü açıklamalardaki linkten dinleyebilirsiniz.

Vallahi ablacığım şu an piyasada daha iyi bir telefon bulamazsın. Çok güzelmiş. Merhaba. Pardon bir şey sorabilir miyim? Bir dakika abicim. İngilizce alacağım. Tasarımı da bak. Teşekkür ederim. Ben bir bakayım o zaman. İyi günler.

Allah Allah'cım iyi günler. Hayırdır birader ya? Bak müşteriyi kaçırdın. E ben de müşteriyim. Telefon bakıyordum ben. Hat lazım bir de. Param var mı alacak? Var. Ama taksit oluyor mu? Mesela ben bunu alsam... Ya telefonu da veresiye istemeyin artık be. Hadi kardeşim hadi. Başka kapıya hadi. Ulan... Öyle olsun.

Işık ve Kenan'dan kaçarken saklandığı çöp kutusunda telefonunu düşürdüğünden yeni bir telefon almak için bir dükkana girdi.

Ancak gördüğü muamele karşısında gerçekten üzülmüştü. Necip Komiser ve Mert Ali, Özkan'ı yakın takibe almıştı. Nereye gitse kendilerini göstermeden peşinden gidiyorlardı. Çünkü Özkan'ın bir telefonunun olmaması bunu zorunlu kılmıştı. Ekip teknik takip yapamıyor, telefonunu da dinleyemediğinden ipucu yakalamakta zorlanıyordu. Necip Komiser ve Mert Ali de Özkan'ı gözden kaçırmamak için bir an olsun peşinden ayrılmadılar.

uykusuz, sinirli ve çaresizce Özkan'ın peşinde dolaşmak dışında yapabilecekleri hiçbir şey yoktu. Bu zorlu sürecin ardından Özkan'ın bir telefoncuya gitmesi ekibi biraz olsun umutlandırmıştı. Necip Komiser, Özkan'ın telefoncudan çıktığını gördüğü gibi dükkana girerken Mert Ali, Özkan'ın peşinden gitti.

Cinayet Biro Amiri Necip Özgürt ben. Ve aleyküm selam amirim, bir kusurumuz mu var? Az önceki adam ne istiyormuş, niye gelmiş? Telefon istiyor. Sonra verecekmiş parasını. Ee, verdin mi telefonu? Yok amirim, ne vereceğim ya? Bunlar hep ayyaş takımı, bunlara güven olmaz. Koş git peşinden, tamam de, telefonu ver. Ben sana vereceğim kaç paraysa. Amirim, nasıl yapacağız bunu? Koş dedim lan, hadi çabuk çabuk! Bak, bir şey söylersen yardım ve yataklıktan seni daldırmaya haberin olsun. Telefoncu, eline gelen en ucuz telefonu kaptığı gibi Özkan'ın peşinden koşmaya başladı.

Kararını neden değiştirdiğine dair iyi bir sebep bulabilmesi için çok az vakti vardı. Ona bir şey belli etmemesi gerekiyordu. Ağabey! Ağabey dur bir dakika dur! Ne oluyor? Ya içim el vermedi kusura bakma sabahtan beri kötü bir gün geçiriyorum da. Ha yok ağabey önemli değil ya. Sen al şunu. Taksit taksit ödersin önemli değil biz buradayız. Harbi mi? Hatta ilk taksit yanındaysa ver sonra hesaplaşırız. Tamam ağabey dur.

Şöyle. Eyvallah kardeşim. Telefoncu, Özkan'dan ilk taksitin parasını almışken gerisini de Necip komiserden istemeyi ihmal etmemişti. Yani Necip komiser kendi maaşıyla Özkan'a bir telefon satın almış oldu. Çünkü aradığı kişinin o olduğundan son derece emindi. Planı, Özkan'ı anbean takip edip gözaltına alabileceği bir açığını yakalamak ve sorguda onu kendi yöntemleriyle konuşturmaktı.

Özkan artık arandığını biliyordu. Güvenli alanına çekilmiş, dikkat çekici hiçbir şey yapmıyordu. Necip komiser ve Mert Ali onu telefonundan takip etseler de onu gözaltına alabilecekleri hiçbir sebep bulamamışlardı. Özkan işten çıktıktan sonra bazen Taksim'deki barlarda eğleniyor, bazen de Kartal sahilde yürüyüş yapıyordu. Necip komiserin hiç vakti kalmamıştı.

ama aradığı kişinin o olduğuna emindi. Kendisine, tecrübesine ve sezilerine çok güveniyordu. Ona hiçbir sebep sunmadan merkeze getirtip, sorguda her şeyi itiraf ettirecekti. Tek şansı buydu. Bunun için, riskli ama uygulayabilirse de polis akademilerinde ders olarak anlatılacak muazzam bir plan yapmıştı.

Özkan'ın telefon sinyallerinden Taksim Gezi Parkı'nda olduğunu tespit etti ve aklındakini hayata geçirmek üzere bir hışımla yerinden kalktı. Kalk gidiyoruz. Amirim ben bizim bir arkadaşla dışarıya çıkıp gelecektik ama... Sizi biz şoförle aldıralım istersiniz Mert Ali Bey. Hemen geliyorum amirim. Necip Komiser ve Mert Ali hızla Gezi Parkı'na doğru yola koyuldular.

Özkan, çok sevdiği bu parkta her zamanki gibi tek başına oturmuş, ıslak hamburgerini yiyordu. Necip Komiser ve Mert Ali, Özkan'ı bankta otururken gördüler. Mert Ali adımlarını hızlandırır gibi olduğunda, Necip Komiser onu uyardı. Son dakikada onu elinden kaçıracak herhangi bir şeye mahal veremezdi. Onu kıskıvrak yakalamıştı.

Sakin sakin yanına gidecek ve emniyete götürecekti. Çünkü asıl planını sorgu odasına saklamıştı. Islak hambur ya he? Evet. Sever misin? Sevmem. Seveni de sevmem. İyi. Ben de tam kalkıyordum zaten. Otur, otur. Ne oldu abi? Cinayet büro amiri Necip Özgürt.

Seninle emniyete kadar gideceğiz. Abi neden ya? Orada öğrenirsin hadi. Ne yaptım ki ben? Allah Allah. Ya yemin ederim ben bir şey yapmadım ya. Yürü lan yürü. Özkan zorluk çıkarmadan ayağa kalktı. Tedirginliğini ustalıkla gizlemişti. Arabaya bindiği andan itibaren yol boyunca nerede açık verdiğini düşündü. Nasıl yakalamışlardı onu acaba? Nerede hata yapmıştı? Onu kimsenin görmediğinden emindi.

Bir yerde hata yapmış olamazdı. Rahat olmaya en azından öyle gözükmeye çalıştı. Burada kısa bir ara veriyoruz. Ardından hız kesmeden Kartal Emniyet Müdürlüğüne doğru gideceğiz.

Özkan hiçbir şey yapmamış, herhangi bir suça karışmamış gibi rahatlıkla oturuyor, hatta kendisini haksız yere orada tuttuklarını iddia ederek agresifçe polisleri suçluyordu. Herhangi bir itiraf yapmaya niyeti varmış gibi gözükmüyordu. Necip komiser bunu bildiğinden ona hiç tahmin etmeyeceği bir oyun oynayacaktı. Komiser suçlu psikolojisinden çok iyi anlıyordu. Onu en zayıf noktasından yakalayıp manipüle edecek ve istediğini alacaktı.

İtiraf. Necip komiser bu anı haftalardır planlıyordu. Ne yapacağını çok iyi biliyordu. Özkan'ı karanlık bir sorgu odasına soktu. Sorgu odasında onu hayal bile edemeyeceği bir düzenek bekliyordu. Dışarıdan onu izlemeye başladılar. Şu ışıkları açın! Ya çıkarın lan beni buradan! Alo! Kime diyorum? Ben bir şey yapmadım! Duyuyor musunuz beni? Alo!

Işıkları açın artık genel! Mert Ali, ışıkları açın.

Işıklar açıldığında Özkan gördüklerine inanamadı. Duvarlar boydan boya tanıdığı yüzlerle kaplıydı. Kendisine bakan, gülümseyen yüzlerle. Lan siktir! Oğlum ne olur yapma! Oğlum gözünü seveyim yapma! Bakarsın bir kebabı yaparım ha!

bu? Oyun mu oynuyorsunuz siz benimle? Ne bu? Necip Komiser! Bu yüzler, Özkan'ın canını aldığı insanlar ve ailelerinin mutlu yüzleriydi.

Sorgu odasının tüm duvarları Özkan'ın öldürüp kuyuya attığı insanlar ve ailelerinin fotoğraflarıyla kaplanmıştı. Fotoğraflarda herkesin gözlerinin içi gülüyordu. Özkan belki de ilk kez yaptıklarının sonucuyla bu kadar net bir şekilde yüzleşmişti. Kafasını nereye çevirse bir daha asla aynı şekilde gülemeyeceğini bildiği yüzler görüyordu. Yüzünde acı dolu bir ifade oluştu. Ama farklı bir acı.

Ona haz veren bir acı değildi bu seferki. Belki de ilk defa kendisi dışında birine acımış, kendisi dışında birileri için üzülmüştü. O insanlar en sevdiklerini kaybetmişti. Ve bunun tek sorumlusu kendisiydi. Necip Komiser, Özkan'ı fotoğraflarla bir süre baş başa bıraktıktan sonra içeri girdi. Bak! Hepsine iyi bak! Ne oluyor?

Tanıdın mı? Şamil Dereli. Tanımıyorum. Bunlar da kızları. Soldaki yeni başlamış okula. Babası onun okuma yazma öğrendiğini hiç göremeyecek ama. Neden anlatıyorsun bana bunları? Bak Özkan, bak. Faruk Topçu. Faruk'un bir hayali varmış. Küçük bir dükkan açmak istiyormuş kendine. Ama sen elinden aldın bunu değil mi? Tamam, yeter. Yetmez! Bak! İstemiyorum. Esat Oflaz. Bu da annesi. Askerden döndüğü gün çalışmaya başlamış. Tam 52 öğrencisi varmış. Hepsi çok seviyormuş Esad'ı.

Lütfen tamam yeter ne olur bırakın gideyim ben. Kaçırma lan gözlerini! Bak Ahmet Uysal bu da kardeşi. Annelerinin daha kırkı çıkmadan abisi de gitti. Ne suçu vardı bu insanların ha? Bir dakika ben bunu tanımıyorum. Ne demek tanımıyorum? İnkar mı ediyorsun? Lütfen tamam yeter ne olur bırakın gideyim artık lütfen. Yok bakacaksın! Tamam yeter yapma. Tamam tamam tamam ben yaptım. Ben yaptım ben öldürdüm.

Faruk, Şamil, Esat tamam hepsini. Hatta iki kişiyi daha öldürdüm Furkan. Furkan ve Ümit hepsini ben öldürdüm. İki kişiyi daha öldürdüğünü mü itiraf ediyorsun?

Anlat! Tamam, evet tamam ben yaptım. Ben yaptım, ben yaptım tamam. Ben öldürdüm. Hepsini ben öldürdüm. Paralarını alıp kaçtım. Ne yapacağımı bilemedim. Orada kuyuya attım onları. Furkan'lı ümiti sahilde bıraktım. Özür dilerim, özür dilerim. Lütfen yeter artık. Çıkmak istiyorum, lütfen.

Necip komiser kuyudan çıkanların dışında bir de Özkan'ın öldürmediğini bildiği bir kişinin fotoğrafını tıpkı diğerleri gibi bastırmıştı. Amacı onun gerçek tepkilerini ölçebilmekti. Nitekim başarılı da olmuştu. Öldürdüğü kişilerin fotoğraflarına bakamazken, kendisiyle alakası olmayan cinayeti kuşku bırakmayacak bir şekilde inkar etmişti.

O sırada Özkan ve Necip komiserin konuşmalarını emniyet müdürü dahil birçok kişi izliyor, gördüklerini sindirmeye çalışıyordu. İlk defa böyle bir şeye şahit olduklarından Necip komisere karşı saklayamadıkları bir hayranlık beslemişlerdi.

Mert Ali, katili yakalayan ekibin içinde olmanın haklı gururunu yaşarken, Işık ise farkında olmadan düğümü çözen insan olarak olanları hazmetmeye çalışıyordu. Özkan ise, mahkemeye çıkarılacağı günü bekliyordu. Kendisi bizzat gidip teslim olamamışsa bile, yakalanmış olmak ona iyi hissettiriyordu. Yaptıklarının cezasını çekerek biraz olsun vicdanını rahatlatabilirdi. İşlediği suçların hiçbirini inkar etmedi.

Hatta hiçbir bağlantı olmadığı için polisin faili meçhul olarak işleme aldığı Furkan Yılgür ve Ümit Dalyan cinayetlerini de itiraf etmişti. Her şeyin şeffaf ilerlemesini istiyordu.

Tüm yaptıklarını herkese detaylarıyla anlattı. Annesi hariç. Ondan utanıyordu. Bütün görüşme taleplerini reddetmişti. Artık onun yüzüne bakamazdı. Polislerden tek isteği, mahkemenin gerçekleşeceği gün salona annesinin alınmaması oldu. Ve

Neden yaptın bunu? Neden öldürdün o kadar insanı? Belli bir sebebi yok. Para için mi yaptın? Hepsini de gasp etmişsin. Parasızdım o sıralar. Öldürdükten sonra paralarını aldım. İşte Taksim'e gittim. Barlarda harcadım. Bu mu yani? Bu kadar mı? Başka bir şey olmadı mı? Yoo. Yani aslında planladığım bir şey değildi.

Sahilde gördüm hepsini, yanlarına gittim, konuştuk, sohbet ettik. Onları öyle zayıf, narin, ne bileyim, kibar görünce o anda karar verdim. Bir anda oldu yani aslında. Narin mi? Yani erkek adam biraz daha sert olmalı gibi bir şey mi söylüyorsun? Ondan mı rahatsız oldun? Siz

niye soruyorsunuz ki bunları? Cezam mı hafifleyecek?

Nefret ettim, öldürdüm bu. Bu kadar. Zevk mi aldın öldürmekten? Evet. Hayır.

Neden yaptım bilmiyorum. Keşke yapmasaydım.

Özkan Zengin, Aralık 2008'de beş kişiyi canavarca hislerle kasten öldürmekten altı kez ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına çarptırıldı. Hapishanede hem onun hem de koğuştaki diğer insanların güvenliği sebebiyle Özkan Zengin'i tek kişilik hücreye aldılar. Mahkemede en son pişman olduğunu söylese de hakim ona hafifletici bir ceza vermemişti. Şu an halen cezaevinde yatıyor.

ve yasalarda bir değişiklik olmadığı veya affedilmediği sürece hayatının geri kalanını demir parmaklıklar ardında geçirecek. Özkan Zengin'in mahkemedeki açıklamaları basının ilgisini çekmişti. Açık ve net bir şekilde zayıf, narin ve kibar erkeklere hedef aldığını söylemişti Özkan. Peki ne demekti bu?

Hakim'in de dediği gibi, onların yeterince erkek olmadığını mı düşünmüştü? Böyle bir nefret miydi bu? O dönem bunu iddia eden gazeteler ve haberler çıksa da, Özkan Zengin açıkça böyle bir nefreti olduğuna dair bir şey söylememişti. Hatta Özkan'ın kendisinin gizli eşcinsel olduğu ve bu homofobi cinayetlerinin kökeninin de buradan geldiğini iddia eden haberler de vardı.

konunun bu tarafı oldukça sansasyonel olduğu için basını ve halkı bir süre meşgul etti. Ancak daha sonra Özkan Zengin'in konuyla ilgili ilgi çekici bir açıklama yapmamış olması, magazinel bir malzemeye dönüşmemesi ve birçok seri katilin yaptığı gibi deli numarası yapmamış olması insanların ilgisini hızlıca kaybetmesine sebep oldu.

Özkan Zengin'in bu kadar insanı neye dayanarak nasıl bir nefretle öldürdüğünü hala kimse bilmiyor. Ancak bizim gibi fikir yürütebiliyor. Kuyucu seri katil adıyla bilinen Özkan Zengin yakalandı. Cinayet büro amiri Necip Bozkurt ve ekibinin sıra dışı sorgu yöntemi seri katili köşeye sıkıştırdı.

Özkan Zengin'e neden bu cinayetleri işlediği sorulduğundaysa nefret ettim öldürdüm ifadelerini kullandı. Vay be nefret ettim öldürdüm.

Ne demek ki bu? Niye yapmış yani? Şerefsiz herif. Babası falan mı bir şey yaptı acaba ya? Kesin çocukluğunda bir şey oldu. Öyle oluyor ya hep. O Dahmer, Mahmer, bakıyorsunuz hepsi çocukluktan bir travma yaşamış oluyor. Bunun nedeni nasıl yok oğlum. Yok anası ilgilenmemiş, yok babası dövmüş. Öyle bir tane sebebe dayandırıp da ah vah diyemeyiz kimseye.

Hiçbirimizde öyle çiçeklere sarılıp büyümedik yani. Ne yapıyoruz sokaklarda milleti bıçaklayıp kuyuya mı atıyoruz? Bu itin içinde varmış belli ki. Doğru diyorsunuz amirim. Onu zaten içeride rahat bırakmazlar. Tamam uzatma. Suçludan medet mi vuracağız? Yürü hadi. Haklısınız amirim. Amirim. Ha? Saçlarınıza bir şey mi yaptınız bugün bu arada? Çok iyi gözüküyor çünkü. Yok ya, her zamanki halimiz.

Parlıyor ama güzel böyle janti. Yok öyle çok bir şey yapmadım. Badem yağmıştım şeyden aktardan. İyi geliyormuş o yani. Bayağı iyi olmuş amirim. Olmuş mu diyorsun? Dökülmeye de iyi geliyormuş. Şu tarafta sanki çıkmaya başladı biraz ha bir baksana. Şuraya bak.

Kuyucu Katil serimizin sonuna geldik. Başka bir seride görüşmek üzere. Hoşçakalın.

15 yaşındaki Timothy Vander Ark, Michigan’daki küçük bir kasabada ölmüştü. Annesi Shanda, onun sadece hasta olduğunu söylüyordu. Fakat evin içinde ortaya çıkan izler bambaşka bir gerçeği anlatacaktı. 

Sunan: Sezgi Aksu

 Hazırlayan: Şeyma Orak 

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Shanda: Gülşah Dim

Eric: Özgür Yılgür

Öğretmen: Aslı Candaş

Paul: Adar Yılmaz 

Polis: Metin Bozkurt



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et! ------ Podbee Sunar ------- Bu podcast reklam içermektedir.

178-Canavar Anne: Shanda Vander Ark

Eric ve Kouri Richins çiftinin 3 çocukları ve kusursuz bir hayatları vardı. Fakat bir sabah 39 yaşındaki Eric Richins yatağında ölü bulundu. Hiçbir boğuşma ya da darp izine rastlanmamıştı. Peki son derece sağlıklı olduğu bilinen bu adamın beklenmedik ölümünün ardında nasıl bir sır gizliydi?



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici, Sezgi Aksu

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Eric Richins: Ada Kanbur

Kouri Richins: Hazal Beril Çam

Polis: Umut Güloğlu



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

177- Sonumuz Böyle mi Olacaktı: Eric Richins Dosyası

Bir palyaço maskesinin ardına gizlenmiş onlarca cinayet... Herkes tarafından sevilen ve yardımsever bir iş insanı olan "Katil Palyaço", Amerika’nın en ürkütücü seri katillerinden biriydi. 





Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

John Wayne Gacy: Metin Bozkurt

Polis: Gülşah Dim

Donald: Ada Kanbur

Timothy: Umut Coşkun

Çocuk: Özgür Yılgür



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!

------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

176- Katil Palyaço: John Wayne Gacy 

Kaliforniya’da sevilen bir polis, evinin banyosunda ölü bulundu. Başlangıçta bir suikast ihtimali üzerinde duruluyordu ama soruşturma ilerledikçe çok daha başka bir gerçek gün yüzüne çıkacaktı.



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Şeyma Orak

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal 

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Daniel Green: Ada Kanbur

Erika Sandoval: Kevser Yağcı Biçici

Polis: Umut Coşkun





Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!


------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

175- Tek İstediği Mutlu Olmaktı: Daniel Green Dosyası

Jody, yeni başladığı karate kursuna büyük bir ilgiyle devam ediyordu. Ta ki dersler kabusa dönüşünceye kadar... Bu bölümde, adaleti mağdur olan taraf sağlıyor. 



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Gülşah Dim

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Gary: Metin Bozkurt


Polis: Ada Kanbur


Anne: Gülşah Dim


Arkadaş: Hazal Beril Çam



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!


------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

174- Bir Babanın İntikamı: Jody Plauche

April Holt’un ölümü polis raporlarına “intihar” olarak geçti. Ama yakınları bunun doğru olmadığını biliyordu. Yıllar süren mücadele, yalanların arasındaki gerçeği gün yüzüne çıkardı.



Sunan: Sezgi Aksu

Hazırlayan: Şeyma Orak

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar

Donovan: Ada Kanbur

Jamie: Gülşah Dim 

Polis: Metin Bozkurt

April: Hazal Beril Çam


Operatör: Kevser Biçici



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!


------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

173- Gerçeğin Peşinde: April Holt Dosyası

21 Ağustos 2017 sabahı Michigan'daki bir malikane korkunç bir çığlıkla sarsıldı. 14 yaşındaki Aya Altanawi okula gitmek üzere hazırlanmış ve annesi Nada’yı beklemeye başlamıştı. Ancak evden çıkma saati gelmesine rağmen Nada’dan ses yoktu. Evin içinde annesini aramaya başlayan Aya, Nada'yı hiç beklemediği bir yerde, hiç beklemediği bir şekilde bulacaktı. 





Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Sezgi Aksu, Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarımı ve Kurgu: Ada Suay Tekdal

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Aya Altantawi: Şevval Balkan

Polis: Gülşah Dim

Bassel Altantawi: Umut Güloğlu

Muhammad Altantawi: Özgür Yılgür



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

172- Görünmeyen Düşman: Nada Huranieh Dosyası

Kaybolan kadınlar, sokaklara düşen korku ve susturulamayan bir fısıltı… İngiltere tarihine damga vuran bu dosya, yıllarca gizemini korudu. Her yeni kurban, katilin gölgesini büyütüyordu. Peki katil, nasıl iz bırakmadan senelerce görünmez kalmayı başarabilmişti?



Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Aslı Candaş

Ses Tasarımı ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Canlandıranlar:

Peter Sutcliffe: Zafer Toker

Trevor: Umut Coşkun

Grace O’Connor: Şevval Balkan

Polis: Umut Güloğlu

Marcella: Hazal Beril Çam

Anons: Kevser Biçici

Hakim: Ada Kanbur

Sokaktaki Kadınlar: Ceyda Aslan, Hazal Beril Çam, Şevval Balkan, Kevser Biçici, Rabia Altundal



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠⁠'u ziyaret et!



------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

171- İngiltere’yi Sarsan Seri Katil: Yorkshire Ripper

Macera dolu bir balayı, büyük bir trajediyle sonlandı. Çiçeği burunda evli çift Tina ve Gabe Watson'ın bu yaşadığı talihsiz bir kaza gibi gözükse de, denizin derinliklerinde çok daha karanlık bir hikâye gizliydi. 


Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Özgür Yılgür

Ses Tasarımı ve Kurgu: Metin Bozkurt

Yapımcı: Podbee Media



Tina Watson: Kevser Yağcı Biçici

Gabe Watson: Metin Bozkurt

Dalış Eğitmeni: Ada Kanbur



Tüm bölümleri dinlemek ve daha fazlası için ⁠⁠⁠podbeemedia.com⁠⁠⁠'u ziyaret et!



------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

170- Suyun Derinliklerindeki Şüphe: Tina Watson

Bender Ailesi 1870li yıllarda Amerika'nın Kansas eyaletine göç etmiş, vahşi batının göbeğinde, yol üstünde bir çiftlik evi inşa etmişlerdi. Ardından evlerinin bir kısmını bir dinlenme tesisine çeviren Bender'lar gelen geçen yolculara hizmet vermeye başladı. Fakat yolu buradan geçen pek çok kişinin aniden ortadan kaybolması bazı şüphelere neden olacaktı. Acaba Bender'lar gerçekte nasıl bir aileydi?





Sunan: Sezgi Aksu 

Hazırlayan: Kevser Yağcı Biçici

Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca 

Yapımcı: Podbee Media



George Longcor: Tolgacan Bozca

Kate Bender: Gülşah Dim

Kadın: Kevser Biçici

Albay Alexander York: Metin Bozkurt



Tüm bölümler ve daha fazlası için podbeemedia.com'u ziyaret et!



------ Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

169- Vahşi Batı’nın Sessiz Dehşeti: Amerika’nın İlk Seri Katil Ailesi

Şehrin en lüks ve yüksek güvenlikli sitelerinden birinde oturan Sasha Samsudean, dairesinde ölü bulunmuştu. Üstelik kapıda hiçbir zorlanma belirtisi yoktu. Polisler, Sasha'nın gizemini koruyan son gecesine ait parçaları birleştirmek için genç kadınla bağlantısı olan herkesi sorguya çekmeye başladı.

Sunan: Sezgi Aksu
Hazırlayan: Gülşah Dim
Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca
Yapımcı: Podbee Media

Canlandıranlar:
Sasha: Hazal Beril Çam
Anthony: Tolga Öztürk
Julia: Kevser Biçici
Stephen: Kadir Can Değer
Taylor: Tolgacan Bozca
Ben: Zafer Toker
Cleiton: Metin Bozkurt
Polis: Tolgacan Bozca
Spiker: Gülşah Dim

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

97 - Sasha Samsudean: Kime Güvenebilirsiniz?

Karanlık Dosyalar, tüm dünyadaki çözülmüş ve çözülmeyi bekleyen cinayet ve kayıp vakalarını incelerken dinleyici olarak sizleri davanın içine bir üçüncü şahıs olarak yerleştiriyor. Meraklısını fazlasıyla doyuracak, daha önce deneyimlememiş olanlar için de bağımlılık yaratacak.

Karanlık Dosyalar

Kartal Esentepe mahallesinde bulunan bir su kuyusundan tam 3 erkek cesedi çıkarıldı. 23 yıllık cinayet büro amiri Necip Bozkurt, bunun ne demek olduğunu çok iyi biliyordu: Karşılarında acımasız bir seri katil vardı. Necip komiser, bu işin masa başında değil; sokaklarda çözülebileceğine inanıyordu.

Yaratan ve Sunan: Sezgi Aksu
Yazan ve Yöneten: Hazal Beril Çam
Ses Tasarımı ve Kurgu: Tolgacan Bozca
Intro Müzik: Soykan Soner
Yardımcı Yönetmen: Gülşah Dim
Cast Direktörü: Bilgesu Akın
Proje Danışmanları: Tülin Özen, Tansu Biçer, Metin Bozkurt, Şevval Balkan, Ufuk Önen
Yapımcı: Podbee Media

Cast:
Özkan Zengin: Altay Hacıoğlu
Necip Bozkurt: Şehsuvar Aktaş
Mert Ali Güneş: Kaan Sertdemir
Işık Balkan: Şevval Balkan
Talat Müdür: Sinan Taştan
Polis Muhabiri: Ozan Ekinciel
Şarhoş: Tibet Yalçın
Şarapçılar: Kadir Can Değer, Umut Güloğlu, Gökbey Karataş, Hazal Beril Çam

1. Bölüm Linki: https://open.spotify.com/episode/2w4PAQaXvSPMF6SN4mCglI?si=e8868a8771624e46

------- Podbee Sunar -------

Bu podcast reklam içermektedir.

Podcast'e Soru Sor

Kaydet - Dinle - Gönder

Bildirimler

Karanlık Dosyalar

Her hafta eklenen yeni bölümleri kaçırma!